Statistics Explained

Archive:Στατιστικές τουρισμού

Στοιχεία Νοεμβρίου του 2014. Πιο πρόσφατα στοιχεία: Περισσότερες πληροφορίες από την Eurostat, βασικοί πίνακες και βάση δεδομένων. Προβλεπόμενη επικαιροποίηση του άρθρου: Φεβρουάριος του 2016.
Πίνακας 1: Τουριστικά ταξίδια μόνιμων κατοίκων (ηλικίας 15 ετών και άνω), 2013
- Πηγή: Eurostat (tour_dem_tttot) και (tour_dem_ttq)
Πίνακας 2: Τουριστικά καταλύματα, 2013
- Πηγή: Eurostat (tour_cap_nat) και (tour_occ_ninat)
Σχήμα 1: Αριθμός διανυκτερεύσεων σε τουριστικά καταλύματα, ΕΕ-28, 2003–13
( δισεκατομμύρια διανυκτερεύσεων μόνιμων κατοίκων και μη μόνιμων κατοίκων) - Πηγή: Eurostat (tour_occ_ninat)
Πίνακας 3: Τα 10 κυριότερα κράτη μέλη καταγωγής των ατόμων που κάνουν διακοπές στο εξωτερικό, 2013
(εκατομμύρια διανυκτερεύσεις μόνιμων κατοίκων της χώρας στο εξωτερικό) - Πηγή: Eurostat (tour_dem_tntot)
Σχήμα 2: Χώρα καταγωγής για τα τουριστικά ταξίδια στο εξωτερικό, 2013 (¹)
( μέσος όρος διανυκτερεύσεων στο εξωτερικό ανά κάτοικο ηλικίας 15 ετών ή άνω) - Πηγή: Eurostat (tour_dem_tntot) και (demo_pjanbroad)
Σχήμα 3: Τουριστικοί προορισμοί — διανυκτερεύσεις σε τουριστικά καταλύματα, 2013 (¹)
(εκατομμύρια διανυκτερεύσεις μη μόνιμων κατοίκων στη χώρα) - Πηγή: Eurostat (tour_occ_ninat)
Πίνακας 4: Οι 10 κυριότεροι τουριστικοί προορισμοί — διανυκτερεύσεις σε τουριστικά καταλύματα, 2013
(εκατομμύρια διανυκτερεύσεις μη μόνιμων κατοίκων στη χώρα) - Πηγή: Eurostat (tour_occ_ninat)
Σχήμα 4: Τουριστική ένταση, 2013
(διανυκτερεύσεις μόνιμων κατοίκων και μη μόνιμων κατοίκων σε τουριστικά καταλύματα ανά κάτοικο)
- Πηγή: Eurostat (tour_occ_ninat)
Πίνακας 5: Έσοδα και οι δαπάνες ταξιδίου στο ισοζύγιο πληρωμών, 2005–13
- Πηγή: Eurostat (bop_q_eu), (bop_its_det) και (nama_gdp_c)

Το παρόν άρθρο παρέχει πληροφορίες για πρόσφατες στατιστικές σχετικά με τον τουρισμό στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ). Ο τουρισμός διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην ΕΕ λόγω του οικονομικού του δυναμικού και του δυναμικού δημιουργίας θέσεων απασχόλησης, καθώς και λόγω των κοινωνικών και περιβαλλοντικών συνεπειών του. Οι στατιστικές τουρισμού δεν χρησιμοποιούνται μόνο για την παρακολούθηση των πολιτικών της ΕΕ για τον τουρισμό, αλλά και της περιφερειακής πολιτικής της καθώς και της πολιτικής της για την αειφόρο ανάπτυξη.

Κύρια στατιστικά στοιχεία

Τουρισμός — ζήτηση και προσφορά

Οι μόνιμοι κάτοικοι (ηλικίας 15 ετών και άνω) της ΕΕ-28 [1] πραγματοποίησαν 1,1 δισεκατομμύρια τουριστικά ταξίδια το 2013, για προσωπικούς ή επαγγελματικούς σκοπούς. Τα σύντομα ταξίδια (με μία έως τρεις διανυκτερεύσεις) αντιπροσωπεύουν περισσότερο από το ήμισυ (57,5 %) του συνολικού αριθμού των ταξιδιών που πραγματοποιήθηκαν (βλ. πίνακα 1), ενώ τα τρία τέταρτα (75,3 %) του συνόλου των ταξιδιών που πραγματοποιήθηκαν είχαν εγχώριους προορισμούς, και τα υπόλοιπα στο εξωτερικό.

Σε ορισμένα κράτη μέλη, πάνω από το ήμισυ του συνολικού αριθμού των τουριστικών ταξιδιών το 2013 πραγματοποιήθηκαν σε προορισμούς στο εξωτερικό· αυτό ίσχυσε για το Λουξεμβούργο, το Βέλγιο, τη Μάλτα και τη Σλοβενία (καθώς και την Ελβετία). Ωστόσο, λιγότερο από το 10 % των ταξιδιών μόνιμων κατοίκων της Ρουμανίας, της Ισπανίας, της Ελλάδας (στοιχεία για το 2012) και της Πορτογαλίας πραγματοποιήθηκαν στο εξωτερικό. Τα στοιχεία αυτά φαίνεται να επηρεάζονται τόσο από το μέγεθος των κρατών μελών όσο και από τη γεωγραφική τους θέση (οι μικρότερες και πιο βόρειες χώρες έτειναν να αναφέρουν μεγαλύτερη τάση των κατοίκων τους να ταξιδέψουν στο εξωτερικό).

Εκτιμάται ότι το 2012 περίπου το 60,9 % του πληθυσμού της ΕΕ-28 ηλικίας 15 ετών και άνω συμμετείχαν στον τουρισμό για προσωπικούς σκοπούς (τα συγκεντρωτικά στοιχεία για το 2013 δεν είναι ακόμη διαθέσιμα), με άλλα λόγια, πραγματοποίησαν τουλάχιστον ένα τουριστικό ταξίδι για προσωπικούς σκοπούς κατά τη διάρκεια του έτους. Και πάλι, μπορούν να παρατηρηθούν μεγάλες διαφορές μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ, δεδομένου ότι το ποσοστό συμμετοχής κυμάνθηκε από 22,2 % στη Βουλγαρία έως 88,5 % στη Φινλανδία.

Από την άποψη της προσφοράς, εκτιμάται ότι υπήρχαν σχεδόν 562 χιλιάδες τουριστικά καταλύματα που δραστηριοποιούνταν εντός της ΕΕ-28 το 2013, και ότι όλα μαζί διέθεταν κατά τι περισσότερες από 30 εκατομμύρια κλίνες (βλ. πίνακα 2). Σχεδόν το ένα τρίτο (32,3 %) του συνόλου των κλινών στην ΕΕ-28 ήταν συγκεντρωμένες σε δύο μόνο από τα κράτη μέλη της ΕΕ, και συγκεκριμένα στη Γαλλία (5,0 εκατομμύρια κλίνες) και στην Ιταλία (4,7 εκατομμύρια κλίνες), τις οποίες ακολουθούσαν η Γερμανία, το Ηνωμένο Βασίλειο (στοιχεία για το 2012) και η Ισπανία.

Κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών, ο αριθμός των διανυκτερεύσεων σε τουριστικά καταλύματα παρουσίασε γενικά ανοδική τάση (βλ. σχήμα 1). Ωστόσο, σημειώθηκε μια σύντομης διάρκειας ύφεση στον αριθμό των διανυκτερεύσεων σε τουριστικά καταλύματα το 2008 και το 2009 λόγω της χρηματοπιστωτικής και οικονομικής κρίσης: ο αριθμός των τουριστικών διανυκτερεύσεων στην ΕΕ-28 μειώθηκε κατά 0,6 % το 2008 και κατά περαιτέρω 2,1 % το 2009. Εντούτοις, το 2010 ο αριθμός των διανυκτερεύσεων αυξήθηκε κατά 4,7 % και η θετική αυτή εξέλιξη συνεχίστηκε, με αύξηση κατά 3,3 % το 2011 και 4,3 % in 2012. Το 2013 ο αριθμός των διανυκτερεύσεων σε τουριστικά καταλύματα στην ΕΕ-28 έφτασε τις 2,6 δισεκατομμύρια διανυκτερεύσεις, σημειώνοντας εν προκειμένω αύξηση κατά 2,2 % σε σύγκριση με το 2012.

Τουρίστες που ταξιδεύουν στο εξωτερικό

Οι μόνιμοι κάτοικοι της ΕΕ-28 [2] πραγματοποίησαν 2,4 δισεκατομμύρια διανυκτερεύσεις το 2013 σε τουριστικά ταξίδια στο εξωτερικό (βλ. πίνακα 3). Οι μόνιμοι κάτοικοι της Γερμανίας πραγματοποίησαν 746 εκατομμύρια διανυκτερεύσεις το 2013 σε ταξίδια εκτός Γερμανίας, ενώ οι μόνιμοι κάτοικοι του Ηνωμένου Βασιλείου πραγματοποίησαν 546 εκατομμύρια διανυκτερεύσεις στο εξωτερικό (στοιχεία για το 2012)· οι μόνιμοι κάτοικοι των εν λόγω δύο κρατών μελών αντιπροσώπευαν πάνω από το ήμισυ (54,7 %) του συνολικού αριθμού διανυκτερεύσεων που πραγματοποιήθηκαν στο εξωτερικό από μόνιμους κατοίκους της ΕΕ-28.

Αν ληφθεί υπόψη το μέγεθος μιας χώρας από πλευράς πληθυσμού, το Λουξεμβούργο ήταν το κράτος μέλος του οποίου οι μόνιμοι κάτοικοι πραγματοποίησαν τις περισσότερες διανυκτερεύσεις στο εξωτερικό ανά κάτοικο (23,8 διανυκτερεύσεις κατά μέσο όρο το 2013) και ακολούθησαν η Κύπρος (19,3 — στοιχεία για το 2012), η Ιρλανδία (12,6) και οι Κάτω Χώρες (12,1). Στο άλλο άκρο του φάσματος, οι μόνιμοι κάτοικοι της Ρουμανίας, της Ελλάδας (στοιχεία για το 2012) και της Βουλγαρίας πραγματοποίησαν κατά μέσο όρο το 2013 λιγότερο από μία διανυκτέρευση στο εξωτερικό (βλ. σχήμα 2).

Κυριότεροι προορισμοί

Το 2013 η Ισπανία ήταν ο συνηθέστερος τουριστικός προορισμός στην ΕΕ για τους μη μόνιμους κατοίκους (άτομα προερχόμενα από το εξωτερικό), με 252 εκατομμύρια διανυκτερεύσεις σε τουριστικά καταλύματα, ή 21,2 % του συνόλου της ΕΕ-28 (βλ. σχήμα 3 και πίνακα 4). Σε ολόκληρη την ΕΕ, οι τρεις δημοφιλέστεροι προορισμοί για τους μη μόνιμους κατοίκους ήταν η Ισπανία, η Ιταλία (185 εκατομμύρια διανυκτερεύσεις) και η Γαλλία (131 εκατομμύρια διανυκτερεύσεις), οι οποίες μαζί αντιπροσώπευαν σχεδόν το ήμισυ (47,7 %) του συνόλου των διανυκτερεύσεων μη μόνιμων κατοίκων στην ΕΕ-28. Οι λιγότερο συνήθεις προορισμοί ήταν η Λιθουανία, η Λετονία και το Λουξεμβούργο· ο αντίκτυπος του μεγέθους των εν λόγω κρατών μελών θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη κατά την ερμηνεία των στοιχείων αυτών.

Ο αριθμός των διανυκτερεύσεων (μόνιμων κατοίκων και μη μόνιμων κατοίκων) μπορεί να εξεταστεί με βάση τη σύγκριση με το μέγεθος κάθε χώρας από πλευράς πληθυσμού, παρέχοντας έναν δείκτη τουριστικής έντασης. Το 2013, με τη χρήση του εν λόγω δείκτη, οι μεσογειακοί προορισμοί της Μάλτας, της Κύπρου και της Κροατίας, καθώς επίσης και οι ορεινοί και αστικοί προορισμοί της Αυστρίας, ήταν οι δημοφιλέστεροι τουριστικοί προορισμοί στην ΕΕ-28 (βλ. σχήμα 4)· Το Μαυροβούνιο (στοιχεία για το 2012) και η Ισλανδία ήταν επίσης δημοφιλείς προορισμοί, με βάση αυτό το μέτρο τουριστικής έντασης.

Οικονομικές πτυχές των διεθνών ταξιδιών

Η οικονομική σημασία του διεθνούς τουρισμού μπορεί να μετρηθεί με το ποσοστό των διεθνών εσόδων από ταξίδια σε σχέση με το ΑΕγχΠ· τα στοιχεία αυτά προέρχονται από τις στατιστικές ισοζυγίου πληρωμών και περιλαμβάνουν τα επαγγελματικά ταξίδια, καθώς και τα ταξίδια αναψυχής. Το 2013 ο δείκτης εσόδων από ταξίδια προς το ΑΕγχΠ ήταν υψηλότερος, μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ, στην Κροατία (16,7 %), στη Μάλτα (14,5 %) και στην Κύπρο (13,2 %), επιβεβαιώνοντας τη σημασία του τουρισμού για τις χώρες αυτές (βλ. πίνακα 5). Σε απόλυτες τιμές, τα υψηλότερα έσοδα από διεθνή ταξίδια το 2013 σημειώθηκαν στην Ισπανία (45,5 δισ.  ευρώ) και στη Γαλλία (42,2 δισ.  ευρώ), και ακολούθησαν η Ιταλία, η Γερμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο (και οι τρεις χώρες κατέγραψαν έσοδα ύψους 31–33 δισ.  ευρώ).

Στη Γερμανία σημειώθηκε το υψηλότερο επίπεδο δαπανών για διεθνή ταξίδια, συνολικού ύψους 64,7 δισ.  ευρώ το 2013, και ακολούθησαν το Ηνωμένο Βασίλειο (39,6 δισ.  ευρώ) και η Γαλλία (31,9 δισ.  ευρώ). Η Ισπανία ήταν το κράτος μέλος της ΕΕ με το υψηλότερο επίπεδο καθαρών εσόδων από ταξίδια το 2013 (33,3 δισ.  ευρώ), ενώ στη Γερμανία σημειώθηκε το μεγαλύτερο έλλειμμα (-33,6 δισ.  ευρώ).

Πηγές και διαθεσιμότητα στοιχείων

Ο τουρισμός, σε ένα στατιστικό πλαίσιο, αναφέρεται στη δραστηριότητα των επισκεπτών οι οποίοι ταξιδεύουν σε έναν προορισμό έξω από το σύνηθες περιβάλλον τους για λιγότερο από ένα έτος. Μπορεί να είναι για οποιονδήποτε κύριο σκοπό, συμπεριλαμβανομένων της επιχειρηματικότητας, της αναψυχής ή άλλων προσωπικών λόγων πλην της απασχόλησης από έναν μόνιμο κάτοικο, ένα νοικοκυριό ή μια επιχείρηση στον τόπο επίσκεψης. Οι στατιστικές τουρισμού περιορίζονται σήμερα σε επισκέψεις που περιλαμβάνουν τουλάχιστον μία διανυκτέρευση· από το έτος αναφοράς 2014, οι μονοήμερες επισκέψεις στο εξωτερικό θα καλύπτονται επίσης από τις επίσημες ευρωπαϊκές στατιστικές.

Ένα σύστημα στατιστικών τουρισμού θεσπίστηκε στην οδηγία 95/57/ΕΚ του Συμβουλίου της 23ης Νοεμβρίου 1995 σχετικά με τη συλλογή στατιστικών στοιχείων στον τομέα του τουρισμού. Η εν λόγω νομική βάση απαιτεί από τα κράτη μέλη να υποβάλλουν τακτικά ένα σύνολο συγκρίσιμων στατιστικών τουρισμού.

Τον Ιούλιο του 2011 το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης εξέδωσαν έναν νέο κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 692/2011 σχετικά με τις ευρωπαϊκές στατιστικές στον τομέα του τουρισμού και την κατάργηση της οδηγίας 95/57/ΕΚ του Συμβουλίου· ο εν λόγω κανονισμός άρχισε να ισχύει από το έτος αναφοράς 2012.

Οι στατιστικές τουρισμού στην ΕΕ απαρτίζονται από δύο κύριες συνιστώσες: τις στατιστικές σχετικά με τη δυναμικότητα και την πληρότητα των ομαδικών τουριστικών καταλυμάτων, αφενός, και τις στατιστικές σχετικά με την τουριστική ζήτηση, αφετέρου. Στα περισσότερα κράτη μέλη της ΕΕ οι πρώτες καταρτίζονται βάσει ερωτηματολογίων που συμπληρώνουν τα καταλύματα στο πλαίσιο σχετικών ερευνών, ενώ οι δεύτερες καταρτίζονται κυρίως βάσει ερευνών ταξιδιωτών στα σημεία διέλευσης των συνόρων ή βάσει ερευνών για τα νοικοκυριά.

Οι στατιστικές σχετικά με τη δυναμικότητα των ομαδικών τουριστικών καταλυμάτων περιλαμβάνουν τον αριθμό καταλυμάτων, τον αριθμό δωματίων και τον αριθμό κλινών. Οι στατιστικές αυτές διατίθενται ανά τύπο καταλύματος ή ανά περιφέρεια και καταρτίζονται σε ετήσια βάση.

Οι στατιστικές σχετικά με την πληρότητα των ομαδικών τουριστικών καταλυμάτων αναφέρονται στον αριθμό αφίξεων (στα καταλύματα) και στον αριθμό διανυκτερεύσεων μόνιμων κατοίκων και μη μόνιμων κατοίκων, ανά τύπο καταλύματος ή ανά περιφέρεια· διατίθενται στατιστικές σειρές σε ετήσια και μηνιαία βάση. Επιπλέον, καταρτίζονται στατιστικές σχετικά με τη χρήση των δωματίων και των κλινών (ποσοστά πληρότητας).

Τα στατιστικά στοιχεία σχετικά με την τουριστική ζήτηση συλλέγονται σε σχέση με τον αριθμό των τουριστικών ταξιδιών που πραγματοποιήθηκαν (και τον αριθμό των διανυκτερεύσεων στα εν λόγω ταξίδια), ανά:

  • χώρα προορισμού·
  • σκοπό·
  • διάρκεια παραμονής·
  • τύπο καταλύματος·
  • μήνα αναχώρησης·
  • τρόπο μεταφοράς·
  • δαπάνη.

Τα στοιχεία αναλύονται επίσης βάσει των οι κοινωνικοδημογραφικών χαρακτηριστικών των τουριστών:

  • φύλο·
  • ηλικιακή ομάδα·
  • μορφωτικό επίπεδο·
  • εισόδημα νοικοκυριού·
  • καθεστώς δραστηριότητας.

Για τη μελέτη του τουρισμού μπορούν να χρησιμοποιούνται στοιχεία από διάφορες άλλες επίσημες πηγές. Τα εν λόγω στατιστικά στοιχεία περιλαμβάνουν:

Πλαίσιο

Σύμφωνα με τη δημοσίευση του Παγκόσμιου Οργανισμού Τουρισμού των Ηνωμένων Εθνών (UNWTO) με τίτλο «Tourism highlights — έκδοση 2014», η ΕΕ είναι ένας από τους κυριότερους τουριστικούς προορισμούς, με πέντε από τα κράτη μέλη της μεταξύ των 10 δημοφιλέστερων προορισμών στον κόσμο το 2013. Ο τουρισμός έχει το δυναμικό να συμβάλει στην ανάπτυξη της απασχόλησης και της οικονομίας, καθώς και στην ανάπτυξη των αγροτικών, περιφερειακών ή λιγότερο ανεπτυγμένων περιοχών. Τα χαρακτηριστικά αυτά ενισχύουν τη ζήτηση για αξιόπιστες και εναρμονισμένες στατιστικές στον τομέα αυτόν, καθώς και στο ευρύτερο πλαίσιο των τομέων της περιφερειακής πολιτικής και της πολιτικής για την αειφόρο ανάπτυξη.

Ο τουρισμός μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη των ευρωπαϊκών περιφερειών. Οι υποδομές που δημιουργούνται για τουριστικούς σκοπούς συμβάλλουν στην τοπική ανάπτυξη, ενώ οι θέσεις εργασίας που δημιουργούνται ή διατηρούνται μπορούν να βοηθήσουν να αντισταθμιστεί η βιομηχανική ή η αγροτική παρακμή. Ο βιώσιμος τουρισμός επιτρέπει τη διατήρηση και την αναβάθμιση της πολιτιστικής και φυσικής κληρονομιάς, από τις τέχνες έως την τοπική γαστρονομία ή τη διατήρηση της βιοποικιλότητας.

Το 2006 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εξέδωσε ανακοίνωση με τίτλο «Η ανανεωμένη πολιτική της ΕΕ για τον τουρισμό - Για μια ισχυρότερη σύμπραξη υπέρ του ευρωπαϊκού τουρισμού» (COM(2006) 134 τελικό). Η ανακοίνωση αυτή εξέταζε ένα φάσμα προκλήσεων που θα διαμορφώσουν τον τουρισμό τα προσεχή έτη, συμπεριλαμβανομένων της γήρανσης του πληθυσμού της Ευρώπης, της αύξησης του εξωτερικού ανταγωνισμού, της ζήτησης των καταναλωτών για πιο εξειδικευμένο τουρισμό, καθώς και της ανάγκης για ανάπτυξη πιο βιώσιμων και φιλικών προς το περιβάλλον πρακτικών στον τομέα του τουρισμού. Υποστήριζε ότι ο πιο ανταγωνιστικός τουρισμός και οι βιώσιμοι προορισμοί θα βοηθήσουν στη μεγαλύτερη ικανοποίηση των τουριστών και θα διασφαλίσουν τη θέση της Ευρώπης ως του κορυφαίου τουριστικού προορισμού παγκοσμίως. Τον Οκτώβριο του 2007 ακολούθησε νέα ανακοίνωση με τίτλο «Ατζέντα για έναν αειφόρο και ανταγωνιστικό ευρωπαϊκό τουρισμό» (COM(2007) 621 τελικό), η οποία πρότεινε δράσεις για τη βιώσιμη διαχείριση των προορισμών, την ενσωμάτωση των ανησυχιών των επιχειρήσεων περί βιωσιμότητας και την ευαισθητοποίηση των τουριστών για ζητήματα βιωσιμότητας.

Η Συνθήκη της Λισαβόνας αναγνώρισε τη σημασία του τουρισμού —περιγράφοντας συγκεκριμένη αρμοδιότητα για την ΕΕ στον εν λόγω τομέα και παρέχοντας τη δυνατότητα λήψης αποφάσεων με ειδική πλειοψηφία. Ένα άρθρο της Συνθήκης προβλέπει ότι η ΕΕ «συμπληρώνει τη δράση των κρατών μελών στον τομέα του τουρισμού, ιδίως με την προαγωγή της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων της Ένωσης στον τομέα αυτό». Τον Ιούνιο του 2010 εκδόθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανακοίνωση με τίτλο «Η Ευρώπη, ο πρώτος τουριστικός προορισμός στον κόσμο — ένα νέο πλαίσιο πολιτικής για τον ευρωπαϊκό τουρισμό» (COM(2010) 352 τελικό). Η ανακοίνωση αυτή επιδιώκει να προωθήσει μια συντονισμένη προσέγγιση των πρωτοβουλιών που συνδέονται με τον τουρισμό και καθόρισε ένα νέο πλαίσιο για τη λήψη μέτρων με σκοπό την αύξηση της ανταγωνιστικότητας του τουρισμού και της ικανότητάς του για αειφόρο ανάπτυξη. Πρότεινε πολλές ευρωπαϊκές ή πολυεθνικές πρωτοβουλίες —συμπεριλαμβανομένης της ενοποίησης της κοινωνικοοικονομικής βάσης γνώσεων για τον τουρισμό— με στόχο την επίτευξη αυτών των στόχων.

Βλ. επίσης

Περισσότερες πληροφορίες από την Eurostat

Δημοσιεύσεις

Κύριοι πίνακες

Βάση δεδομένων

Ειδικό τμήμα

Μεθοδολογία/Μεταδεδομένα

Πρωτογενή στοιχεία για τους πίνακες και τα σχήματα (MS Excel)

Άλλες πληροφορίες

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Σημειώσεις

  1. τα συγκεντρωτικά στοιχεία για τον αριθμό των ταξιδιών και τον αριθμό των διανυκτερεύσεων των μόνιμων κατοίκων της ΕΕ καταρτίστηκαν για τους σκοπούς της παρούσας δημοσίευσης και δεν περιλαμβάνουν στοιχεία για την Πολωνία και τη Σουηδία.
  2. τα συγκεντρωτικά στοιχεία για τον αριθμό των ταξιδιών και τον αριθμό των διανυκτερεύσεων των μόνιμων κατοίκων της ΕΕ καταρτίστηκαν για τους σκοπούς της παρούσας δημοσίευσης και δεν περιλαμβάνουν στοιχεία για την Πολωνία και τη Σουηδία.