Archive:Στατιστικά στοιχεία για την εγκληματικότητα

Στοιχεία εξαχθέντα τον Μαΐου 2017. Πιο πρόσφατα στοιχεία: Περαιτέρω πληροφορίες της Eurostat, Βασικοί πίνακες και Βάση δεδομένων. Προγραμματισμένη επικαιροποίηση του άρθρου: Οκτώβριος 2018.

Γράφημα 1: Περιστατικά βιασμού, σεξουαλικής επίθεσης, ανθρωποκτονίας από πρόθεση και βιαιοπραγίας τα οποία καταγράφηκαν από την αστυνομία, ΕΕ-28, 2008-2015
(2008 = 100)
Πηγή: Eurostat (crim_off_cat)

Γράφημα 2: Περιστατικά ληστείας, διάρρηξης, κλοπής και παράνομων πράξεων τα οποία συνδέονται με ελεγχόμενες ναρκωτικές ή πρόδρομες ουσίες και τα οποία καταγράφηκαν από την αστυνομία, ΕΕ-28, 2008–2015
(2008 = 100)
Πηγή: Eurostat (crim_off_cat)

Γράφημα 3: Αδικήματα σεξουαλικής βίας τα οποία καταγράφηκαν από την αστυνομία, ΕΕ-28, 2008–15
(2008 = 100)
Πηγή: Eurostat (crim_off_cat)

Γράφημα 4: Αδικήματα σεξουαλικής βίας τα οποία καταγράφηκαν από την αστυνομία, κατά νομικό καθεστώς και κατά φύλο, ΕΕ-28, 2015
(% του συνόλου)
Πηγή: Eurostat (crim_hom_soff)

Γράφημα 5: Προσωπικό στο σύστημα ποινικής δικαιοσύνης, ΕΕ-28, 2008–15
(2008 = 100)
Πηγή: Eurostat (crim_just_job)

Γράφημα 6: Προσωπικό στο σύστημα ποινικής δικαιοσύνης κατά φύλο, ΕΕ-28, 2015
(% του συνόλου)
Πηγή: Eurostat (crim_just_job)

Γράφημα 7: Πληθυσμός φυλακών, ΕΕ-28, 2008–15
(2008 = 100)
Πηγή: Eurostat (crim_pris_age) και (crim_pris_ctz)

Το παρόν άρθρο παρουσιάζει στατιστικά στοιχεία σχετικά με την εγκληματικότητα σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ), με βάση τα επίσημα στοιχεία για τα αδικήματα που έχουν καταγραφεί από την αστυνομία. Επιπλέον έχουν περιληφθεί τα αποτελέσματα σχετικά με το προσωπικό του συστήματος ποινικής δικαιοσύνης και τον πληθυσμό των φυλακών. Σημειώνεται ότι για κάθε συγκεντρωτικό μέγεθος της ΕΕ-28 , στον υπολογισμό περιλαμβάνονται μόνο οι χώρες με πλήρη στατιστικά στοιχεία για την περίοδο 2008–2015. Αυτό σημαίνει ότι για διάφορες εγκληματικές πράξεις στον υπολογισμό δεν έχουν περιληφθεί μία ή περισσότερες χώρες λόγω έλλειψης στοιχείων.

Κύρια στατιστικά στοιχεία

Μη σεξουαλική βία

Ανθρωποκτονία από πρόθεση

Η ανθρωποκτονία από πρόθεση ορίζεται ως η από πρόθεση παράνομη αφαίρεση της ζωής ενός προσώπου από άλλο πρόσωπο· περιλαμβάνονται επίσης οι σοβαρές βιαιοπραγίες που καταλήγουν σε θάνατο και ο θάνατος ως αποτέλεσμα τρομοκρατικής επίθεσης. Δεν συμπεριλαμβάνονται οι απόπειρες ανθρωποκτονίας, οι ανθρωποκτονίες εξ αμελείας, οι θάνατοι λόγω αστυνομικής επέμβασης, οι ανθρωποκτονίες σε κατάσταση αυτοάμυνας και οι θάνατοι που οφείλονται σε ένοπλες συγκρούσεις. Οι ανθρωποκτονίες από πρόθεση αναφέρονται με σχετικά σταθερό τρόπο μεταξύ των έννομων τάξεων της ΕΕ, με τους ορισμούς να διαφοροποιούνται ελάχιστα μεταξύ των χωρών, σε σχέση με άλλους τύπους εγκλημάτων.

Τα στοιχεία για τις ανθρωποκτονίες από πρόθεση παρουσιάζουν σταθερή μείωση κατά την περίοδο 2008–2014 και νέα άνοδο το 2015 (βλ. γράφημα 1). Ο συνολικός αριθμός σε όλη την ΕΕ-28 (δεν περιλαμβάνονται οι Κάτω Χώρες, το ΗΒ Αγγλία και Ουαλία και το ΗΒ Σκωτία) το 2015 ήταν 4 528, δηλαδή κατά 19,6 % μικρότερος από το 2008 (5 634) αλλά κατά 4,3 % μεγαλύτερος από το 2014 (4 340).

Ο αριθμός των ανθρωποκτονιών από πρόθεση που καταγράφηκαν από την αστυνομία σε κάθε έννομη τάξη παρουσιάζεται στον πίνακα 1 των πινάκων του άρθρου.

Βιαιοπραγία

Η βιαιοπραγία αναφέρεται στην φυσική επίθεση κατά της σωματικής ακεραιότητας ενός άλλου προσώπου, η οποία καταλήγει σε σοβαρή σωματική βλάβη. Δεν περιλαμβάνει άσεμνες/σεξουαλικές επιθέσεις, απειλές και ραπίσματα/γρονθοκοπήματα. Επίσης, στην κατηγορία αυτή δεν περιλαμβάνονται οι βιαιοπραγίες που καταλήγουν σε θάνατο.

Ο συνολικός αριθμός των περιστατικών βιαιοπραγιών που καταγράφηκαν από την αστυνομία μειώθηκε σχεδόν κατά 40 % σε όλη την ΕΕ-28 (δεν περιλαμβάνονται η Πολωνία και το ΗΒ Σκωτία) κατά τη διάρκεια της περιόδου 2008-2013, ενώ το 2014 σημειώθηκε αύξηση 3,6 % και το 2015 6,6 %. (βλ. γράφημα 1). Τεχνικές αλλαγές περιορίζουν τη σύγκριση καθ’ όλη τη διάρκεια της περιόδου, ιδιαίτερα από το 2008 έως το 2009 για τη Γερμανία και από το 2009 έως το 2010 για τη Σουηδία και την Πορτογαλία.

Ο αριθμός των βιαιοπραγιών που καταγράφηκαν από την αστυνομία σε κάθε έννομη τάξη παρουσιάζεται στον πίνακα 2 των πινάκων του άρθρου.

Ληστεία

Η ληστεία για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου ορίζεται ως η κλοπή ξένου πράγματος από ένα πρόσωπο, του οποίου η αντίσταση κάμπτεται με χρήση βίας ή με απειλή βίας. Στην κατηγορία αυτή θα πρέπει να περιλαμβάνονται οι επιθέσεις με σκοπό τη ληστεία σε δημόσιο χώρο και η κλοπή με χρήση βίας, ενώ θα πρέπει να εξαιρούνται οι μικροκλοπές και ο εκβιασμός.

Μετά την αρχική του πτώση μεταξύ του 2008 και του 2009, ο αριθμός των καταγεγραμμένων αδικημάτων σε όλη την ΕΕ-28 (δεν περιλαμβάνεται το ΗΒ Σκωτία) αυξήθηκε έως το 2011 και στη συνέχεια μειώθηκε δραστικά σχεδόν κατά ένα πέμπτο μεταξύ του 2013 και του 2015 (βλ. γράφημα 2).

Ο αριθμός των ληστειών που καταγράφηκαν από την αστυνομία σε κάθε έννομη τάξη παρουσιάζεται στον πίνακα 3 των πινάκων του άρθρου.

Απαγωγή

Η απαγωγή ορίζεται ως η παράνομη κράτηση προσώπου ή προσώπων παρά τη θέλησή τους (μεταξύ άλλων με τη χρήση βίας, απειλής, απάτης ή δελεασμού) με σκοπό, ως αντάλλαγμα για την απελευθέρωσή του/τους, να ζητηθεί παράνομο κέρδος ή οποιοδήποτε οικονομικό κέρδος ή άλλο υλικό όφελος, ή προκειμένου να υποχρεωθεί κάποιο άλλο πρόσωπο σε πράξη ή παράλειψη. Οι διαμάχες για θέματα επιμέλειας τέκνων εξαιρούνται από τον παρόντα ορισμό.

Μετά από μια περίοδο σχετικής σταθερότητας μεταξύ του 2009 και του 2012, σημειώθηκε αύξηση σε όλη την ΕΕ-28 (δεν περιλαμβάνονται η Δανία, η Ρουμανία, η Σουηδία και το ΗΒ Σκωτία) μεταξύ 2013 και 2015. Η πρόσφατη άνοδος οφείλεται κυρίως σε στοιχεία από τη Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο. Οι περισσότερες άλλες χώρες δεν παρουσίασαν παρόμοια εξέλιξη. Τα στοιχεία για τη Γερμανία παρουσιάζουν ένα σχετικά σταθερό επίπεδο από το 2009 έως το 2015, αλλά δεν ήταν συγκρίσιμα από το 2008 έως το 2009, γεγονός που επηρέασε και το συγκεντρωτικό μέγεθος της ΕΕ-28.

Ο αριθμός των απαγωγών που καταγράφηκαν από την αστυνομία σε κάθε έννομη τάξη παρουσιάζεται στον πίνακα 4 των πινάκων του άρθρου.

Κλοπή

Η κλοπή ορίζεται ως η αφαίρεση ξένου πράγματος από την κατοχή άλλου προσώπου ή οργανισμού, χωρίς τη χρήση βίας, με σκοπό την παράνομη ιδιοποίηση. Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου, η έννοια της κλοπής δεν περιλαμβάνει τη διάρρηξη, τη ληστεία και την κλοπή μηχανοκίνητου οχήματος.

Ο αριθμός των κλοπών που καταγράφηκαν από την αστυνομία παρέμεινε σχετικά σταθερός σε όλη την ΕΕ-28 (δεν περιλαμβάνεται η Λετονία και το ΗΒ Σκωτία) κατά την περίοδο 2010 — 2015. Τα στοιχεία από τη Γερμανία και τη Γαλλία υποβλήθηκαν σε μεθοδολογικές αλλαγές μεταξύ του 2008 και του 2009 οι οποίες επηρεάζουν τη συνολική συγκρισιμότητά τους για τα έτη αυτά. Το Ηνωμένο Βασίλειο και οι Κάτω Χώρες παρουσιάζουν σαφή πτωτική τάση κατά την περίοδο 2008-2015.

Ο αριθμός των κλοπών που καταγράφηκαν από την αστυνομία σε κάθε έννομη τάξη παρουσιάζεται στον πίνακα 5 των πινάκων του άρθρου.

Διάρρηξη

Η διάρρηξη αναφέρεται στην χωρίς άδεια πρόσβαση σε τμήμα κτιρίου, κατοικίας ή άλλης εγκατάστασης. Περιλαμβάνει τη χρήση βίας ή αντικλειδιών με σκοπό την κλοπή αγαθών (διάρρηξη και παράνομη είσοδος), την κλοπή από οικία, διαμέρισμα ή άλλο χώρο κατοικίας, εργοστάσιο, κατάστημα, γραφείο ή στρατιωτική εγκατάσταση. Ωστόσο, δεν περιλαμβάνει την κλοπή από αυτοκίνητο, από εμπορευματοκιβώτιο, από μηχάνημα αυτόματης πώλησης, από παρκόμετρο ή από περιφραγμένο λειμώνα ή στρατόπεδο.

Ο αριθμός των διαρρήξεων που καταγράφηκαν από την αστυνομία σε όλη την ΕΕ-28 (δεν περιλαμβάνονται η Εσθονία, η Ιταλία, η Λετονία, η Λιθουανία και το ΗΒ Σκωτία) σημείωσε μικρή αύξηση από το 2008 έως το 2011 πριν αποκτήσει καθοδική τάση από το 2012 έως το 2015. Τα πιο πρόσφατα αποτελέσματα (βλ. γράφημα 2) δείχνουν ότι ο αριθμός των διαρρήξεων μειώθηκε κατά 5,0 % το 2015. Κατά τη διάρκεια της περιόδου 2008-2015, οι διαρρήξεις μειώθηκαν στο Ηνωμένο Βασίλειο (κατά 31 % στην Αγγλία και 24 % στη Βόρεια Ιρλανδία), ενώ αυξήθηκαν στη Γερμανία (19 %) και στη Γαλλία (24 %).

Ο αριθμός των διαρρήξεων που καταγράφηκαν από την αστυνομία σε κάθε έννομη τάξη παρουσιάζεται στον πίνακα 6 των πινάκων του άρθρου.

Αδικήματα που συνδέονται με ναρκωτικές ουσίες

Στις παράνομες πράξεις που συνδέονται με ελεγχόμενες ναρκωτικές ή πρόδρομες ουσίες συμπεριλαμβάνεται η παράνομη κατοχή, καλλιέργεια, παραγωγή, προμήθεια, μεταφορά, εισαγωγή, εξαγωγή, χρηματοδότηση ενεργειών σε σχέση με ναρκωτικές ουσίες, εκτός εάν αφορούν αποκλειστικά και μόνο προσωπική χρήση.

Μετά από μία αύξηση κατά 3,2 % το 2009, ο αριθμός των παράνομων πράξεων οι οποίες συνδέονται με ελεγχόμενες ναρκωτικές ή πρόδρομες ουσίες και οι οποίες καταγράφηκαν από την αστυνομία σε όλη την ΕΕ-28 (δεν περιλαμβάνεται το ΗΒ Σκωτία) παρέμεινε μάλλον σταθερός κατά τη διάρκεια της περιόδου 2009 – 2014. Από τα πιο πρόσφατα διαθέσιμα στοιχεία προκύπτει ότι το μοτίβο αυτό συνεχίστηκε το 2015, καθώς ο αριθμός των σχετικών αδικημάτων παρέμεινε σχεδόν αμετάβλητος, σημειώνοντας πτώση της τάξης του 1,7 % σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος (βλ. γράφημα 2).

Οι αριθμοί των παράνομων πράξεων οι οποίες συνδέονται με ελεγχόμενες ναρκωτικές ή πρόδρομες ουσίες και οι οποίες καταγράφηκαν από την αστυνομία σε κάθε έννομη τάξη παρουσιάζονται στον πίνακα 7 των πινάκων του άρθρου.

Σεξουαλική βία

Στη σεξουαλική βία περιλαμβάνεται ο βιασμός και άλλες σεξουαλικές επιθέσεις. Ο βιασμός ορίζεται ως σεξουαλική επαφή χωρίς ρητή συγκατάθεση, ενώ η σεξουαλική επίθεση αναφέρεται σε μορφές σεξουαλικής βίας που δεν φτάνουν μέχρι τον βιασμό. Η σεξουαλική επίθεση περιλαμβάνει την ανεπιθύμητη σεξουαλική πράξη, την προσπάθεια επίτευξης σεξουαλικής πράξης, ή την επαφή ή επικοινωνία που συνοδεύεται από ανεπιθύμητη σεξουαλική προσοχή, χωρίς να φτάνει μέχρι τον βιασμό. Περιλαμβάνει επίσης τη σεξουαλική επίθεση με ή χωρίς σωματική επαφή, συμπεριλαμβανομένης της σεξουαλικής επίθεσης που διευκολύνεται με τη χορήγηση ναρκωτικών, της σεξουαλικής επίθεσης που διαπράττεται κατά συζύγου ενάντια στη θέλησή του/της, της σεξουαλικής επίθεσης κατά αβοήθητου ατόμου, του ανεπιθύμητου αγγίγματος ή της ανεπιθύμητης θωπείας, της παρενόχλησης και των απειλών σεξουαλικού χαρακτήρα. Τέλος, θα πρέπει να υπενθυμιστεί ότι τα στοιχεία αναφέρονται μόνο στον αριθμό των αδικημάτων που έχουν καταγραφεί από την αστυνομία.

Μεταξύ του 2008 και του 2015, τα στοιχεία σχετικά με τη σεξουαλική βία παρουσίασαν πτώση κατά 9,1 % σε όλη την ΕΕ (δεν περιλαμβάνονται η Ιταλία, η Λετονία, το Λουξεμβούργο, η Πολωνία, η Σλοβακία, το ΗΒ Αγγλία, Ουαλία και Σκωτία). Μετά από μείωση το 2009 και το 2010, υπήρξε σαφής αύξηση κατά τη διάρκεια της περιόδου 2010 — 2014 πριν σημειωθεί μικρή μείωση 0,9 % το 2015.

Τα στοιχεία σχετικά με τους βιασμούς παρουσιάζουν αύξηση κατά 47,0 % μεταξύ του 2008 και του 2015 (δεν περιλαμβάνονται η Ιταλία και το ΗΒ Σκωτία). Η παρατηρηθείσα αύξηση στα στοιχεία για την ΕΕ όσον αφορά τον βιασμό επηρεάζεται ιδιαίτερα από τα στοιχεία για το ΗΒ Αγγλία και Ουαλία (+ 173 % μεταξύ 2008 και 2015). Η μείωση του αριθμού των σεξουαλικών επιθέσεων σε επίπεδο ΕΕ επηρεάστηκε σε μεγάλο βαθμό από τα σχετικά στοιχεία για τη Γερμανία τα οποία δεν είναι συγκρίσιμα μεταξύ 2009 και 2010 (βλ. γράφημα 3).

Ο συνολικός αριθμός των περιστατικών σεξουαλικής βίας τα οποία καταγράφηκαν από την αστυνομία σε κάθε έννομη τάξη παρουσιάζονται στους πίνακες 8, 9 και 10 των πινάκων του άρθρου.

Κατανομή ανά φύλο

Στο γράφημα 4 παρουσιάζονται τα αδικήματα σεξουαλικής βίας ανά φύλο των θυμάτων και των υπόπτων, διωχθέντων και καταδικασθέντων. Τα περισσότερα θύματα σεξουαλικής βίας (85,8 %) είναι γυναίκες, ενώ οι περισσότεροι ύποπτοι (96,5 %) και δράστες (98,3 % των καταδικασθέντων) είναι άνδρες. Πρέπει να σημειωθεί ότι η έλλειψη στοιχείων είναι μεγαλύτερη όσον αφορά το φύλο παρά όσον αφορά τα σύνολα.

Προσωπικό στο σύστημα ποινικής δικαιοσύνης

Στο παρόν άρθρο, η ανάλυση καλύπτει τον αριθμό των αστυνομικών, των επαγγελματιών δικαστών και των σωφρονιστικών υπαλλήλων σε φυλακές ενηλίκων, με στοιχεία που αφορούν την κατάσταση στις 31 Δεκεμβρίου κάθε έτους.

Οι αστυνομικοί ορίζονται ως υπάλληλοι του δημόσιου τομέα, των οποίων η κύρια αρμοδιότητα είναι η πρόληψη, η εξακρίβωση και η διερεύνηση εγκλημάτων και η σύλληψη των φερομένων ως δραστών. Ο ορισμός αυτός αποκλείει το υποστηρικτικό προσωπικό, όπως είναι οι γραμματείς και οι υπάλληλοι γραφείου. Οι επαγγελματίες δικαστές ορίζονται ως επαγγελματίες νομικοί μερικής ή πλήρους απασχόλησης, οι οποίοι προσλαμβάνονται και αμείβονται ως δικαστές. Έχουν την εξουσία εκδίκασης αστικών, ποινικών και άλλων υποθέσεων, συμπεριλαμβανομένων των υποθέσεων σε δευτεροβάθμια δικαστήρια, και έκδοσης δικαστικών αποφάσεων. Δεν περιλαμβάνονται οι μη επαγγελματίες δικαστές (lay judges και lay magistrates). Ως προσωπικό σε φυλακές ενηλίκων ορίζονται τα πρόσωπα που εργάζονται σε ποινικά ή σωφρονιστικά ιδρύματα, συμπεριλαμβανομένων όσων εργάζονται στους τομείς της διοίκησης, της επεξεργασίας, της φύλαξης και του λοιπού προσωπικού των φυλακών που εργάζεται στους τομείς της συντήρησης των φυλακών και της τροφοδοσίας στη φυλακή.

Στο γράφημα 5 παρουσιάζονται οι πρόσφατες εξελίξεις στον αριθμό του προσωπικού στα διάφορα στάδια του συστήματος ποινικής δικαιοσύνης (αστυνομία, δικαστήρια και φυλακές).

Ο συνολικός αριθμός των αστυνομικών υπαλλήλων σε όλη την ΕΕ-28 (δεν περιλαμβάνονται η Γερμανία, η Ιταλία, η Ιρλανδία και η Λετονία) μειώθηκε από το 2010 έως το 2013, απώλεια η οποία αντισταθμίστηκε με αύξηση το 2014. Κατά το 2015, ο αριθμός των αστυνομικών μειώθηκε και πάλι κατά 1,2 %. Σε όλη την ΕΕ-28 (δεν περιλαμβάνονται το Βέλγιο, η Βουλγαρία, η Γερμανία, η Ιρλανδία, η Ιταλία, το Λουξεμβούργο, η Μάλτα, οι Κάτω Χώρες, το ΗΒ Αγγλία και Ουαλία και το ΗΒ Βόρεια Ιρλανδία) ο αριθμός των επαγγελματιών δικαστών αυξάνονταν σταθερά κατά την περίοδο 2008 — 2015, σημειώνοντας συνολική αύξηση 5,6 %. Σε αντίθεση με τη σταδιακή αύξηση του αριθμού των επαγγελματιών δικαστών, σημειώθηκε γενική μείωση του αριθμού του προσωπικού που εργάζεται σε φυλακές ενηλίκων με πτώση 8,9 % μεταξύ 2008 και 2015 σε όλη την ΕΕ-28 (δεν περιλαμβάνονται το Βέλγιο, η Γερμανία, η Εσθονία, η Ελλάδα, η Γαλλία, η Λετονία, το Λουξεμβούργο, οι Κάτω Χώρες και η Σουηδία).

Οι συνολικοί αριθμοί των αστυνομικών σε κάθε έννομη τάξη παρουσιάζονται στον πίνακα 11 των πινάκων του άρθρου, ενώ στους πίνακες 14 και 17 παρουσιάζονται οι συνολικοί αριθμοί επαγγελματιών δικαστών και προσωπικού σε φυλακές ενηλίκων.

Κατανομή ανά φύλο

Υπήρξε σημαντική διαφορά στην κατανομή ανά φύλο του προσωπικού που εργάζεται στο σύστημα ποινικής δικαιοσύνης της ΕΕ (βλ. γράφημα 6). Οι γυναίκες υποεκπροσωπούνται στις αστυνομικές και σωφρονιστικές υπηρεσίες, αλλά υπερεκπροσωπούνται στους επαγγελματίες δικαστές.

Το 2015, οι γυναίκες αντιπροσώπευαν το 20,3 % των αστυνομικών σε όλη την ΕΕ-28 (στοιχεία διαθέσιμα μόνο για 14 έννομες τάξεις). Το ποσοστό των γυναικών που εργάζονταν σε φυλακές ενηλίκων ήταν ελαφρώς υψηλότερο, καθώς αντιπροσώπευαν το ένα τέταρτο του συνόλου σε όλη την ΕΕ-28 (στοιχεία διαθέσιμα μόνο για 12 έννομες τάξεις), ποσοστό που παρέμεινε σχετικά σταθερό μεταξύ του 2008 και του 2015. Αντίθετα, οι γυναίκες αντιπροσώπευαν την πλειονότητα του προσωπικού μεταξύ των επαγγελματιών δικαστών, με ποσοστό 62,1 % επί του συνόλου στην ΕΕ-28 (στοιχεία διαθέσιμα για 16 έννομες τάξεις) για το 2015.

Οι αριθμοί ανδρών και γυναικών αστυνομικών παρουσιάζονται στους πίνακες 12 και 13 των πινάκων του άρθρου, ενώ στους πίνακες 15 και 16 παρουσιάζονται οι αριθμοί των ανδρών και γυναικών δικαστών και στους πίνακες 18 και 19 οι αριθμοί των ανδρών και γυναικών εργαζομένων σε φυλακές ενηλίκων.

Πληθυσμός των φυλακών

Ο πληθυσμός των φυλακών αναφέρεται σε ιδρύματα υπαγόμενα στη διοίκηση των φυλακών στα οποία πρόσωπα στερούνται της ελευθερίας τους, εκτός από τα κέντρα κράτησης αλλοδαπών πολιτών για τους οποίους εκκρεμεί έρευνα σχετικά με το μεταναστευτικό καθεστώς τους, ή οι οποίοι δεν έχουν νόμιμο δικαίωμα παραμονής.

Ο συνολικός αριθμός κρατουμένων σε όλη την ΕΕ-28 (δεν περιλαμβάνεται το Βέλγιο) παρουσίασε ελαφρά ετήσια αύξηση μεταξύ του 2008 και του 2012, και στη συνέχεια μειώθηκε κατά 3,6 % το 2013, κατά 3,5 % το 2014 και κατά 2,9 % το 2015. Το ποσοστό του πληθυσμού των φυλακών το 2015 ήταν κατά 6,4 % χαμηλότερο από το αντίστοιχο ποσοστό του 2008 (βλ. γράφημα 7).

Ο αριθμός των κρατουμένων με ξένη υπηκοότητα (συμπεριλαμβανομένων και άλλων υπηκοοτήτων της ΕΕ) αυξήθηκε ελαφρώς με ταχύτερο ρυθμό το 2009 και το 2010 σε όλη την ΕΕ-28 (δεν περιλαμβάνονται το Βέλγιο, η Γερμανία, η Εσθονία, η Μάλτα και η Σουηδία), αλλά άρχισε να μειώνεται από το 2011. Έως το 2015 το ποσοστό ήταν κατά 12,2 % χαμηλότερο από το επίπεδο του 2008.

Αντίθετα, σημαντική μείωση σημειώθηκε στον αριθμό των ανήλικων κρατούμενοι σε όλη την ΕΕ-28 (δεν περιλαμβάνονται το Βέλγιο, η Γερμανία και η Ισπανία) κατά τη διάρκεια της περιόδου 2008 – 2015. Αυτό οφείλεται, ως επί το πλείστον, στις μειώσεις που σημειώθηκαν στην Πολωνία και στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ο αριθμός των ανήλικων κρατουμένων σημείωσε πτώση κατά τουλάχιστον 4 % ετησίως κατά τη διάρκεια της εξεταζόμενης περιόδου, με αποτέλεσμα να υπάρξει συνολική μείωση 47,6 % μεταξύ του 2008 και του 2015. Η μεγαλύτερη ετήσια μείωση στον αριθμό των ανήλικων κρατουμένων παρατηρήθηκε το 2014, έτος κατά το οποίο καταγράφηκε ποσοστό μείωσης 14,3 %.

Ο συνολικός πληθυσμός των φυλακών για κάθε έννομη τάξη παρουσιάζεται στον πίνακα 20 των πινάκων του άρθρου, ενώ ο ανήλικος πληθυσμός των φυλακών παρουσιάζεται στον πίνακα 23, και οι αριθμοί των κρατουμένων ανά υπηκοότητα (ημεδαποί και αλλοδαποί) παρουσιάζονται στους πίνακες 24 και 25.

Κατανομή ανά φύλο

Σε όλη την ΕΕ-28 (δεν περιλαμβάνονται το Βέλγιο, η Τσεχική Δημοκρατία, η Δανία, η Εσθονία, η Γαλλία, η Κροατία, η Αυστρία, η Πορτογαλία, η Σλοβακία και η Σουηδία) οι άνδρες κρατούμενοι αντιπροσώπευαν την πλειονότητα του πληθυσμού των φυλακών το 2015 με ποσοστό 94 %, το οποίο παρέμεινε σχετικά σταθερό από το 2008.

Οι αριθμοί των ανδρών και γυναικών κρατουμένων παρουσιάζονται στους πίνακες 21 και 22 των πινάκων του άρθρου.

Πηγές και διαθεσιμότητα δεδομένων

Τα αποτελέσματα στο παρόν άρθρο βασίζονται στην κοινή συλλογή στοιχείων της Eurostat και του Γραφείου των Ηνωμένων Εθνών για τον Έλεγχο των Ναρκωτικών και την Πρόληψη του Εγκλήματος (UNODC). Η έρευνα σχετικά με τις τάσεις της εγκληματικότητας του UNODC συμπληρώνεται από πρόσθετη αίτηση στοιχείων από την Eurostat. Τα βασικά στοιχεία παράγονται από τις εθνικές αρχές, όπως η αστυνομία, οι εισαγγελικές αρχές, τα δικαστήρια και οι φυλακές, και υποβάλλονται κυρίως ως συγκεντρωτικά στοιχεία για το ημερολογιακό έτος. Τα στοιχεία υποβάλλονται ανά έννομη τάξη, το Ηνωμένο Βασίλειο, για παράδειγμα, αποτελείται από τρεις έννομες τάξεις: Αγγλία και Ουαλία, Σκωτία και Βόρεια Ιρλανδία. Για λόγους συντομίας χρησιμοποιείται ο όρος «χώρα» για τη γεωγραφική μονάδα.

Τα στοιχεία που υποβάλλονται σχετικά με την εγκληματικότητα θα πρέπει, όσο το δυνατόν περισσότερο, να χρησιμοποιούν τυποποιημένους ορισμούς και να συνοδεύονται από λεπτομερείς πληροφορίες σχετικά με τυχόν αποκλίσεις. Οι αποκλίσεις αυτές πολλές φορές σημαίνουν ότι τα στοιχεία κάθε χώρας, παρόλο που μπορεί να έχουν τον ίδιο τίτλο, δεν αντιπροσωπεύουν ακριβώς το ίδιο πράγμα. Τα στοιχεία κάθε χώρας μπορεί να είναι απολύτως αποδεκτά για τις εθνικές στατιστικές, αλλά λιγότερο κατάλληλα για συγκρίσεις σε διεθνές επίπεδο. Η Eurostat εργάζεται αδιάκοπα για τη βελτίωση της συγκρισιμότητας των στατιστικών στοιχείων για την εγκληματικότητα, σε συνεργασία με τα θεσμικά όργανα της ΕΕ και τις εθνικές αρχές. Η εφαρμογή της διεθνούς ταξινόμησης των εγκλημάτων για στατιστικούς σκοπούς αποτελεί βασική συνιστώσα του έργου αυτού.

Τα στατιστικά στοιχεία για το έγκλημα είναι επίσημα και βασίζονται σε διοικητικά αρχεία. Στα στατιστικά στοιχεία για το έγκλημα που προέρχονται από τα αρχεία της αστυνομίας, προφανώς δεν περιλαμβάνονται τα εγκλήματα που δεν έχουν καταγγελθεί στην αστυνομία. Στα συμπεράσματα σχετικά με την εγκληματικότητα που βασίζονται στα στοιχεία αυτά θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη διάφοροι παράγοντες, όπως:

• το νομικό σύστημα, το σύστημα επιβολής της νομοθεσίας και το σύστημα ποινικής δικαιοσύνης·
• τα ποσοστά των εγκλημάτων που αναφέρονται και καταγράφονται (από την αστυνομία)·
• ο τρόπος μέτρησης του εγκλήματος (καταγγελία στην αστυνομία, αναγνώριση υπόπτων κ.λπ.)·
• μέθοδοι μέτρησης (στις περιπτώσεις πολλαπλών αδικημάτων, με πολλαπλά θύματα κ.λπ.)·
• ποια αδικήματα περιλαμβάνονται στις εθνικές κατηγορίες εγκλήματος.

Επίσης, τα στοιχεία για τον πληθυσμό των φυλακών είναι δυνατόν να επηρεάζονται από πολλούς παράγοντες, όπως:

• τον αριθμό των υποθέσεων που εκδικάζονται·
• το ποσοστό των ατόμων που καταδικάζονται σε φυλάκιση·
• τη διάρκεια των ποινών που επιβάλλονται·
• τον αριθμό των προσωρινά κρατούμενων·
• την περίοδο έρευνας και τη χρονική στιγμή του έτους, τις αμνηστίες κ.λπ.

Η σύγκριση των στατιστικών στοιχείων για την εγκληματικότητα μεταξύ των διαφόρων έννομων τάξεων μπορεί να είναι παραπλανητική εάν δεν υπάρχει επαρκής γνώση των τοπικών δεδομένων και μεθόδων. Στο παρόν άρθρο έχουν αποφευχθεί οι άμεσες συγκρίσεις μεταξύ έννομων τάξεων και, αντ’ αυτού, έχει δοθεί έμφαση στις εξελίξεις με την πάροδο του χρόνου. Αυτού του είδους οι συγκρίσεις στηρίζονται στην παραδοχή ότι τα χαρακτηριστικά των συστημάτων καταγραφής κάθε χώρας παραμένουν σχετικά σταθερά σε βάθος χρόνου. Ωστόσο, οι εμφανείς αλλαγές στα στοιχεία σχετικά με την εγκληματικότητα πολλές φορές οφείλονται εν μέρει στις αλλαγές των μεθόδων ή των ορισμών.

Οι αναλύσεις των χρονοσειρών για την ΕΕ-28 βασίζονται απλώς στις έννομες τάξεις για τις οποίες υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία για το σύνολο της περιόδου (2008 – 2014). Στους αριθμούς για την ΕΕ-28 δεν περιλαμβάνονται πάντοτε στοιχεία για όλες τις χώρες, λόγω της έλλειψης στοιχείων για ένα ή περισσότερα έτη ή για μία ή περισσότερες χώρες.

Δηλαδή, τα συνολικά αποτελέσματα για την ΕΕ-28 κρύβουν τις διαφορές μεταξύ των χωρών, επομένως τα εθνικά στοιχεία παρουσιάζονται σε ένα σύνολο ειδικών πινάκων του άρθρου , καθώς και στη βάση δεδομένων. Επιπλέον, αναλυτικές πληροφορίες σχετικά για κάθε χώρα διατίθενται στα μεταδεδομένα.

Για τον προσδιορισμό των τάσεων, έχουν υπολογιστεί δείκτες:

• I_t = (C_t/C₀) * 100 τιμή δείκτη για το έτος t
• C_t = τιμή που καταγράφηκε για το έτος t
• C₀ = τιμή που καταγράφηκε για το έτος αναφοράς (εδώ: το έτος 2008).

Για τα συνολικά στοιχεία από τα διοικητικά αρχεία δεν υπάρχει στατιστική αβεβαιότητα, όπως συμβαίνει με τις δειγματοληπτικές έρευνες. Ωστόσο, για την ερμηνεία μικρών αριθμών, μικρών αναλογιών και μικρών χρονικών μεταβολών, θα πρέπει ιδανικά να χρησιμοποιούνται πρόσθετες σχετικές πληροφορίες. Για παράδειγμα, στις μικρές χώρες, τα ποσοστά ανθρωποκτονιών είναι δυνατόν να μεταβάλλονται σε μεγάλο βαθμό από το ένα έτος στο άλλο, χωρίς απαραίτητα να αντιπροσωπεύουν αλλαγή στην τάση της εγκληματικότητας.

Η βάση δεδομένων περιέχει λεπτομερή αποτελέσματα από την κοινή συλλογή στοιχείων Eurostat–UNODC joint της περιόδου 2008-2015, με τα σχετικά μεταδεδομένα. Επιπλέον, υπάρχουν πίνακες για την περίοδο 1993-2007 που καλύπτουν λιγότερες κατηγορίες εγκλήματος. Για την περίοδο 1950-1993 το σύνολο των εγκλημάτων που καταγράφηκαν από την αστυνομία είναι διαθέσιμο για επιλεγμένες χώρες. Όπως προαναφέρθηκε, όσον αφορά τη συγκρισιμότητα των στοιχείων μεταξύ των χωρών, συνιστάται θερμά στους χρήστες να συμβουλεύονται τα αρχεία μεταδεδομένων, καθώς και τις εθνικές πηγές.

Πλαίσιο

Η εγκληματικότητα και η δικαιοσύνη είναι θέματα που επανέρχονται στις δημόσιες συζητήσεις και με σταθερό ενδιαφέρον για τα μέσα ενημέρωσης, τους πολιτικούς, τους οργανισμούς και το ευρύ κοινό. Η EUROSTAT συγκεντρώνει και παρουσιάζει στοιχεία σχετικά με την εγκληματικότητα και την ποινική δικαιοσύνη. Ο γενικός στόχος είναι να διατίθενται αξιόπιστες πληροφορίες και αναλύσεις σχετικές με την πολιτική στην ευρωπαϊκή κοινότητα. Το 2004 το Πρόγραμμα της Χάγης ανέθεσε στη Eurostat την ανάπτυξη συγκρίσιμων στατιστικών για την εγκληματικότητα και την ποινική δικαιοσύνη. Επίσης, το 2010 το Πρόγραμμα της Στοκχόλμης υπογράμμισε την ανάγκη συλλογής στοιχείων σχετικά με την εγκληματικότητα. Το συγκεκριμένο έργο περιγράφεται σε στρατηγικά σχέδια δράσης, συνήθως για 5ετείς περιόδους, βλ. συνδέσμους στο "Λοιπές πληροφορίες".

Βλέπε επίσης

• Δημόσιες δαπάνες για την αστυνομία, τα δικαστήρια και τις φυλακές: Government expenditure on public order and safety (στα αγγλικά)
• Θυματοποίηση και διάδοση: Σωματική ασφάλεια, δείκτης ποιότητας ζωής (στα αγγλικά)

Περαιτέρω πληροφορίες της Eurostat

• Στατιστικά στοιχεία σχετικά με την εγκληματικότητα και την ποινική δικαιοσύνη αρχική σελίδα

Εκδόσεις

• Crime and criminal justice statistics 2008-2013 Statistics in Focus Issue 3/2015 (στα αγγλικά), έκδοση Δεκέμβριος 2015
• Crime and criminal justice statistics 2006-2009 Statistics in Focus Issue 6/2012 (στα αγγλικά), έκδοση 18 Ιανουαρίου 2012
• Crime and criminal justice statistics — 2008 Statistics in Focus Issue 58/2010 (στα αγγλικά), έκδοση 29 Νοεμβρίου 2010

Βάση δεδομένων

• Εγκληματικότητα και ποινική δικαιοσύνη (στα αγγλικά)

Μεθοδολογία / Μεταδεδομένα

• Στατιστικά στοιχεία για την εγκληματικότητα και την ποινική δικαιοσύνη — ESMS αρχείο μεταδεδομένων — crim_esms(στα αγγλικά)
• Crime and Criminal Justice Statistics — Methodological guide for users (στα αγγλικά)
• Crime and Criminal Justice Statistics — Reference Metadata at Country Level (στα αγγλικά)
• Crime and Criminal Justice Statistics — Summary quality report on the 2016 data collection (στα αγγλικά)

Πηγή δεδομένων για πίνακες και γραφήματα (MS Excel)

• Εγκληματικότητα και ποινική δικαιοσύνη: ΓΡΑΦΗΜΑΤΑ(στα αγγλικά)
• Εγκληματικότητα και ποινική δικαιοσύνη: ΠΙΝΑΚΕΣ(στα αγγλικά)

Άλλες πληροφορίες

• Σχέδιο δράσης 2006-2010
• Σχέδιο δράσης 2011-2015 (στα αγγλικά)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• European Institute for Gender Equality (στα αγγλικά)
• European Monitoring Centre for Drugs and Drug Addiction (στα αγγλικά)
• European Sourcebook of Crime and Criminal Justice Statistics (στα αγγλικά)
• European Union Agency for Fundamental Rights (στα αγγλικά)
• European Union Agency for Law Enforcement Cooperation (στα αγγλικά)
• United Nations Office on Drugs and Crime (στα αγγλικά)