Komisja Europejska > Strona główna > Bazy danych > SAMANCTA

Nawigacja


SAMANCTA >

Inne języki >  
SAM-101

Artykuły spożywcze, płynne, o małej lepkości
Pobór próbek

⇑
Artykuły spożywcze, płynne, o małej lepkości
Definicja

(lista kodów HS objętych niniejszą kartą)		 Płynne artykuły spożywcze przewożone luzem, takie jak napoje bezalkoholowe, napoje alkoholowe, wino, ketchup, melasy, musztarda, sos sojowy, syrop cukrowy, oleje roślinne, ocet i woda. Wymienione powyżej towary mogą zostać również uznane za środki o dużej lepkości, w zależności od ich konkretnych właściwości lub temperatury.

Niniejsza karta obejmuje również pasze, ciekłe, o małej lepkości.

W celu zapoznania się z informacjami na temat produktów mrożonych zob. rozdział „Procedury pobierania próbek”.

W celu zapoznania się z informacjami na temat płynnych artykułów spożywczych o dużej lepkości, zob. kartę „Artykuły spożywcze, płynne, o dużej lepkościx”.

W celu zapoznania się z informacjami na temat produktów w indywidualnych opakowaniach zob. kartę „Opakowania do sprzedaży detalicznej”.

W celu zapoznania się z informacjami na temat produktów mleczarskich, takich jak mleko, zob. kartę „Produkty mleczarskie”.


Artykuły spożywcze, płynne, o małej lepkości
Zalecana minimalna wielkość każdej pobieranej próbki

 0,5 l lub 0,5 kg
Mające zastosowanie normy (normy ISO oraz normy UE) oraz właściwe prawodawstwo
  • EN ISO 707 Mleko i przetwory mleczne — Wytyczne do pobierania próbek.
  • EN ISO 5555 Oleje i tłuszcze roślinne oraz zwierzęce – Pobieranie próbek
  • Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1989/2003 zmieniające rozporządzenie (EWG) nr 2568/91 w sprawie właściwości oliwy z oliwek i oliwy z wytłoczyn oliwek oraz w sprawie odpowiednich metod analizy.
  • Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 1348/2013 z dnia 16 grudnia 2013 r. zmieniające rozporządzenie (EWG) nr 2568/91 w sprawie właściwości oliwy z oliwek i oliwy z wytłoczyn oliwek oraz w sprawie odpowiednich metod analizy.
  • Rozporządzenie Komisji (WE) nr 152/2009 z dnia 27 stycznia 2009 r. ustanawiające metody pobierania próbek i dokonywania analiz do celów urzędowej kontroli pasz.
Raadpleeg ook uw nationale wetgeving en nationale richtsnoeren met betrekking tot bemonstering.


Wymagane wyposażenie
Zalecane narzędzie do pobierania próbek w zależności od stosowanej metody
  • Pompa próżniowa do pobierania próbek (L01-01)
  • Naczynia zanurzane różnych rodzajów i konstrukcji (L02-01, L02-02)
  • Pipeta probiercza (L03-01)
  • Czerpak do pobierania próbek (L04-01)
  • Próbnik rurowo-tłokowy (L05-01)
Nie należy wykorzystywać miedzi ani stopów miedzi (np. mosiądzu).

Pojemniki, z jakich należy korzystać przy pobieraniu próbek
  • Butelki szklane (G01)
  • Butelki z tworzyw sztucznych o wąskim otworze i pojemności 500–1000 ml (P01); najlepiej nieprzezroczyste.
  • Pojemniki metalowe (M01)
Wszystkie pojemniki muszą być odpowiednie do przechowywania żywności, w tym do przechowywania produktów o wysokim współczynniku kwasowości.

Środki bezpieczeństwa i ocena ryzyka
  • Należy zapoznać się z treścią wszelkich instrukcji w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy przedstawionych w ocenie ryzyka dla danego miejsca lub w dokumencie poświęconym zasadom bezpieczeństwa pracy, które zostały ustanowione w odniesieniu do miejsca pobierania próbek, i stosować się do zawartych w nich zaleceń.
  • Należy zwracać uwagę na wszelkie etykiety bezpieczeństwa.
  • Jeżeli istnieją przesłanki, że dane produkty są produktami niebezpiecznymi, należy zażądać przedstawienia karty charakterystyki lub umowy ADR.
  • W celu zapoznania się ze szczegółowymi informacjami na temat higieny i ryzyka w przypadku produktów płynnych zob. bezpieczeństwo i higiena pracy w przypadku pobierania próbek produktów spożywczych.
  • Należy dbać o higienę produktów spożywczych.
  • Należy dopilnować, aby dysponować środkami ochrony indywidualnej, które są czyste i odpowiednie do okoliczności.
  • Łatwopalne ciecze, takie jak etanol, stwarzają ryzyko pożaru, szczególnie podczas ich transportu. Należy dopilnować, aby nie dochodziło do nagromadzenia ładunków elektrostatycznych. Należy uważać na gromadzenie się łatwopalnych par. Zob. Bezpieczeństwo i higiena pracy.

Plan pobierania próbek
Rodzaj przesyłki Procedura
Przesyłki przeznaczone do odprawy celnej Jedna próbka zbiorcza składa się z odpowiedniej liczby próbek pierwotnych pobranych z przesyłki przy zastosowaniu metody doboru losowego lub systematycznego. Po ustaleniu, że przesyłka jest jednorodna, zazwyczaj przyjmuje się, że jedna próbka pierwotna jest reprezentatywna dla wszystkich towarów objętych tym samym zgłoszeniem celnym.

Przesyłki w ramach WPR (refundacje wywozowe) lub poddawane kontroli akcyzy

 Próbka zbiorcza składa się z odpowiedniej liczby próbek pierwotnych. Minimalna liczba próbek pierwotnych została określona poniżej. Jeżeli przesyłka składa się z towarów pochodzących z tej samej linii produkcyjnej (towary są oznaczone identycznym numerem partii), można pobrać mniejszą liczbę próbek.

Pionowe zbiorniki naziemne, poziome zbiorniki naziemne, zbiorniki instalowane na statkach, wagony cysterny lub pojazdy-cysterny Jedna próbka zbiorcza pobrana z jednej próbki pierwotnej lub większej liczby takich próbek pobranych na różnych wysokościach w zależności od poziomu cieczy w zbiorniku oraz liczby zbiorników dobranych z przesyłki przy zastosowaniu metody doboru losowego lub systematycznego, zob. część „Pobieranie próbek cieczy” pkt „1.1 Pobieranie próbek ze zbiorników oraz 1.2 Pobieranie próbek ze statków lub barek” w części ogólnej.

Należy pamiętać o sprawdzeniu jednorodności partii – w przypadku wystąpienia wątpliwości w tej kwestii należy pobrać dodatkowe próbki pierwotne. W przypadku zbiorników zawierających różne produkty lub partie należy utworzyć większą liczbę próbek zbiorczych.

Próbkę zbiorczą należy utworzyć z próbek pierwotnych pobranych z tego samego zbiornika. Jeżeli próbka zbiorcza jest tworzona dla wielu zbiorników, musi składać się z próbek pobranych proporcjonalnie w odniesieniu do każdego zbiornika poddanego kontroli.

Próbkę zazwyczaj pobiera się z górnych otworów przez właz lub ze specjalnych zaworów służących do pobierania próbek umieszczonych na bokach zbiorników na właściwych wysokościach. Można zastosować również metodę pobierania próbek przekrojowych. Jeżeli głębokość, na której ma zostać pobrana próbka, nie przekracza 4 m, można skorzystać także z pompy próżniowej.

Próbki można również pobierać w trakcie załadunku lub rozładunku, gdy ciecz jest przemieszczana.

Opakowania transportowe, beczki, baryłki, skrzynie, puszki Jedna próbka zbiorcza lub większa ich liczba: z próbek pierwotnych (jednej próbki pierwotnej lub większej ich liczby, w zależności od jednorodności produktu, liczby pojemników) pobranych ze środkowej części każdego pojemnika w przesyłce, z zastosowaniem metody doboru losowego lub systematycznego, zob. część Pobieranie próbek cieczy „1.3 Pobieranie próbek z beczek, puszek i innych opakowań transportowych” w części ogólnej.

Próbkę zbiorczą można utworzyć wyłącznie z pojemników pochodzących z tej samej partii zawartych w tej samej przesyłce. Jeżeli towary wchodzą w skład kilku partii, należy je wyodrębnić i pobrać z nich próbki oddzielnie.

Jeżeli jest to możliwe, należy odpowiednio ujednorodnić zawartość pojemnika przed pobraniem próbki.

Próbki należy pobierać przy użyciu pompy próżniowej, różnych pipet probierczych lub innych odpowiednich próbników.

Jeżeli próbkę pobiera się tylko z jednego pojemnika (np. beczki), próbka jest przelewana bezpośrednio z próbnika do pojemnika na próbkę.

Płynne artykuły spożywcze, które są przenoszone Jedna próbka zbiorcza: Jeżeli produkt jest przenoszony mechaniczne przy pomocy grawitacji, pomp lub innych urządzeń, przy rurociągu paliwowym mogą się znajdować zawory rozdzielcze, które umożliwiają pobieranie próbek ze strumienia w regularnych odstępach czasu wyznaczonych prędkością przemieszczania strumienia paliwa. Zob. część „Pobieranie próbek cieczy” pkt „1.4 Pobieranie próbek z ładunku ruchomego” w części ogólnej.


Obchodzenie się z próbkami
Uwagi ogólne
  • W przypadku gdy produkt jest przewożony luzem, ładunek należy traktować jako jednolitą całość – w takiej sytuacji próbki należy pobrać ze wszystkich części ładunku.
  • Ciągłe automatyczne pobieranie próbek zawsze jest metodą preferowaną w stosunku do ręcznego pobierania próbek.
  • Używając próbnika do pobierania próbek z dna lub detektorów wody, należy ustalić, czy na dnie zbiornika znajduje się osad, warstwa emulsji lub warstwa wody niezwiązanej. W miarę możliwości należy odprowadzić wodę niezwiązaną przed pobieraniem próbek i zmierzyć usuniętą ilość wody.
  • W miarę możliwości próbki dwukierunkowe należy pobierać bezpośrednio do butelki na próbki. Przyczynia się to do zmniejszenia ryzyka pochłaniania powietrza, uwalniania pary oraz zanieczyszczenia. Tuż przed przystąpieniem do pobierania próbek należy przepłukać butelkę produktem, którego próbka ma zostać pobrana. W przypadku substancji lotnych (np. etanolu) w miesiącach letnich należy korzystać ze wstępnie schłodzonych butelek.
  • W przypadku korzystania z naczynia do mieszania, należy je wstępnie przemyć produktem, którego próbka ma zostać pobrana. Należy w nim zgromadzić wszystkie próbki pierwotne ze wszystkich punktów pobierania próbek – po ich dokładnym wymieszaniu uzyskuje się próbkę zbiorczą. W przypadku substancji lotnych (np. etanolu) w miesiącach letnich należy korzystać ze wstępnie schłodzonego naczynia do mieszania.
  • Pojemnik należy wypełnić maksymalnie do 90 % jego objętości, aby uwzględnić proces rozszerzania cieplnego substancji, a następnie zamknąć, aby zapobiec utracie wilgoci. Pojemnik należy chronić przed bezpośrednim światłem słonecznym.
Formularz pobrania próbek
  • Należy wypełnić formularz pobrania próbek. Jedną kopię formularza należy dołączyć do próbek, natomiast drugą należy zachować do celów archiwizacyjnych.
Transport
  • Próbki należy chronić przed światłem i zapachem, aby zapobiec ich zanieczyszczeniu, rozwojowi mikroorganizmów lub wystąpieniu innych sytuacji, które spowodowałyby uszkodzenie próbki.
  • W razie potrzeby próbkę należy utrzymać w stanie schłodzonym. Należy utrzymywać łańcuch chłodniczy i prowadzić rejestr działań podejmowanych w jego ramach.
  • Łatwopalne ciecze uznaje się za materiał niebezpieczny, którego transport podlega postanowieniom Umowy europejskiej dotyczącej międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych. Dopuszcza się możliwość zastosowania wyjątków dla towarów niebezpiecznych pakowanych w ograniczonych ilościach. W przypadku wykorzystywania opakowań kombinowanych (składających się z opakowania wewnętrznego i zewnętrznego odpornego na rozerwanie i trudnego do przekłucia), dopuszcza się możliwość przewożenia maksymalnie 30 l substancji, w tym maksymalnie 10 l produktów łatwopalnych klasy 1, np. etanolu zob. Transport w części ogólnej.
Przechowywanie
  • Próbki należy chronić przez źródłami zanieczyszczenia (zapachami, cieczami itp.) oraz przed kontaktem z innymi substancjami.
  • Łatwo psujące się towary:
    • należy utrzymywać w stanie schłodzonym w temperaturze poniżej 4 °C. Należy zapisać poziom temperatury utrzymywanej w ramach łańcucha chłodniczego.
    • Próbki przechowywane przez dłuższy czas należy zamrozić do temperatury -18 ºC lub niższej. Należy monitorować temperaturę podczas przechowywania.

Artykuły spożywcze, płynne, o małej lepkości (rozwiń listę)
Numer HS Opis


Zmiany
Wersja Data Zmiany
1.0 12.10.2012 Wersja pierwsza
1.1 15.01.2022 New format, addition of animal feed HS Codes and other modifications