José Miguel Caldas de Almeida, koordynator wspólnego działania UE w dziedzinie zdrowia i dobrostanu psychicznego
Wspólne działanie UE w dziedzinie zdrowia i dobrostanu psychicznego uruchomiono w 2013 r. w celu uznania zdrowia psychicznego za europejski priorytet publicznej opieki zdrowotnej oraz w celu opracowania narzędzi wspierających państwa członkowskie w poprawie warunków zapobiegania zaburzeniom psychicznym, a także ich diagnozowania i leczenia.
Końcowa konferencja poświęcona wspólnemu działaniu, która odbyła się w Brukseli w dniach 21-22 stycznia 2016 r., była okazją do omówienia postępów poczynionych w ciągu ostatnich trzech lat oraz do przeprowadzenia debaty na temat ram działania na rzecz zdrowia i dobrostanu psychicznego, które są najważniejszym rezultatem tej inicjatywy.
Biorąc pod uwagę główne zalecenia polityczne zaproponowane przez pięć grup roboczych zaangażowanych we wspólne działanie, ramy działania mogą wywrzeć znaczący wpływ na sposób, w jaki państwa europejskie będą rozwiązywały problemy związane ze zdrowiem psychicznym w przyszłości.
W kontekście przeglądu strategii politycznych oraz wymiany doświadczeń ramy te mogą pomóc państwom członkowskim w poprawie skuteczności politycznej poprzez przyjęcie innowacyjnych podejść, przy jednoczesnym uwzględnieniu konkretnych potrzeb występujących na szczeblu lokalnym, regionalnym i krajowym. Oprócz tego mogą stanowić wytyczne dotyczące przeglądu i opracowywania polityki UE.
Daje to nową nadzieję wszystkim tym, którym zależy na zdrowiu psychicznym obywateli Europy. Oby ramy działania stały się narzędziem, którego UE i państwa członkowskie tak bardzo potrzebują, aby opracować prawdziwą i skuteczną europejską strategię na rzecz zdrowia psychicznego.
Zważywszy na to, że zaburzenia psychiczne stanowią w Europie około 22 proc. upośledzeń i obejmują wszelkie choroby – od depresji po chorobę Alzheimera, stres pourazowy i schizofrenię – oraz biorąc pod uwagę to, że dobry stan zdrowia psychicznego jest kluczowym elementem funkcjonowania zarówno jednostek, jak i całych społeczeństw, musimy dysponować strategią, która będzie wywierała faktyczny wpływ. Obecnie w UE tylko około połowa ludzi z poważnymi zaburzeniami psychicznymi, i o wiele mniej osób cierpiących na lekkie i umiarkowane zaburzenia psychiczne, otrzymuje odpowiednie leczenie, i nawet jeszcze mniej czyni się w kierunku zapobiegania zaburzeniom psychicznym oraz wspierania zdrowia psychicznego.
Niezwykle ważne jest zatem, aby państwa członkowskie wdrożyły zalecenia polityczne zawarte w ramach działania odpowiednio do swoich konkretnych potrzeb oraz aby Komisja Europejska uzupełniła ważne działania kontrolne, które zostały już uruchomione za pomocą narzędzia Kompas UE, inicjatywami mającymi na celu zdefiniowanie wymiernych celów, które należy osiągnąć poprzez wdrożenie zaleceń zawartych w ramach działania. Chodzi tutaj o życie niezliczonej liczby ludzi: ratowanie ich życia jest warte każdego podejmowanego przez nas wysiłku.
