Archive:Στατιστικές αποβλήτων

Στοιχεία του Μαΐου 2017. Πιο πρόσφατα στοιχεία: Περαιτέρω πληροφορίες της Eurostat, βασικοί πίνακες και βάση δεδομένων. Προγραμματισμένη επικαιροποίηση του άρθρου: Αύγουστος 2018.

Πίνακας 1: Παραγωγή αποβλήτων από οικονομικές δραστηριότητες και νοικοκυριά, 2014
Πηγή: Eurostat (env_wasgen)

Διάγραμμα 1: Παραγωγή αποβλήτων από οικονομικές δραστηριότητες και νοικοκυριά, EΕ-28, 2014
(%)
Πηγή: Eurostat (env_wasgen)

Διάγραμμα 2: Παραγωγή αποβλήτων, 2014
(κιλά ανά κάτοικο)
Πηγή: Eurostat (env_wasgen)

Διάγραμμα 3: Παραγωγή αποβλήτων, εκτός κύριων ορυκτών αποβλήτων, 2004 και 2014
(κιλά ανά κάτοικο)
Πηγή: Eurostat (env_wasgen)

Πίνακας 2: Παραγωγή αποβλήτων, εκτός κύριων ορυκτών αποβλήτων, EΕ-28, 2004-2014
Πηγή: Eurostat (env_wasgen)

Διάγραμμα 4: Παραγωγή επικίνδυνων αποβλήτων, 2010 και 2014
(% του συνόλου των αποβλήτων)
Πηγή: Eurostat (env_wasgen)

Πίνακας 3: Επεξεργασία αποβλήτων, 2014
Πηγή: Eurostat (env_wastrt)

Διάγραμμα 5: Εξέλιξη της επεξεργασίας αποβλήτων, EΕ-28, 2004-2014
(2004 = 100)
Πηγή: Eurostat (env_wastrt)

Διάγραμμα 6: Επεξεργασία επικίνδυνων αποβλήτων, 2014
( χιλιάδες τόνοι)
Πηγή: Eurostat (env_wastrt)

Διάγραμμα 7: Επεξεργασία επικίνδυνων αποβλήτων, 2014
(κιλά ανά κάτοικο)
Πηγή: Eurostat (env_wastrt)

Το παρόν άρθρο παρέχει επισκόπηση όσον αφορά την παραγωγή τωναποβλήτων και την επεξεργασία τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) και σε ορισμένες τρίτες χώρες. Βασίζεται αποκλειστικά σε στοιχεία που συλλέχθηκαν σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2150/2002 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τις στατιστικές των αποβλήτων.

Τα απόβλητα, τα οποία ορίζονται από την οδηγία 2008/98/ΕΚ στο άρθρο 3 παράγραφος 1 ως «κάθε ουσία ή αντικείμενο που ο κάτοχός του απορρίπτει ή προτίθεται ή υποχρεούται να απορρίψει», αποτελούν δυνητικά τεράστια απώλεια πόρων τόσο με τη μορφή υλικών όσο και με τη μορφή ενέργειας. Επιπλέον, η διαχείριση και διάθεση αποβλήτων μπορεί να έχει σοβαρές περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Για παράδειγμα, οι χώροι υγειονομικής ταφής καταλαμβάνουν εκτάσεις γης και μπορεί να προξενήσουν ρύπανση του αέρα, του νερού και του εδάφους, ενώ η αποτέφρωση μπορεί να οδηγήσει σε εκπομπές επικίνδυνων ατμοσφαιρικών ρύπων.

Επομένως, οι πολιτικές της ΕΕ για τη διαχείριση των αποβλήτων αποσκοπούν στη μείωση των επιπτώσεων των αποβλήτων για το περιβάλλον και την υγεία και στη βελτίωση της αποδοτικότητας των πόρων. Ο μακροπρόθεσμος στόχος των πολιτικών αυτών είναι να μειώνονται οι ποσότητες των παραγόμενων αποβλήτων και, εφόσον η παραγωγή αποβλήτων είναι αναπόφευκτη, να προωθούνται αυτά ως πόροι και να επιτυγχάνονται υψηλότερα επίπεδα ανακύκλωσης και η ασφαλής διάθεση των αποβλήτων.

Κύρια στατιστικά στοιχεία

Συνολική παραγωγή αποβλήτων

Το 2014, η συνολική παραγωγή αποβλήτων στην ΕΕ-28 από όλες τις οικονομικές δραστηριότητες και τα νοικοκυριά ανερχόταν σε 2 503 εκατομμύρια τόνους. Αυτό ήταν το υψηλότερο ποσό που καταγράφηκε στην ΕΕ-28 κατά την περίοδο 2004-2014 (υπάρχει χρονική σειρά μόνο για τα ζυγά έτη).

Όπως είναι αναμενόμενο, η συνολική ποσότητα των παραγόμενων αποβλήτων συνδέεται σε κάποιο βαθμό με τον πληθυσμό και το οικονομικό μέγεθος μιας χώρας. Στον πίνακα 1, γενικά, τα μικρότερα κράτη μέλη της ΕΕ ανέφεραν τα χαμηλότερα επίπεδα παραγωγής αποβλήτων και τα μεγαλύτερα τα υψηλότερα. Ωστόσο, σχετικά υψηλές ποσότητες αποβλήτων είχαν παραχθεί στη Βουλγαρία και τη Ρουμανία και σχετικά μικρή ποσότητα στην Ιταλία.

Το μερίδιο των διαφόρων οικονομικών δραστηριοτήτων και των νοικοκυριών στη συνολική παραγωγή αποβλήτων στην ΕΕ-28 για το 2014 απεικονίζεται στο διάγραμμα 1. Στην ΕΕ των 28, η συμβολή του τομέα των κατασκευών ήταν 34,7 % του συνόλου κατά το 2014 και ακολουθούν τα ορυχεία και τα λατομεία (28,2 %), η μεταποίηση (10,2 %), οι υπηρεσίες αποβλήτων και υδάτων (9,1 %) και τα νοικοκυριά (8,3 %). Το υπόλοιπο 9,5 % ήταν απόβλητα που προέρχονταν από άλλες οικονομικές δραστηριότητες, κυρίως τις υπηρεσίες (3,9 %) και τον ενεργειακό τομέα (3,7 %).

Το διάγραμμα 2 παρουσιάζει μια ανάλυση της ποσότητας των παραγόμενων αποβλήτων σε τυποποιημένη μορφή, σε σχέση με το μέγεθος του πληθυσμού. Το υψηλό επίπεδο των παραγόμενων αποβλήτων σε ορισμένα από τα μικρότερα κράτη μέλη της ΕΕ είναι εμφανές, με ιδιαίτερα υψηλή τιμή να καταγράφεται για τη Βουλγαρία, όπου κατά μέσο όρο παράχθηκαν 24,9 τόνοι αποβλήτων ανά κάτοικο το 2014, ποσότητα πενταπλάσια των 4,9 τόνων αποβλήτων ανά κάτοικο κατά μέσο όρο στην ΕΕ-28. Μερικά από τα κράτη μέλη με ιδιαίτερα υψηλό επίπεδο παραγόμενων αποβλήτων ανά κάτοικο ανέφεραν πολύ υψηλά ποσοστά αποβλήτων από τις δραστηριότητες ορυχείων και λατομείων, ενώ αλλού οι κατασκευές και οι κατεδαφίσεις συχνά παρουσίαζαν υψηλά ποσοστά. Ένα μεγάλο μέρος των αποβλήτων από δραστηριότητες ορυχείων και λατομείων και από κατασκευές και κατεδαφίσεις ταξινομείται ως κύρια ορυκτά απόβλητα: η ανάλυση που παρουσιάζεται στο διάγραμμα 2 κάνει διάκριση των κύριων ορυκτών αποβλήτων από όλα τα άλλα απόβλητα. Σχεδόν τα δύο τρίτα (64 % ή 3,2 τόνοι ανά κάτοικο) του συνόλου των αποβλήτων που παράχθηκαν στην ΕΕ-28 το 2014 ήταν κύρια ορυκτά απόβλητα. Το σχετικό ποσοστό των κύριων ορυκτών αποβλήτων επί του συνόλου των παραγόμενων αποβλήτων διαφέρει σημαντικά μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ, κάτι που ενδεχομένως αντικατοπτρίζει, τουλάχιστον έως ένα βαθμό, τις διαφορετικές οικονομικές δομές. Γενικά, τα κράτη μέλη που παρουσίαζαν υψηλότερα ποσοστά κύριων ορυκτών αποβλήτων ήταν εκείνα που χαρακτηρίζονται από σημαντικές δραστηριότητες ορυχείων και λατομείων, όπως η Βουλγαρία, η Ρουμανία, η Σουηδία και η Φινλανδία και/ή δραστηριότητες κατασκευών και κατεδαφίσεων, όπως το Λουξεμβούργο· στα εν λόγω κράτη μέλη, τα κύρια ορυκτά απόβλητα ισοδυναμούν με το 85 % ή περισσότερο του συνόλου των παραγόμενων αποβλήτων, όπως επίσης και στο Λιχτενστάιν και τη Σερβία. Τα κύρια ορυκτά απόβλητα ισοδυναμούν με λιγότερο από το ένα πέμπτο του συνόλου των αποβλήτων που παράγονται στην Κροατία, την Πορτογαλία και το Βέλγιο, καθώς επίσης και στη Νορβηγία, την Τουρκία, τη Βοσνία και Ερζεγοβίνη (στοιχεία του 2012), στην πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας και την Ισλανδία (στοιχεία του 2012).

Παραγωγή αποβλήτων εκτός κύριων ορυκτών αποβλήτων

Το 2014 στην ΕΕ των 28 παράχθηκαν 891 εκατομμύρια τόνοι αποβλήτων εκτός των κύριων ορυκτών αποβλήτων, ποσότητα που ισοδυναμεί με 36 % του συνόλου των παραγόμενων αποβλήτων (πίνακας 2). Σε σχέση με το μέγεθος του πληθυσμού, αυτό σημαίνει ότι το 2014 κάθε κάτοικος της ΕΕ-28 παρήγαγε, κατά μέσον όρο, 1,8 τόνους αποβλήτων εξαιρουμένων των βασικών ορυκτών αποβλήτων (διάγραμμα 3). Ενώ το συνολικό επίπεδο αποβλήτων, εκτός των κύριων ορυκτών αποβλήτων, μειώθηκε κατά 5,3 % μεταξύ του 2004 και του 2014, η ποσότητα ανά κάτοικο μειώθηκε κατά 8,0 % (καθώς ο πληθυσμός της ΕΕ αυξήθηκε επίσης κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου).

Στα κράτη μέλη της ΕΕ, η παραγωγή αποβλήτων, με εξαίρεση τα κύρια ορυκτά απόβλητα, κυμαίνονταν, το 2014, κατά μέσο όρο από 723 κιλά ανά κάτοικο στην Κροατία έως 9,5 τόνους ανά κάτοικο στην Εσθονία. Η μεγάλη ποσότητα των αποβλήτων που παράγονται στην Εσθονία συνδέεται με την παραγωγή ενέργειας από σχιστολιθικό πετρέλαιο.

Στον πίνακα 2 απεικονίζεται η εξέλιξη της παραγωγής αποβλήτων στην ΕΕ-28 με εξαίρεση τα κύρια ορυκτά απόβλητα, αναλυόμενη ανά οικονομική δραστηριότητα. Το 2014, τα υψηλότερα επίπεδα παραγωγής αποβλήτων καταγράφηκαν στις υπηρεσίες ύδρευσης και αποβλήτων, στα νοικοκυριά και σε δραστηριότητες μεταποίησης (208 εκατομμύρια τόνοι, 204 εκατομμύρια τόνοι και 184 εκατομμύρια τόνοι). Η εξέλιξή του καθένα από αυτούς τους τομείς ακολούθησε διαφορετική πορεία στην πάροδο του χρόνου: η παραγωγή αποβλήτων (εκτός κύριων ορυκτών αποβλήτων) στις υπηρεσίες ύδρευσης και αποβλήτων αυξήθηκε κατά 87,7 % μεταξύ του 2004 και του 2014. Η ποσότητα των αποβλήτων, εκτός κύριων ορυκτών αποβλήτων, που προέρχονται από κατασκευές επίσης αυξήθηκε με ταχύ ρυθμό (57,2 % συνολικά κατά την υπό εξέταση περίοδο). Ταυτόχρονα η παραγωγή αποβλήτων (εξαιρουμένων των βασικών ορυκτών αποβλήτων) από τα νοικοκυριά και από ενεργειακές δραστηριότητες παρέμεινε αρκετά σταθερή. Τα απόβλητα (εκτός των κύριων ορυκτών αποβλήτων) που παράγονται από τη γεωργία, τη δασοκομία και την αλιεία μειώθηκαν κατά 68,7 % και αυτά των μεταποιητικών δραστηριοτήτων κατά 32,2 %. Ομοίως, η ποσότητα των αποβλήτων (εξαιρουμένων των βασικών ορυκτών αποβλήτων) που παράγονται από ορυχεία και λατομεία και άλλους τομείς έχει επίσης μειωθεί σημαντικά, κατά σχεδόν ένα τέταρτο (24,1 % και 22,7 % αντίστοιχα).

Παραγωγή επικίνδυνων αποβλήτων

Τα επικίνδυνα απόβλητα μπορεί να αποτελέσουν κίνδυνο για την υγεία του ανθρώπου και το περιβάλλον εάν η διαχείριση και η τελική διάθεσή τους δεν γίνεται με ασφάλεια. Από τα απόβλητα που παράχθηκαν στην ΕΕ-28 το 2014, περίπου 95,0 εκατομμύρια τόνοι (3,8 % του συνόλου) ταξινομήθηκαν ως επικίνδυνα.

Σε σύγκριση με το 2010, στην ΕΕ-28 παράχθηκαν, το 2014, 2,2 % περισσότερα μη επικίνδυνα απόβλητα και 2,8 % λιγότερα επικίνδυνα απόβλητα, με τα τελευταία να μειώνονται από άποψη ποσότητας από 97,8 σε 95,0 εκατομμύρια τόνους. Το 2014, το ποσοστό των επικίνδυνων αποβλήτων στο σύνολο των παραγόμενων αποβλήτων ήταν κάτω από 9,0 % σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ, με εξαίρεση την Εσθονία, όπου το ποσοστό ανερχόταν σε 47,7 % του συνόλου (βλ. διάγραμμα 7). Το πολύ υψηλό ποσοστό της Εσθονίας οφειλόταν, κυρίως, στην παραγωγή ενέργειας από σχιστολιθικό πετρέλαιο. Μεταξύ των τρίτων χωρών που φαίνονται στο διάγραμμα 4, στη Σερβία καταγράφηκε το υψηλότερο ποσοστό επικίνδυνων αποβλήτων επί της συνολικής παραγωγής αποβλήτων (27,4 %) λόγω της εντατικής δραστηριότητας στον τομέα των ορυχείων και των λατομείων, ενώ ακολουθούσαν το Μαυροβούνιο (24,4 %), η Βοσνία-Ερζεγοβίνη (21,2 %, στοιχεία για το 2012) και η Νορβηγία (11,7 %).

Επεξεργασία αποβλήτων

Το 2014, στην ΕΕ-28 υποβλήθηκαν σε επεξεργασία περίπου 2 320 εκατομμύρια τόνοι αποβλήτων (βλ. πίνακα 3). Η επεξεργασία αυτή περιλαμβάνει την επεξεργασία αποβλήτων που εισάγονται στην ΕΕ και οι αναφερθείσες ποσότητες δεν είναι, συνεπώς, ευθέως συγκρίσιμες με εκείνες που αναφέρονται στην παραγωγή αποβλήτων.

Περίπου για το ήμισυ (47,4 %) των αποβλήτων που υπέστησαν επεξεργασία στην ΕΕ-28 το 2014 εφαρμόστηκε άλλη μέθοδος διάθεσης εκτός αποτέφρωσης (υγειονομική ταφή). Ένα επιπλέον 36,2 % των αποβλήτων που υποβλήθηκαν σε επεξεργασία στην ΕΕ-28 το 2014 εστάλη για εργασίες ανάκτησης εκτός από την ανάκτηση ενέργειας και την επίχωση (για λόγους απλοποίησης αναφέρονται ως ανακύκλωση). Λίγο περισσότερο από το ένα δέκατο (10,2 %) των αποβλήτων που υποβλήθηκαν σε επεξεργασία στην ΕΕ-28 διατέθηκε σε επίχωση, ενώ το υπόλοιπο εστάλη για αποτέφρωση, είτε με ανάκτηση ενέργειας (4,7 %) είτε χωρίς (1,5 %). Μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ παρατηρούνται σημαντικές διαφορές σχετικά με τη χρήση των διαφόρων μεθόδων επεξεργασίας. Για παράδειγμα, ορισμένα κράτη μέλη είχαν πολύ υψηλά ποσοστά ανακύκλωσης (Ιταλία και Βέλγιο), ενώ άλλα προτίμησαν την υγειονομική ταφή (Βουλγαρία, Ρουμανία, Ελλάδα, Σουηδία και Φινλανδία).

Το διάγραμμα 5 δείχνει την εξέλιξη της επεξεργασίας των αποβλήτων στην ΕΕ των 28 για τις κύριες κατηγορίες επεξεργασίας κατά τη διάρκεια της περιόδου από το 2004 έως το 2014. Η ποσότητα των αποβλήτων που υπόκειντο σε διάθεση το 2014 ήταν 1,7 % χαμηλότερη από εκείνη του 2004· το μερίδιό της στη συνολική επεξεργασία αποβλήτων μειώθηκε από 54,6 % σε 48,9 %. Η ποσότητα των αποβλήτων που ανακτήθηκαν, με άλλα λόγια αποτεφρώθηκαν με ανάκτηση ενέργειας, ανακυκλώθηκαν ή χρησιμοποιήθηκαν για επίχωση (χρήση των αποβλήτων σε χώρους εκσκαφής για σκοπούς αποκατάστασης της κλίσης ή ασφάλειας ή για λόγους μηχανικής στην αρχιτεκτονική τοπίου) αυξήθηκε κατά 23,4 % από 960 εκατομμύρια τόνους το 2004 σε 1 185 εκατομμύρια τόνους το 2014. Ως εκ τούτου, το μερίδιο της εν λόγω ανάκτησης στο σύνολο της επεξεργασίας των αποβλήτων αυξήθηκε από 45,4 % το 2004 σε 51,1 % το 2014.

Συνολικά, 75,6 εκατομμύρια τόνοι επικίνδυνων αποβλήτων υποβλήθηκαν σε επεξεργασία στην ΕΕ-28 το 2014, με περισσότερο από το ήμισυ αυτών να υφίστανται επεξεργασία σε τρία μόνο κράτη μέλη της ΕΕ, τη Γερμανία (27,2 %), τη Βουλγαρία (16,1 %) και την Εσθονία (13,6 %)(διάγραμμα 6).

Σχεδόν το ήμισυ (49,0 %) των επικίνδυνων αποβλήτων που υποβλήθηκαν σε επεξεργασία στην ΕΕ-28 διατέθηκε σε χώρους υγειονομικής ταφής, με άλλα λόγια εναποτέθηκε εντός ή επί του εδάφους ή μέσω επεξεργασίας εδάφους και απόρριψης σε υδάτινα συστήματα, ποσότητα ισοδύναμη προς 73 κιλά ανά κάτοικο (διάγραμμα 7). Ένα ποσοστό 6,0 % του συνόλου των επικίνδυνων αποβλήτων αποτεφρώθηκαν χωρίς ανάκτηση ενέργειας (9 κιλά ανά κάτοικο) και ένα επιπλέον 7,4 % με ανάκτηση ενέργειας (11 κιλά ανά κάτοικο). Πάνω από το ένα τρίτο (37,5 %) των επικίνδυνων αποβλήτων στην ΕΕ των 28 επαναξιοποιήθηκε (ανακυκλώθηκε ή χρησιμοποιήθηκε για επίχωση) το 2014, ποσότητα που ισοδυναμούσε με 56 κιλά ανά κάτοικο.

Πηγές και διαθεσιμότητα δεδομένων

Για την παρακολούθηση της εφαρμογής της πολιτικής για τα απόβλητα, ιδίως της συμμόρφωσης με τις αρχές της ανάκτησης και της ασφαλούς διάθεσης, απαιτούνται αξιόπιστες στατιστικές για την παραγωγή και τη διαχείριση των αποβλήτων από τις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά. Το 2002 εκδόθηκε οκανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2150/2002 για τις στατιστικές των αποβλήτων, διαμορφώνοντας το πλαίσιο για εναρμονισμένες κοινοτικές στατιστικές στον εν λόγω τομέα.

Ξεκινώντας από το έτος αναφοράς 2004, ο κανονισμός απαιτεί από τα κράτη μέλη της ΕΕ να παρέχουν στοιχεία σχετικά με την παραγωγή, ανάκτηση και διάθεση αποβλήτων κάθε δύο χρόνια. Σήμερα υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία για την παραγωγή και επεξεργασία αποβλήτων για τα ζυγά έτη αναφοράς από το 2004 έως το 2014.

Πλαίσιο

Οι πολιτικές της ΕΕ για τη διαχείριση των αποβλήτων σκοπό έχουν να μειώσουν τις επιπτώσεις των αποβλήτων στο περιβάλλον και την υγεία και να βελτιώσουν την αποδοτικότητα των ευρωπαϊκών πόρων. Ο μακροπρόθεσμος στόχος είναι να μετατραπεί η Ευρώπη σε κοινωνία της ανακύκλωσης, με αποφυγή της παραγωγής αποβλήτων και χρησιμοποίηση των αναπόφευκτων αποβλήτων ως πόρου όπου είναι δυνατό. Ο σκοπός είναι να επιτευχθούν πολύ υψηλότερα επίπεδα ανακύκλωσης και η ελαχιστοποίηση της άντλησης πρόσθετων φυσικών πόρων. Η κατάλληλη διαχείριση των αποβλήτων αποτελεί βασικό στοιχείο για την εξασφάλιση της αποδοτικής χρήσης των πόρων και της βιώσιμης ανάπτυξης των ευρωπαϊκών οικονομιών. Για περισσότερες πληροφορίες βλ. στρατηγική «Ευρώπη 2020».

Ως εκ τούτου, η αναθεωρημένη οδηγία-πλαίσιο για τα απόβλητα του 2008 εισήγαγε μια ιεράρχηση πέντε βαθμίδων, όπου η πρόληψη είναι η βέλτιστη επιλογή, ακολουθούμενη από την επαναχρησιμοποίηση, την ανακύκλωση και άλλες μορφές ανάκτησης, με την υγειονομική ταφή ως έσχατη λύση. Σύμφωνα με την εν λόγω ιεράρχηση, το 7ο πρόγραμμα δράσης για το περιβάλλον ορίζει τους ακόλουθους στόχους προτεραιότητας για την πολιτική στον τομέα των αποβλήτων στην ΕΕ:

• μείωση της ποσότητας των παραγόμενων αποβλήτων·
• μεγιστοποίηση της ανακύκλωσης και της επαναχρησιμοποίησης·
• περιορισμό της αποτέφρωσης στα μη ανακυκλώσιμα υλικά·
• σταδιακή κατάργηση της υγειονομικής ταφής στα μη ανακυκλώσιμα και μη ανακτήσιμα απόβλητα·
• διασφάλιση της πλήρους εφαρμογής των στόχων πολιτικής για τα απόβλητα σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ.

Επιπλέον, ο τομέας της διαχείρισης των αποβλήτων είναι ο δεύτερος σημαντικότερος παράγοντας για την αύξηση της απασχόλησης στην περιβαλλοντική οικονομία, όπως φαίνεται από τους λογαριασμούς περιβαλλοντικών αγαθών και υπηρεσιών (EGSS). Για περισσότερες πληροφορίες, βλ. το άρθρο Περιβαλλοντική οικονομία — απασχόληση και ανάπτυξη.

Βλέπε επίσης

• End-of-life vehicle statistics (στα αγγλικά)
• Περιβαλλοντική οικονομία — απασχόληση και ανάπτυξη
• Municipal waste statistics (στα αγγλικά)
• Packaging waste statistics (στα αγγλικά)

• Recycling — secondary material price indicator (στα αγγλικά)
• Waste shipment statistics (στα αγγλικά)
• Waste statistics — electrical and electronic equipment (στα αγγλικά)

Περαιτέρω πληροφορίες της Eurostat

Εκδόσεις

• Energy, transport and environment indicators — 2016 edition (στα αγγλικά)
• Environmental statistics and accounts in Europe (2010) (στα αγγλικά)
• Waste indicators on generation and landfilling measuring sustainable development 2004-2010 — SiF 22/2013 (στα αγγλικά)

Βασικοί πίνακες

• Waste (t_env_was) (στα αγγλικά), βλ.:

Παραγωγή και επεξεργασία αποβλήτων (t_env_wasgt) (στα αγγλικά)

Βάση δεδομένων

• Απόβλητα (env_was) (στα αγγλικά), βλ.:

Παραγωγή και επεξεργασία αποβλήτων (env_wasgt) (στα αγγλικά)

Ειδική ενότητα

• Απόβλητα (στα αγγλικά)

Μεθοδολογία / Μεταδεδομένα

• Εγχειρίδιο για τις στατιστικές των αποβλήτων (στα αγγλικά)
• Waste generation and treatment (ESMS metadata file — env_wasgt_esms) (στα αγγλικά)

Πηγή δεδομένων για πίνακες και γραφήματα (MS Excel)

• Στατιστικές των αποβλήτων: πίνακες και διαγράμματα (στα αγγλικά)

Άλλες πληροφορίες

• Κέντρο περιβαλλοντικών δεδομένων για τα απόβλητα (στα αγγλικά)
• Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2150/2002, της 25ης Νοεμβρίου 2002, για τις στατιστικές των αποβλήτων
• Κανονισμός (ΕΚ) αριθ.849/2010, της 27ης Σεπτεμβρίου 2010, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2150/2002 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τις στατιστικές των αποβλήτων

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• pdf Being wise with waste: the EU’s approach to waste management (στα αγγλικά)
• European Commission — DG Environment — Waste in the EU (στα αγγλικά)
• [ http://ec.europa.eu/environment/waste/index.htm European Commission — DG Environment — Waste in the EU] (στα αγγλικά)
• Thematic strategy on the prevention and recycling of waste (στα αγγλικά)