Tonio Borg, komisarz ds. zdrowia
Uważam, że każdy ma prawo do zdrowia. Każdy powinien mieć dostęp do usług opieki zdrowotnej dobrej jakości, bez względu na płeć, wiek, rasę, orientację seksualną, rodzaj choroby, status społeczny, wykształcenie czy kraj zamieszkania. Aby jednak tak było naprawdę, musimy podjąć walkę z dyskryminacją w dziedzinie zdrowia.
W ubiegłym roku osobiście zobowiązałem się przed Parlamentem Europejskim zwalczać wszelkie przejawy dyskryminacji w dostępie do opieki zdrowotnej.
Od tamtej pory wysłuchuję głosu wszystkich tych, którzy spotykają się z dyskryminującym traktowaniem, którzy czują się napiętnowani, którzy mają trudności z uzyskaniem opieki zdrowotnej z powodu swojego stanu, swoich wyborów lub swojego pochodzenia. Spotkałem się z tymi, którzy do mnie przyszli – począwszy od osób chorych na AIDS i z wirusem HIV po członków mniejszości etnicznych – aby poskarżyć się, że nie są traktowani na równi z innymi. Równość nie oznacza bynajmniej tworzenia nowych praw dla określonych grup ludności. Równość oznacza, że nie odmawia się im przysługujących im praw, ani rozmyślnie, ani poprzez lekceważenie ich potrzeb.
Powinniśmy wyjść naprzeciw wszystkim tym, którzy zmagają się z dyskryminacją i potrzebują konkretnych rozwiązań. Dlatego też zaprosiłem szereg działających w tej dziedzinie podmiotów i organizacji do udziału w organizowanych na szeroką skalę konferencjach na temat walki z dyskryminacją, które odbędą się na początku października w Gastein, a potem w marcu przyszłego roku w Brukseli. Podczas tych konferencji zastanowimy się, co powinniśmy zrobić, aby każdy miał taki sam dostęp do usług świadczonych w ramach opieki zdrowotnej. Ważne jest, aby te konferencje były wkładem w rzeczywistą debatę na temat metod, jakich należy użyć, aby wesprzeć państwa członkowskie w usprawnianiu dostępu do opieki zdrowotnej wysokiej jakości oraz działań profilaktycznych skierowanych do wszystkich, a także w likwidowaniu wszelkich przejawów dyskryminacji.
Unia aktywnie promuje i chroni prawa podstawowe wszystkich mieszkańców UE w ramach wielu różnych programów i inicjatyw. W ten sposób postępuje zgodnie z traktatem lizbońskim i Kartą praw podstawowych UE, które zakazują wszelkiej dyskryminacji – ze względu na płeć, wiek, niepełnosprawność, religię lub przekonania, rasę lub pochodzenie etniczne czy orientację seksualną.
Chociaż w ciągu ostatnich kilku lat nierówności w dziedzinie zdrowia zostały znacząco zmniejszone – jak wynika z naszego raportu dotyczącego nierówności w dostępie do opieki zdrowotnej
– nie możemy spocząć na laurach. Musimy zająć się różnicami w dziedzinie zdrowia pomiędzy poszczególnymi grupami społecznymi oraz pomiędzy regionami i państwami członkowskimi oraz usunąć przeszkody utrudniające dostęp do opieki zdrowotnej grupom mniej uprzywilejowanym.
Naszym priorytetem musi pozostać przeciwdziałanie nierównościom w dziedzinie zdrowia i walka z wszelkimi formami dyskryminacji w całej Europie. Jest to konieczne, aby Europa mogła skutecznie dążyć do spójności społecznej.
