Szósty raport na temat spójnosci gospodarczej, społecznej i terytorialnej

Publikacja niniejszego sprawozdania zbiega się w czasie z początkiem nowego siedmioletniego okresu programowania polityki spojności, a dzisiejsza sytuacja UE diametralnie rożni się od tej z 2007 r., czyli z początku poprzedniego okresu programowania. Wtedy Unia Europejska cieszyła się jeszcze okresem zrownoważonego wzrostu gospodarczego. Poziom dochodow wzrastał, podobnie zresztą jak poziom zatrudnienia i inwestycji publicznych, natomiast poziom ubostwa i wykluczenia społecznego spadał, a dysproporcje między regionami były coraz mniejsze. Niemniej jednak, pomimo pozytywnych tendencji, rożnego rodzaju dysproporcje między regionami były nadal zdecydowanie widoczne.

Sytuacja uległa diametralnej zmianie wraz z nadejściem kryzysu. Od 2008 r. dług publiczny gwałtownie rośnie, dochody wielu osob w UE maleją, poziom zatrudnienia spada w większości państw, bezrobocie osiągnęło najwyższy poziom od ponad dwudziestu lat, natomiast ubostwo i wykluczenie społeczne stają się coraz bardziej powszechne. Jednocześnie w wielu państwach doszło do zaostrzenia się dysproporcji między regionami, jeżeli chodzi o poziom zatrudnienia i bezrobocia, a także wysokość PKB na mieszkańca, podczas gdy w innych państwach dysproporcje te przestały się zmniejszać. Przedstawiony tu rozwoj wydarzeń sprawił, że cele dotyczące zwiększania zatrudnienia i zwalczania ubostwa wytyczone w ramach strategii „Europa 2020” sądziśznacznie bardziej odległ niżwtedy, gdy był ustalane, i w ciąu nadchodząych sześiu lat potrzeba bęzie znacznie więszego wysiłu, aby te cele zrealizować szczegolnie w kontekśie istotnych ograniczeńbudżtowych.