Reports
Data: 16 dec 2016
Temat: Business support, Energy, Environment, EU Strategy for the Baltic Sea Region, EU Strategy for the Danube Region, Tourism, Transport, Research & Development, EU Strategy for the Adriatic and Ionian Region, Social inclusion, Jobs, Education and Training, Structural Funds management and Governance
Języki: bg | cs | da | de | el | en | es | et | fi | fr | hr | hu | it | lt | lv | mt | nl | pl | pt | ro | sk | sl | sv
Globalizacja sprawiła, że państwa są od siebie w większym stopniu zależne i problemy muszą być rozwiązywane transgranicznie. Należy zastanowić się, w jaki sposób makroregiony mogą, jako nowe obszary funkcjonalne, przyczynić się do poprawy realizacji polityk i programów UE i do osiągnięcia spójności terytorialnej, jak określono w art. 174 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.
Pojawienie się strategii makroregionalnych było wynikiem dążenia szeregu państw i regionów UE do uzupełnienia tradycyjnych, krajowych polityk zarządzania terytorialnego. Dzięki strategiom mają być rozwiązywane wspólne problemy, dotyczące np. wzrostu gospodarczego napędzanego innowacjami, środowiska lub zmiany klimatu, przy wykorzystaniu oddolnego podejścia opierającego się na zaangażowaniu podmiotów krajowych, regionalnych i lokalnych.
Od czasu zatwierdzenia przez Radę Europejską strategii Unii Europejskiej dla regionu Morza Bałtyckiego (EUSBSR) w 2009 r. opracowano trzy dalsze strategie makroregionalne: strategię UE na rzecz regionu Dunaju (EUSDR) w 2011 r., strategię UE na rzecz regionu Morza Adriatyckiego i Morza Jońskiego (EUSAIR) w 2014 r. oraz strategię UE na rzecz regionu alpejskiego (EUSALP) w 2016 r.
Strategie makroregionalne obejmujące 19 państw UE i 8 państw niebędących członkami UE stały się obecnie integralną częścią ram politycznych UE. Ich cele są w pełni zgodne z priorytetami politycznymi UE; wzmacniają synergie między różnymi politykami i instrumentami UE, a ich podstawę stanowią ramy polityki spójności.
Strategie makroregionalne zapewniają wartość dodaną wymiaru współpracy w ramach polityki spójności. Stanowią platformę na potrzeby wielosektorowego, wielopaństwowego i wielopoziomowego zarządzania, otwartą również na państwa niebędące członkami UE. Mogą odgrywać istotną rolę w pomaganiu tym państwom w umacnianiu ich więzi z UE i łagodzeniu ewentualnych negatywnych skutków dla zewnętrznych granic UE.