Βιομηχανία και επιχειρηματικότητα
Η παγκοσμιοποίηση
Η παγκοσμιοποίηση είναι ευκαιρία
Η παγκοσμιοποίηση είναι ευκαιρία. Έχει βέβαια και ορισμένες αρνητικές πτυχές, τις οποίες όμως μπορούν να αντισταθμίσουν τα πάμπολλα πλεονεκτήματα που προκύπτουν από ένα πραγματικό άνοιγμα των ξένων αγορών, όπου οι επιχειρήσεις επωφελούνται όχι μόνο από χαμηλότερους δασμούς αλλά και από κοινά πρότυπα, εναρμονισμένες διοικητικές διαδικασίες και νέες ευκαιρίες για συμμετοχή σε διαγωνισμούς δημόσιων συμβάσεων σε άλλες χώρες.Με τον τρόπο αυτό μπορούμε να προσεγγίσουμε περισσότερο το όραμα μιας παγκόσμιας εσωτερικής αγοράς, με τα οφέλη της ευρωπαϊκής ενιαίας αγοράς να επεκτείνονται και να πολλαπλασιάζονται σε παγκόσμια κλίμακα. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεσμεύεται να κάνει πράξη αυτή τη δυνατότητα.
Για παράδειγμα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρωτοστατεί στην αναθεώρηση της συμφωνίας ΟΕΕ/ΗΕ του 1958 σχετικά με τη θέσπιση διεθνών κανόνων για τα οχήματα. Στην πρωτοβουλία αυτή συμμετέχουν τα 27 κράτη μέλη της ΕΕ εκπροσωπούμενα από την Επιτροπή, καθώς και η Ιαπωνία, η Ρωσική Ομοσπονδία, η Νότιος Κορέα, η Νότιος Αφρική και η Αυστραλία. Οι χώρες αυτές συμφώνησαν σε εναρμονισμένες προδιαγραφές των οχημάτων όσον αφορά την ασφάλεια και την περιβαλλοντική προστασία, έτσι ώστε οι αυτοκινητοβιομηχανίες να επωφελούνται από χαμηλότερο κόστος συμμόρφωσης και από οικονομίες κλίμακας.
"Η παγκοσμιοποίηση αποτελεί μια από τις λύσεις στην κρίση που αντιμετωπίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση, όχι το πρόβλημα. Αλλά για να αξιοποιήσουμε τις δυνατότητες που προσφέρει, πρέπει να αναπτύξουμε κοινά πρότυπα και εναρμονισμένες διαδικασίες με τους εμπορικούς εταίρους μας ώστε να εξαλείψουμε τους ορατούς φραγμούς που παρεμποδίζουν την πραγματική πρόσβαση των επιχειρήσεών μας στις ξένες αγορές."
Οι προτάσεις αναθεώρησης που προωθεί η Επιτροπή στοχεύουν στη δημιουργία μιας παγκόσμιας έγκρισης τύπου για οχήματα, η οποία θα βασίζεται στην αρχή ότι ένα όχημα "αν έχει δοκιμαστεί μια φορά, γίνεται δεκτό σε όλον τον κόσμο". Αυτό σημαίνει ότι, στο μέλλον, οποιοδήποτε όχημα που κατασκευάζεται σύμφωνα με αυτές τις προδιαγραφές μπορεί να πωλείται σε οποιαδήποτε χώρα που συμμετέχει στην εν λόγω πρωτοβουλία. Η ΕΕ στηρίζει επίσης την πρωτοβουλία αυτή στο πλαίσιο διαπραγμάτευσης διμερών συμφωνιών ελεύθερου εμπορίου με κύριους εμπορικούς εταίρους, με τις οποίες εξαλείφονται και άλλα μη δασμολογικά εμπόδια.
Σύντομα πρόκειται να ξεκινήσει ένας νέος κύκλος διμερών συνομιλιών μεταξύ της ΕΕ και κύριων εταίρων της όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ιαπωνία.Η ΕΕ έχει πολλά να κερδίσει από αυτή τη νέα φάση παγκοσμιοποίησης, υπό την προϋπόθεση ότι η νέα γενιά συμφωνιών δεν θα εστιάζει αποκλειστικά στη μείωση ή την εξάλειψη των δασμών, καθώς πρέπει να καταργήσουμε όλους τους φραγμούς που εξακολουθούν να παρεμποδίζουν την πρόσβαση σε τρίτες αγορές.
Για να επιτύχουμε αυτόν τον στόχο θα πρέπει να εμβαθύνουμε τη συνεργασία με τους εμπορικούς εταίρους της ΕΕ όσον αφορά τα πρότυπα, τους κανόνες για τα προϊόντα και τις διοικητικές διαδικασίες. Προτεραιότητα πρέπει να δοθεί στην ανάπτυξη κοινών βιομηχανικών προτύπων, την εξάλειψη αλληλοσυγκρουόμενων κανόνων και στην εναρμόνιση των γραφειοκρατικών πρακτικών. Πολύ συχνά, οι παραγωγοί της ΕΕ αντιμετωπίζουν υπέρμετρες δυσκολίες πρόσβασης σε ξένους πελάτες εξ αιτίας διοικητικών ή τεχνικών εμποδίων. Μικρές διαφορές στους κανόνες και τα πρότυπα μπορούν να προκαλέσουν τεράστιες οικονομικές ζημίες στη βιομηχανία μας, παρεμποδίζοντας τις πωλήσεις σε ξένες αγορές ή επιβάλλοντας δαπανηρές μετατροπές στις γραμμές συναρμολόγησης.
Είναι κυρίως οι μεγάλες παραγωγικές μονάδες που διαθέτουν τα μέσα για να προσαρμόζουν τα προϊόντα τους σε διαφορετικούς νομικούς και τεχνικούς κανόνες. Το αποτέλεσμα είναι ότι οι μικρότερες μονάδες, όπως οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις (ΜΜΕ), συνήθως δεν μπορούν να επωφεληθούν από την πρόσβαση σε τρίτες αγορές. Η Επιτροπή επιθυμεί, στην ιδανική περίπτωση, να θέσει τέρμα στην κατάσταση αυτή.
Οι ανοιχτές αγορές θα πρέπει επίσης να συνεπάγονται την πρόσβαση των επιχειρήσεων της ΕΕ στη διαδικασία δημόσιων συμβάσεων σε άλλες χώρες. Στις περισσότερες χώρες εκτός ΕΕ οι συνολικές κρατικές δαπάνες αντιπροσωπεύουν το 15%-20% του ΑΕΠ, αλλά οι ξένοι επιχειρηματίες έχουν πρόσβαση μόνο σε πολύ μικρό μέρος των δαπανών αυτών. Ενώ στην ΕΕ το 85% περίπου της αγοράς δημόσιων συμβάσεων (συνολικής αξίας άνω των 350 δισ. ευρώ) είναι ανοικτό στους ξένους επενδυτές, στις ΗΠΑ το αντίστοιχο ποσοστό είναι μόνο 32% ( συνολικής αξίας κάτω των 180 δισ. ευρώ). Στην Ιαπωνία, οι ξένες επιχειρήσεις μπορούν να συμμετέχουν μόνο στο 28% των δημόσιων συμβάσεων (αξίας 27 δισ. ευρώ). Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι αποφασισμένη να αλλάξει την κατάσταση αυτή και να αναπτύξει νέες μακρόπνοες σχέσεις που θα βασίζονται σε μια πραγματική αμοιβαιότητα.
Περισσότερες πληροφορίες 
