Archive:Στατιστικά στοιχεία για την εγκληματικότητα

Στοιχεία Φεβρουαρίου 2020.

Προγραμματισμένη επικαιροποίηση του άρθρου: Νοέμβριος 2020.

Highlights

Μείωση των ληστειών κατά 30 % στην ΕΕ μεταξύ 2012 και 2017.

Σημειώθηκαν 4 300 ανθρωποκτονίες από πρόθεση και 589 000 επιθέσεις στην ΕΕ κατά το 2017.

Κλοπές μηχανοκίνητων χερσαίων οχημάτων, ΕΕ-27, 2008-2017

Σημείωση: 2011, συμπεριλαμβανομένης εκτίμησης για τη Λετονία (βάσει μέσου όρου τιμών για το 2010 και το 2012)· 2016, συμπεριλαμβανομένων του Βελγίου και της Ουγγαρίας για το 2015· 2017, συμπεριλαμβανομένων του Βελγίου και της Ουγγαρίας για το 2015 και συμπεριλαμβανομένων της Γαλλίας και του Λουξεμβούργου για το 2016.
Πηγή: Eurostat (διαδικτυακός κωδικός δεδομένων: crim_off_cat)

Τα στατιστικά στοιχεία που παρουσιάζονται στο παρόν άρθρο βασίζονται στα επίσημα στοιχεία για τα καταγεγραμμένα από την αστυνομία αδικήματα (αξιόποινες πράξεις) στην Ευρώπη κατά την περίοδο 2008-2017. Τα αποτελέσματα καλύπτουν την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ), το Ηνωμένο Βασίλειο, καθώς και εν μέρει τις χώρες ΕΖΕΣ, τις υποψήφιες χώρες και τις δυνάμει υποψήφιες χώρες. Τα στοιχεία για το Ηνωμένο Βασίλειο παρουσιάζονται χωριστά για την Αγγλία και την Ουαλία, τη Βόρεια Ιρλανδία και τη Σκωτία λόγω των διαφορετικών έννομων τάξεων.

Full article

Μείωση των ληστειών κατά 30 % μεταξύ 2012 και 2017

Μεταξύ του 2012 και του 2017 ο αριθμός των ληστειών που καταγράφηκαν από την αστυνομία στην ΕΕ μειώθηκε κατά 30,3 % φτάνοντας τις 317 000. Αντίθετα, μεταξύ του 2008 και του 2012, την περίοδο με τα υψηλότερα ποσοστά μεταξύ 2008 και 2017 όπως φαίνεται στο σχήμα 1, σημειώθηκε αύξηση κατά 8,8 %. Μεταξύ 2016 και 2017 ο συνολικός αριθμός στην ΕΕ μειώθηκε κατά 22 000· μόνο στην Ιρλανδία, την Κύπρο, τη Ρουμανία, τη Σλοβενία και τη Σουηδία σημειώθηκε μικρή αύξηση (από κοινού αύξηση κατά 266 ληστείες).

Σχήμα 1: Ληστείες (καταγεγραμμένα από την αστυνομία αδικήματα), ΕΕ-27, 2008-2017
(αριθμός αδικημάτων)
Πηγή: Eurostat (crim_off_cat)

Στο σχήμα 2 παρουσιάζονται οι καταγεγραμμένες από την αστυνομία ληστείες αναλογικά με το μέγεθος του πληθυσμού (αριθμός αδικημάτων ανά 100 000 κατοίκους). Το 2017 οι υψηλότεροι αριθμοί παρατηρήθηκαν στο Βέλγιο (167), τη Γαλλία (150), την Ισπανία (144) και την Πορτογαλία (115), ενώ οι χαμηλότεροι σημειώθηκαν στη Ρουμανία (16), την Εσθονία και την Τσεχία (από 15), την Κύπρο (14), τη Σλοβενία (12), καθώς και στη Σλοβακία και την Ουγγαρία (από 9). Στο Ηνωμένο Βασίλειο ο αριθμός αυτός ήταν υψηλότερος στην Αγγλία και την Ουαλία (132). Μεταξύ των χωρών ΕΖΕΣ, η Ελβετία είχε τον υψηλότερο αριθμό καταγεγραμμένων από την αστυνομία ληστειών, 21 ανά 100 000 κατοίκους.

Σχήμα 2: Ληστείες, 2017
(αδικήματα καταγεγραμμένα από την αστυνομία ανά 100 000 κατοίκους)
Πηγή: Eurostat (crim_off_cat)

4 300 ανθρωποκτονίες από πρόθεση στην ΕΕ το 2017

Το 2017 η αστυνομία κατέγραψε 4 300 ανθρωποκτονίες από πρόθεση στην ΕΕ (δεν περιλαμβάνονται στοιχεία για τις Κάτω Χώρες), αριθμός που αντιστοιχεί σε μείωση 22 % από το 2008. Στον πίνακα 1 παρουσιάζονται τα αριθμητικά στοιχεία που έχουν αναφερθεί ανά χώρα.

Πίνακας 1: Ανθρωποκτονίες από πρόθεση, 2008-2017
(αριθμός καταγεγραμμένων από την αστυνομία αδικημάτων)
Πηγή: Eurostat (crim_off_cat)

Στο σχήμα 3 παρουσιάζονται τα στοιχεία για τις ανθρωποκτονίες από πρόθεση αναλογικά με το μέγεθος του πληθυσμού (αδικήματα που καταγράφηκαν από την αστυνομία ανά εκατό χιλιάδες κατοίκους). Το 2017, οι μεγαλύτεροι αριθμοί παρατηρήθηκαν στη Λετονία (5,6), τη Λιθουανία (4,0), την Εσθονία (2,2) και τη Μάλτα (2,0), ενώ οι μικρότεροι στην Τσεχία και την Ιταλία (0,6 και για τις δύο), καθώς και στο Λουξεμβούργο (0,3).

Σχήμα 3: Ανθρωποκτονίες από πρόθεση, 2017
(αδικήματα καταγεγραμμένα από την αστυνομία ανά 100 000 κατοίκους)
Πηγή: Eurostat (crim_off_cat)

589 000 επιθέσεις στην ΕΕ κατά το 2017

Οι καταγεγραμμένες από την αστυνομία επιθέσεις στην ΕΕ κατά το 2017 ανήλθαν σε 589 000. Όπως φαίνεται στο σχήμα 4, η τάση αυτή ήταν γενικά πτωτική κατά την περίοδο 2010-2017. Ωστόσο, θα πρέπει να σημειωθεί ότι τα σύνολα της ΕΕ για το 2016 και το 2017 βασίζονται εν μέρει σε προηγούμενα στοιχεία. Η Γαλλία δεν υπέβαλε στοιχεία για το 2017, ενώ η Ουγγαρία δεν υπέβαλε στοιχεία για την περίοδο 2016-2017. Στη Γαλλία η τάση ήταν αυξητική, από τις 232 000 το 2010 έφτασε τις 243 000 το 2016. Τα στοιχεία που έχουν αναφερθεί για την Ουγγαρία δείχνουν μείωση, από 14 600 το 2010 σε 12 500 το 2015.

Ο αριθμός των καταγεγραμμένων από την αστυνομία επιθέσεων διαφέρει σε μεγάλο βαθμό στην ΕΕ, ακόμη και αναλογικά με το μέγεθος του πληθυσμού. Η συγκρισιμότητα επηρεάζεται από τις διαφορετικές νομοθεσίες, τα διαφορετικά ποσοστά αναφοράς και τις πρακτικές καταγραφής. Για παράδειγμα, στα στοιχεία ορισμένων χωρών, εκτός από τη διακεκριμένη επίθεση, περιλαμβάνονται οι απειλές, οι απλές επιθέσεις, οι φονικές επιθέσεις (ανθρωποκτονία, φόνος κ.λπ.) ή οι σεξουαλικές επιθέσεις (οι οποίες συνήθως καταμετρώνται χωριστά).

Σχήμα 4: Επιθέσεις, ΕΕ-27, 2010-2017
(αριθμός καταγεγραμμένων από την αστυνομία αδικημάτων)
Πηγή: Eurostat (crim_off_cat)

573 000 κλοπές αυτοκινήτων στην ΕΕ το 2017

Στην ΕΕ καταγράφηκαν από την αστυνομία 573 000 κλοπές αυτοκινήτων το 2017, αριθμός που παρουσιάζει μείωση κατά 35 % σε σύγκριση με το 2008. Όπως φαίνεται στο σχήμα 5, στην ΕΕ η τάση ήταν πτωτική μεταξύ του 2008 και του 2017. Ωστόσο, στην Ιρλανδία, την Ελλάδα, την Ισπανία, τη Λετονία, τη Μάλτα και τη Ρουμανία οι καταγεγραμμένες από την αστυνομία κλοπές αυτοκινήτων αυξήθηκαν μεταξύ του 2016 και του 2017. Το Βέλγιο, η Γαλλία, το Λουξεμβούργο και η Ουγγαρία δεν έχουν ακόμη αναφέρει αριθμητικά στοιχεία για το 2017.

Σχήμα 5: Κλοπές μηχανοκίνητων χερσαίων οχημάτων, ΕΕ-27, 2008-2017
(αριθμός καταγεγραμμένων από την αστυνομία αδικημάτων)
Πηγή: Eurostat (crim_off_cat)

Αναλογικά με το μέγεθος του πληθυσμού, τα αριθμητικά στοιχεία ήταν υψηλότερα στο Λουξεμβούργο (328), την Ελλάδα (269), την Ιταλία (257), τη Σουηδία (256), τη Γαλλία (247) και την Τσεχία (238), όσον αφορά τις καταγεγραμμένες από την αστυνομία κλοπές αυτοκινήτων ανά 100 000 κατοίκους (μέσος όρος 2015-2017). Οι μικρότεροι αριθμοί στην ΕΕ παρατηρήθηκαν στη Σλοβακία και την Εσθονία (και στις δύο χώρες 31), την Κροατία (20), τη Ρουμανία (15) και τη Δανία (4). Μεταξύ των χωρών ΕΖΕΣ, η Ισλανδία είχε τον υψηλότερο αριθμό καταγεγραμμένων από την αστυνομία κλοπών αυτοκινήτων, 138 ανά 100 000 κατοίκους.

Γενικά, στα αριθμητικά αυτά στοιχεία περιλαμβάνονται οι κλοπές μοτοσικλετών, επιβατικών αυτοκινήτων, λεωφορείων, πούλμαν, φορτηγών, μπουλντοζών κ.λπ., αλλά οι πρακτικές αναφοράς και καταγραφής ποικίλλουν με αποτέλεσμα να επηρεάζεται η συγκρισιμότητα μεταξύ των χωρών και των ετών.

Σχήμα 6: Κλοπές μηχανοκίνητων χερσαίων οχημάτων, μέσος όρος περιόδου 2015-2017
(αριθμός καταγεγραμμένων από την αστυνομία αδικημάτων ανά 100 000 κατοίκους)
Πηγή: Eurostat (crim_off_cat)

Στοιχεία για τους πίνακες και τα γραφήματα

Στατιστικά στοιχεία για την εγκληματικότητα: πίνακες και γραφήματα

Πηγές στοιχείων

Στις πηγές των στατιστικών στοιχείων σχετικά με το έγκλημα και τα συστήματα ποινικής δικαιοσύνης περιλαμβάνονται η αστυνομία και άλλες υπηρεσίες επιβολής του νόμου, οι εισαγγελείς, τα δικαστήρια, οι φυλακές, τα αρμόδια υπουργεία και οι στατιστικές υπηρεσίες. Οι εθνικές αρχές είναι αρμόδιες για τα επίσημα στοιχεία που αποστέλλονται στη Eurostat και την έρευνα των Ηνωμένων Εθνών για τις τάσεις της εγκληματικότητας και τις δράσεις των συστημάτων ποινικής δικαιοσύνης.

Το άρθρο αυτό παρουσιάζει τα αποτελέσματα με βάση τα επίσημα στοιχεία για τα αδικήματα (αξιόποινες πράξεις) που καταγράφηκαν από την αστυνομία μεταξύ του 2008 και του 2017. Για την περίοδο 1950-1992 υπάρχουν συνοπτικά στατιστικά στοιχεία για την εγκληματικότητα και για την περίοδο 1993–2007 ανά κατηγορία εγκλήματος.

Η Eurostat επικαιροποιεί τη διαδικτυακή βάση δεδομένων όταν οι χώρες αποστέλλουν νέα στοιχεία, τα οποία μπορεί να διαφέρουν από τα αριθμητικά στοιχεία που παρουσιάζονται σε παλιότερες εκδόσεις άρθρων που δημοσιεύονται στο διαδίκτυο, όπως το παρόν.

Ένα σημαντικό πρόβλημα στα στατιστικά στοιχεία για την εγκληματικότητα σε ευρωπαϊκό επίπεδο είναι ότι λείπουν ορισμένα εθνικά στοιχεία. Στο παρόν άρθρο πολλά από τα σύνολα, που αφορούν όλη την ΕΕ, προσαρμόστηκαν λόγω σποραδικής έλλειψης στοιχείων. Για παράδειγμα, εάν έλειπαν στοιχεία για το 2017, χρησιμοποιήθηκαν τα στοιχεία του 2016 της ίδιας χώρας για το ίδιο έγκλημα. Σε ορισμένες περιπτώσεις, στοιχεία που έλειπαν αντικαταστάθηκαν από τον μέσο όρο των στοιχείων του προηγούμενου και του επόμενου έτους. Μια άλλη μέθοδος για την αντιμετώπιση της έλλειψης στοιχείων είναι η σύγκριση των μέσων όρων τριών ετών. Για ορισμένα εγκλήματα, απλώς λείπουν πάρα πολλά στοιχεία. Η διαδικτυακή βάση δεδομένων περιέχει τα στοιχεία που αναφέρθηκαν (χωρίς προσαρμογή).

Σχετικά με τις ανθρωποκτονίες από πρόθεση, τους βιασμούς και τις σεξουαλικές επιθέσεις, πρόσθετα στοιχεία διατίθενται στη διεύθυνση victims, suspects, prosecutions, convictions και prisoners.

Σε ιστότοπο του ΟΗΕ παρουσιάζονται στατιστικά στοιχεία για τις ανθρωποκτονίες σε παγκόσμιο επίπεδο.

Πλαίσιο

Τα στατιστικά στοιχεία για την εγκληματικότητα χρησιμοποιούνται από τα θεσμικά όργανα της ΕΕ, τις εθνικές αρχές, τα μέσα ενημέρωσης, τους πολιτικούς, τις οργανώσεις και το ευρύ κοινό. Οι διεθνείς προδιαγραφές σχετικά με τα στατιστικά στοιχεία για την εγκληματικότητα καλύπτουν μόνο συγκεκριμένα εγκλήματα. Κάθε κράτος θεσπίζει το ποινικό του δίκαιο, ορίζει τα εγκλήματα, τις νομικές διαδικασίες και τις αντιδράσεις στη δικαιοσύνη, καθώς και τις προδιαγραφές σχετικά με τα επίσημα στατιστικά στοιχεία για την εγκληματικότητα. Κατά συνέπεια, τα στατιστικά στοιχεία για την εγκληματικότητα είναι συχνά λιγότερο συγκρίσιμα μεταξύ των κρατών απ’ ό,τι οι στατιστικές με τις διεθνείς προδιαγραφές.

Παρά τις διαφορές των ποινικών δικαίων, θα μπορούσε να υποστηριχθεί ότι υπάρχουν πολλές ομοιότητες μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών. Αυτό, σε συνδυασμό με το δημόσιο και το πολιτικό συμφέρον, αποτέλεσε το υπόβαθρο για την ανάπτυξη στατιστικών στοιχείων για την εγκληματικότητα σε επίπεδο ΕΕ. Κατά την τελευταία δεκαετία, τα θεσμικά όργανα της ΕΕ, οι εθνικές αρχές και ο ΟΗΕ συνεργάστηκαν για τη βελτίωση των ευρωπαϊκών στατιστικών στοιχείων για την εγκληματικότητα. Μια σημαντική ποιοτική βελτίωση είναι η χρήση της [ http://www.unodc.org/unodc/en/data-and-analysis/statistics/iccs.html κοινής ταξινόμησης των εγκλημάτων.]

Τα επίσημα στατιστικά στοιχεία για την εγκληματικότητα αντανακλούν κυρίως τον τρόπο με τον οποίο οι αρχές καταγράφουν και χειρίζονται τις υποθέσεις. Τα αριθμητικά στοιχεία παρέχονται από εθνικές αρχές, όπως είναι η αστυνομία, η εισαγγελία, τα δικαστήρια και οι φυλακές. Απ’ όλα τα στοιχεία αυτά, τα αριθμητικά στοιχεία της αστυνομίας είναι εκείνα που δίνουν την ευρύτερη εικόνα, καθώς περιλαμβάνουν τα καταγεγραμμένα αδικήματα, ανεξάρτητα από το αν ασκήθηκαν διώξεις. Ωστόσο, τα αρχεία της αστυνομίας δεν καταμετρούν το σύνολο των εγκλημάτων. Με απλά λόγια, θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο συνολικός αριθμός των εγκλημάτων είναι τα περιστατικά που έχουν καταγραφεί συν εκείνα που δεν έχουν καταγραφεί μείον εκείνα που έχουν καταγραφεί εσφαλμένα. Είναι εύλογο να θεωρηθεί ότι το ποσοστό αναφοράς είναι υψηλό όταν απαιτείται έγγραφο από τις αστυνομικές αρχές για να υποστηριχτεί ασφαλιστική απαίτηση (π.χ. στις περιπτώσεις κλοπής αυτοκινήτου και διάρρηξης).