Μετά τη διπλή ύφεση του 2008 και του 2011, η οικονομία της ΕΕ γνωρίζει τώρα εκ νέου ανάπτυξη. Η κρίση επηρέασε σοβαρά όλα σχεδόν τα κράτη μέλη. Διέκοψε τη μακροπρόθεσμη μείωση των ανισοτήτων μεταξύ των κρατών μελών ως προς το κατά κεφαλήν ΑΕΠ. Με την έναρξη της ανάκαμψης, ωστόσο, οι ανισότητες αυτές έχουν αρχίσει να συρρικνώνεται και πάλι, καθώς σημειώνεται ανάπτυξη παντού, με υψηλότερους ρυθμούς στις χώρες με τα χαμηλότερα επίπεδα κατά κεφαλήν ΑΕΠ.
Τα πρώτα σημάδια συρρίκνωσης των ανισοτήτων είναι επίσης εμφανή σε περιφερειακό επίπεδο σε ολόκληρη την ΕΕ. Από το 2008 και μετά, οι περιφερειακές ανισότητες όσον αφορά τα ποσοστά απασχόλησης και ανεργίας διευρύνθηκαν μαζί με τις ανισότητες ως προς το κατά κεφαλήν ΑΕΠ. Το 2014 άρχισαν να εμφανίζουν μείωση οι ανισότητες ως προς την απασχόληση, ενώ το 2015 άρχισαν να μειώνονται οι ανισότητες ως προς το κατά ως προς το κατά κεφαλήν ΑΕΠ. Ωστόσο, πολλές περιφέρειες εξακολουθούν να εμφανίζουν κατά κεφαλήν ΑΕΠ και ποσοστό απασχόλησης κάτω από τα προ κρίσης επίπεδα.
Μεταξύ 2000 και 2015 το κατά κεφαλήν ΑΕΠ σε πολλές λιγότερο αναπτυγμένες περιφέρειες συνέκλινε προς τον μέσο όρο της ΕΕ χάρη στην ταχύτερη αύξηση της παραγωγικότητας, αλλά στις περιφέρειες αυτές σημειώθηκε απώλεια θέσεων απασχόλησης. Ο τομέας της μεταποίησης στις περιφέρειες αυτές παρουσιάζει ως επί το πλείστον ικανοποιητικές επιδόσεις, γεγονός που επέτρεψε στις επιχειρήσεις να ανταγωνίζονται τόσο εντός της ενιαίας αγοράς όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο. Για να διασφαλιστεί η συνέχιση της σύγκλισης, οι περιφέρειες αυτές θα πρέπει να ανελιχθούν στην αξιακή αλυσίδα μεταβαίνοντας σε δραστηριότητες με μεγαλύτερο περιεχόμενο δεξιοτήτων, τεχνολογίας και καινοτομίας, ιδίως λόγω του ότι η παγκοσμιοποίηση και οι τεχνολογικές αλλαγές θα μπορούσαν να υπονομεύσουν με γρήγορους ρυθμούς τις οικονομικές τους επιδόσεις.