Archive:Στατιστικά στοιχεία για την εκπαίδευση και την κατάρτιση σε περιφερειακό επίπεδο

Δεδομένα του Φεβρουαρίου 2013. Πλέον πρόσφατα στοιχεία: Περαιτέρω πληροφορίες της Eurostat, κύριοι πίνακες και βάση δεδομένων.

Η εκπαίδευση, η |επαγγελματική κατάρτιση και γενικότερα η lδιά βίου μάθηση διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στις οικονομικές και κοινωνικές στρατηγικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ). Το άρθρο αυτό παρουσιάζει περιφερειακές εκπαιδευτικές στατιστικές της Εurostatκαι περιλαμβάνει πληροφορίες για την εγγραφή, το επίπεδο εκπαίδευσης και τη συμμετοχή. Η εκπαίδευση αποτελεί έναν από τους πέντε πυλώνες οι οποίοι έχουν κεντρική σημασία για την αναπτυξιακή στρατηγική της Ευρώπης 2020, και αρκετοί από τους δείκτες που παρουσιάζονται στο παρόν άρθρο χρησιμοποιούνται για τη μελέτη της προόδου που σημειώθηκε σε περιφερειακό επίπεδο σε σχέση με ένα φάσμα στόχων αναφοράς για την πρωτοβουλία της στρατηγικής «Ευρώπη 2020».

Χάρτης 1: Ποσοστά των τετράχρονων παιδιών στην προσχολική και στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση (επίπεδα 0 και 1 της ISCED), κατά περιφέρειες NUTS 2, 2011 (1)
(% των τετράχρονων παιδιών) - Πηγή:: Eurostat (educ_regind)

Χάρτης 2: Μαθητές ηλικίας 17 ετών σε όλα τα επίπεδα εκπαίδευσης (επίπεδα 0-6 της ISECD), κατά περιφέρειες NUTS 2, 2011 (1)
(% των νέων ηλικίας 17 ετών) - Πηγή: Eurostat (educ_regind)

Χάρτης 3: Νέοι που εγκαταλείπουν πρόωρα την εκπαίδευση και την κατάρτιση, κατά περιφέρειες NUTS 1, 2011 (1)
(% των ατόμων ηλικίας 18-24 ετών) - Πηγή Eurostat (edat_lfse_16)

Χάρτης 4: Αλλαγή στο ποσοστό των μαθητών που εγκαταλείπουν πρόωρα την εκπαίδευση και την κατάρτιση κατά περιφέρειες NUTS 1, 2006-11 (1)
(διαφορά σε ποσοστιαίες μονάδες μεταξύ του 2011 και του 2006, % των ατόμων ηλικίας 18-24 ετών) – Πηγή: Eurostat (edat_lfse_16)

Σχήμα 1: Άτομα που εγκαταλείπουν πρόωρα την εκπαίδευση και την κατάρτιση, κατά περιφέρειες NUTS 1 με μη τυπικές ανισότητες μεταξύ των φύλων, 2011 (1)
(%) - Πηγή: Eurostat (edat_lfse_16)

Χάρτης 5: Συνολικός αριθμός των φοιτητών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση (επίπεδα 5 και 6 της ISCED), ως ποσοστό του πληθυσμού ηλικίας 20-24 ετών, κατά περιφέρειες NUTS 2, το 2011 (1)
(%) – Πηγή: Eurostat (educ_regind)

Χάρτης 6: Άτομα ηλικίας 30-34 ετών, απόφοιτοι τριτοβάθμιας εκπαίδευσης (επίπεδα 5 και 6 της ISCED), κατά περιφέρειες NUTS 1, το 2011 (1)
(% των ατόμων ηλικίας 30-34 ετών) - Πηγή: Eurostat (edat_lfse_12)

Χάρτης 7: Αλλαγή στην αναλογία των ατόμων ηλικίας 30–34 ετών, απόφοιτοι τριτοβάθμιας εκπαίδευσης (επίπεδα 5 και 6 της ISCED), κατά περιφέρειες NUTS 1, 2006–11 (1)
(διαφορά σε ποσοστιαίες μονάδες μεταξύ του 2011 και του 2006, % των ατόμων ηλικίας 30–34 ετών) - Πηγή: Eurostat (edat_lfse_12)

Χάρτης 8: Άτομα ηλικίας 25-64 ετών, απόφοιτοι τριτοβάθμιας εκπαίδευσης (επίπεδα 5 και 6 της ISCED), κατά περιφέρειες NUTS 2, το 2011 (1)
(% των ατόμων ηλικίας 25-64 ετών) - Πηγή: Eurostat (edat_lfse_11)

Κύρια στατιστικά στοιχεία

Τα αριθμητικά στοιχεία για την EΕ-27 το 2010 δείχνουν ότι υπήρχαν περίπου 93,1 εκατ. σπουδαστές εγγεγραμμένοι στο κανονικό εκπαιδευτικό σύστημα, το οποίο καλύπτει όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης από την πρωτοβάθμια έως τις μεταπτυχιακές σπουδές• υπήρχαν επιπλέον 14,9 εκατ. νεαροί σπουδαστές εγγεγραμμένοι στην προσχολική εκπαίδευση

Συμμετοχή των παιδιών ηλικίας τεσσάρων ετών στην εκπαίδευση

Η νόμιμη ηλικία για την έναρξη εκπαίδευσης διαφέρει μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ: στο Λουξεμβούργο και στη Βόρεια Ιρλανδία (Ηνωμένο Βασίλειο) η υποχρεωτική εκπαίδευση αρχίζει στην ηλικία των τεσσάρων ετών, ενώ σε άλλες περιφέρειες της ΕΕ αρχίζει στην ηλικία μεταξύ πέντε και επτά ετών• η εγγραφή στην προσχολική εκπαίδευση είναι γενικά εθελοντική στα περισσότερα κράτη μέλη της ΕΕ. Η στρατηγική «Ευρώπη 2020» τονίζει την αύξηση των ποσοστών συμμετοχής των μικρών παιδιών στο πλαίσιο της προετοιμασίας για την έναρξη της υποχρεωτικής εκπαίδευσης. Ένας από τους βασικούς στόχους της είναι να αυξηθεί το ποσοστό των παιδιών που συμμετέχουν στην προσχολική εκπαίδευση σε τουλάχιστον 95 % μέχρι το έτος 2020.

Ο χάρτης 1 δείχνει ότι το 91,7 % των παιδιών ηλικίας τεσσάρων ετών ήταν στην προσχολική και στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση σε όλη την ΕΕ - 27, το 2010. Τα ποσοστά συμμετοχής των παιδιών ηλικίας τεσσάρων ετών στην προσχολική και την πρωτοβάθμια εκπαίδευση ήταν γενικά υψηλά — εθνικό μέσο όρο πάνω από το 95 % στο Βέλγιο, τη Δανία, τη Γερμανία, την Ιρλανδία, την Ισπανία, τη Γαλλία, την Ιταλία, το Λουξεμβούργο, τις Κάτω Χώρες και το Ηνωμένο Βασίλειο• καθώς και στην Ισλανδία και τη Νορβηγία. Αντίθετα, η Ελλάδα, η Πολωνία και η Φινλανδία ανέφεραν ότι συμμετείχε στην εκπαίδευση ένα ποσοστό μικρότερο του 70 % των παιδιών ηλικίας τεσσάρων ετών• χαμηλότερα ποσοστά καταγράφηκαν και στις χώρες της EΖΕΣ Λιχτενστάιν και Ελβετία, καθώς και στις υπό προσχώρηση και στις υποψήφιες χώρεςστην Κροατία, στην Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας και στην Τουρκία.

Υπήρξαν 55 περιφέρειες της ΕΕ που ανέφεραν περισσότερο από το 99,0 % των παιδιών ηλικίας τεσσάρων ετών που παρακολουθούν την προσχολική και την πρωτοβάθμια εκπαίδευση το 2011• Οι περισσότερες από αυτές ήταν στη Γαλλία (16 NUTS περιφέρειες επιπέδου 2), η Ισπανία (13 περιφέρειες), τις Κάτω Χώρες (επτά περιφέρειες) και το Ηνωμένο Βασίλειο (επτά περιφέρειες επιπέδου NUTS 1), το Βέλγιο και την Ιταλία (πέντε περιφέρειες εκάστοτε), ενώ υπήρξε επίσης μία και μόνη περιφέρεια στη Δανία (Sjælland).

Υπήρχαν 14 περιφέρειες της ΕΕ στις οποίες το 65,0 % ή λιγότερο των παιδιών ηλικίας τεσσάρων ετών συμμετείχε στην προσχολική και την πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Το χαμηλότερο ποσοστό συμμετοχής των παιδιών ηλικίας τεσσάρων ετών καταγράφηκε στην βόρεια περιοχή Warminsko-Mazurskie (50,4 %). Οι περιφέρειες με σχετικά χαμηλά επίπεδα συμμετοχής βρίσκονται κυρίως στην Πολωνία (11 περιφέρειες), μαζί με μία μόνο περιφέρεια στη Σλοβακία (Východné Slovensko), καθώς και στην Ελλάδα και στη Φινλανδία για τις οποίες είναι διαθέσιμα μόνο εθνικά στοιχεία.

Μεταξύ των περιφερειών της ΕΖΕΣ, υπήρχαν υψηλά ποσοστά συμμετοχής των παιδιών ηλικίας τεσσάρων ετών στην προσχολική και στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση στην Ισλανδία (εθνικά στοιχεία για το 2010) και σε όλες τις επτά νορβηγικές περιοχές, με ποσοστό άνω του 95 %. Αντίθετα, τα ποσοστά συμμετοχής στο Λιχτενστάιν και σε έξι από τις επτά ελβετικές περιοχές ήταν σχετικά χαμηλά και κυμαίνονταν από το 62,0 % στην Région lémanique έως το 16,4 % στην Κεντρική Ελβετία. Η μόνη εξαίρεση σε αυτή τη γενική τάση αυτή ήταν η ελβετική περιφέρεια του Ticino (που συνορεύει με την Ιταλία), όπου το ποσοστό συμμετοχής ήταν 98,3 %.

Κάθε περιφέρεια εντός των υπό ένταξη και των υποψηφίων για ένταξη χωρών ανέφεραν ποσοστά συμμετοχής των παιδιών ηλικίας τεσσάρων ετών στην προσχολική και στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση έως 65,0 % ή λιγότερο. Για την Κροατία και την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας διατίθενται μόνο εθνικά στοιχεία (στοιχεία για το 2010), όπου τα ποσοστά είναι 57,4 % και 24,0 % αντίστοιχα. Περισσότερο από το ήμισυ των 25 τουρκικών περιφερειών του επιπέδου 2 ανέφεραν ότι λιγότερο από το 20 % των παιδιών ηλικίας τεσσάρων ετών συμμετείχε στην προσχολική και την πρωτοβάθμια εκπαίδευση το 2011. Το χαμηλότερο ποσοστό συμμετοχής καταγράφηκε στην περιοχή της νότιας Τουρκίας Gaziantep, Adıyaman, Kilis (9,7 %), ενώ το δεύτερο χαμηλότερο ποσοστό καταγράφηκε στην İstanbul (10,9 %).

Σπουδαστές ηλικίας 17 ετών στην εκπαίδευση

Ο αριθμός των σπουδαστών ηλικίας 17 ετών στην εκπαίδευση (σε όλα τα επίπεδα) στην ΕΕ-27 το 2010 ανήλθε σε 5,2 εκατομμύρια, αριθμός που αντιστοιχεί στο 91,7 % του συνόλου των νέων ηλικίας 17 ετών. Η ηλικία των 17 είναι σημαντική δεδομένου ότι συχνά σηματοδοτεί την ηλικία στην οποία οι νέοι βρίσκονται αντιμέτωποι με μια επιλογή: να παραμείνουν στην εκπαίδευση• να παρακολουθήσουν κάποια μορφή επαγγελματικής κατάρτισης• είτε να αναζητήσουν θέση εργασίας. Ο αριθμός των νέων ηλικίας 17 ετών που βρίσκονται στην εκπαίδευση σε σχέση με τον πληθυσμό των νέων ηλικίας 17 ετών υπερέβαινε το 80 % στη συντριπτική πλειονότητα των περιφερειών της ΕΕ το 2011, και αυτή η εικόνα επαναλήφθηκε σε όλες τις περιφέρειες ΕΖΕΣ — βλέπε τον Χάρτη 2. Για τον ένα ή για τον άλλο λόγο, η συντριπτική πλειονότητα των νέων ηλικίας 17 ετών παρέμεινε στο εκπαιδευτικό σύστημα στο ή ακόμα και μετά το τέλος της υποχρεωτικής εκπαίδευσης. Υπήρχαν πολλές περιφέρειες στις οποίες ο αριθμός των νέων ηλικίας 17 ετών που βρίσκονταν στην εκπαίδευση ήταν υψηλότερος από τον αριθμό των νέων ηλικίας 17 ετών που διέμεναν στην ίδια περιφέρεια• μεταξύ άλλων λόγων, αυτό μπορεί να οφείλεται σε σπουδαστές που διαμένουν σε μία περιφέρεια και διέρχονται τα σύνορα της περιφέρειας για να φοιτήσουν σε ένα ίδρυμα μιας άλλης περιφέρειας (ή χώρας) που παρέχει συγκεκριμένο κλάδο σπουδών ή κατάρτισης.

Υπήρχαν 19 περιφέρειες της ΕΕ στις οποίες λιγότεροι από τέσσερις στους πέντε νέους ηλικίας 17 ετών παρέμειναν στην εκπαίδευση το 2011. Ο μεγαλύτερος αριθμός τέτοιων περιφερειών καταγράφηκε στη Ρουμανία (πέντε από τις οκτώ περιφέρειες επιπέδου NUTS 2 στην εν λόγω χώρα), ενώ σχετικώς χαμηλά ποσοστά καταγράφηκαν και στις νησιωτικές περιοχές της Μάλτας (μία περιοχή σε αυτό το επίπεδο NUTS), των Βαλεαρίδων Νήσων (Ισπανία) και της Αυτόνομης Περιφέρειας των Αζόρων (Regiao Αutonoma dos Açores -Πορτογαλία). Ποσοστά του 80,0 % ή λιγότερο καταγράφηκαν επίσης σε τρεις περιφέρειες της βόρειας Ιταλίας (στην Provincia Autonoma di Bolzano/Bozen, την Provincia Autonoma di Trento, καθώς και τη Lombardia) και σε τρεις περιφέρειες του επιπέδου NUTS 1 στο Ηνωμένο Βασίλειο (East Midlands• Yorkshire και Humber• και Wales). Υπήρχαν πέντε άλλες χώρες οι οποίες ανέφεραν μια περιφέρεια με λιγότερο από τέσσερις στους πέντε νέους ηλικίας 17 ετών που παρέμειναν στην εκπαίδευση: αυτές ήταν: η Province/Provincie Vlaams-Brabant στο Βέλγιο (2007), ηYugoiztochen στη Βουλγαρία, η Strední Cechy στην Τσεχική Δημοκρατία, η Guyane στη Γαλλία και η Niederösterreich στην Αυστρία. Σημειωτέον ότι ορισμένοι σπουδαστές που έχουν την κατοικία τους σε μία συγκεκριμένη περιφέρεια μπορεί να επιλέξουν ή είναι υποχρεωμένοι να ταξιδεύουν σε κάποια άλλη περιφέρεια (ή χώρα στο παράδειγμα της Μάλτας) προκειμένου να είναι σε θέση να συνεχίσουν τις εκπαιδευτικές σπουδές, μόλις περάσουν την ηλικία της υποχρεωτικής εκπαίδευσης.

Μεταξύ των περιφερειών της ΕΖΕΣ τα χαμηλότερα ποσοστά των νέων ηλικίας 17 ετών που παρέμειναν στην εκπαίδευση καταγράφηκαν στις λιγότερο πυκνοκατοικημένες περιφέρειες της Nord-Norge (Νορβηγία) και η Ισλανδία (εθνικά στοιχεία για το 2010 σε αυτό το επίπεδο), καθώς και σε τρεις περιφέρειες που διασχίζουν το κέντρο της Ελβετία — από τη δύση προς την ανατολή, η Espace Μittelland, Ζentralschweiz και Ostschweiz — μολονότι τα μερίδια ήταν ακόμη πολύ πάνω από το 80,00 % σε όλες αυτές τις περιφέρειες. Ανάμεσα στις περιφέρειες των υπό ένταξη και των υποψηφίων χωρών, το ποσοστό των νέων ηλικίας 17 ετών που παέμειναν στην εκπαίδευση ήταν άνω του 80,0 % στην Κροατία (εθνικά στοιχεία) και σε τρεις τουρκικές περιφέρειες (συμπεριλαμβανόμενης της περιφέρειας της πρωτεύουσας Άγκυρας και δύο βορειοδυτικών περιφερειών Bursa, Eskişehir, Bilecik και Tekirdağ, Edirne, Kırklareli). Υπήρχαν τέσσερις τουρκικές περιφέρειες όπου το ποσοστό των νέων ηλικίας 17 ετών που παρέμειναν στην εκπαίδευση ήταν 50,0 % ή χαμηλότερα — όλες έχουν στο νότιο και στο ανατολικό τμήμα της χώρας, και συγκεκριμένα: Sanlıurfa, Diyarbakır• Mardin, Batman, Sırnak, Siirt1 Ağri, Kars, Iğdir, Ardahan• και Van, Muş, Bitlis, Hakkari. Το χαμηλότερο ποσοστό των νέων ηλικίας 17 ετών που παρέμειναν στην εκπαίδευση σημειώθηκε στη Van, Mus, Βitlis, Hakkari, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό ήταν μόνο λίγο περισσότερο από το ένα τρίτο (35,5 %) το 2011.

Άτομα που εγκαταλείπουν πρόωρα την εκπαίδευση και την κατάρτιση

Ένας δείκτης που παρουσιάζει πληροφορίες σχετικά με τα άτομα που εγκαταλείπουν πρόωρα την εκπαίδευση και την κατάρτιση καταγράφει το ποσοστό των ατόμων ηλικίας 18 έως 24 ετών που ολοκλήρωσαν μόνο την κατώτερη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, και δεν συμμετείχαν σε περαιτέρω εκπαίδευση και κατάρτιση. περίπου 13,5 % των 18 έως 24 ετών στην ΕΕ-27 είχαν ταξινομηθεί ως άτομα που εγκαταλείπουν πρόωρα την εκπαίδευση και την κατάρτιση το 2011, με κάπως υψηλότερο ποσοστό αρρένων που εγκαταλείπουν πρόωρα το σχολείο (15,3 %) και χαμηλότερο συγκριτικά ποσοστό θηλέων που εγκαταλείπουν πρόωρα το σχολείο (11,6 %). Η αναπτυξιακή στρατηγική της Ευρώπης, «Ευρώπη 2020», έθεσε ως στόχο για την ΕΕ των 27, το ποσοστό των ατόμων που εγκαταλείπουν πρόωρα την εκπαίδευση και την κατάρτιση να μειωθεί κάτω από το 10 % έως το 2020• υπάρχουν επιμέρους στόχοι για κάθε κράτος μέλος, που κυμαίνονται από 5 % έως 29 %.

Ο Χάρτης 3 δείχνει ότι το ποσοστό των ατόμων που εγκαταλείπουν πρόωρα την εκπαίδευση και την κατάρτιση ποίκιλλε σημαντικά σε ολόκληρη την ΕΕ το 2011. Υπήρχαν 26 περιφέρειες σε επίπεδο NUTS 1 στις οποίες λιγότερα από 1 στα 10 άτομα του πληθυσμού ηλικίας 18 έως 24 ετών είχαν ταξινομηθεί ως άτομα που εγκατέλειψαν πρόωρα την εκπαίδευση και την κατάρτιση (οι δύο πρώτες αποχρώσεις στον χάρτη). Οι περισσότερες από αυτές τις 26 περιφέρειες συγκεντρώνονταν στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη, στην οποία διαπιστώθηκαν ορισμένα από τα χαμηλότερα ποσοστά των ατόμων που εγκαταλείπουν πρόωρα την εκπαίδευση και την κατάρτιση. Η περιοχή αυτή που εξαπλώνεται από τη Λιθουανία προς τα κάτω διαμέσου των έξι πολωνικών περιφερειών του επιπέδου NUTS 1 προς την Τσεχική Δημοκρατία και τη Σλοβακία (και στις δύο χώρες από μία περιφέρεια στο εν λόγω επίπεδο NUTS) και την περιφέρεια της πρωτεύουσας Közép-Magyarország (Ουγγαρία) και συνεχίζεται διαμέσου και των τριών περιφερειών της Αυστρίας και καταλήγει στη Σλοβενία. Συνολικά, αυτές οι 26 περιφέρειες ήταν διάσπαρτες σε 15 διαφορετικά κράτη μέλη της ΕΕ και περιελάμβαναν επίσης τρεις από τις τέσσερις περιφέρειες του επιπέδου NUTS 1 στις Κάτω Χώρες, και τις τρεις περιφέρειες της Σουηδίας, καθώς και μία μόνο περιφέρεια από αυτές του Βελγίου (Vlaams Gewest), τη Βουλγαρία (την περιφέρεια της πρωτεύουσας Yugozapadna i yuzhna tsentralna Βουλγαρία), τη Δανία (μία περιφέρεια σε αυτό το επίπεδο NUTS), τη Γαλλία (Δυτική), το Λουξεμβούργο (μία περιφέρεια σε αυτό το επίπεδο NUTS) και τη Φινλανδία (διατίθενται μόνο εθνικά στοιχεία).

Υπήρχαν μόνο πέντε περιφέρειες στις οποίες το ποσοστό των ατόμων που εγκαταλείπουν πρόωρα την εκπαίδευση και την κατάρτιση ήταν ίση ή μικρότερη από 5,0 %, όπως: η Σλοβενία (4,2 %), οι δύο περιφέρειες Poludniowy και Centralny της Πολωνίας (και οι δύο 4,6 %), η Τσεχική Δημοκρατία (4,9 %) και η Σλοβακία (5,0 %).

Σε 11 περιφέρειες του επιπέδου NUTS 1 σε όλη την ΕΕ, τα άτομα που εγκαταλείπουν πρόωρα το σχολείο αντιστοιχούν σε περισσότερο από το ένα πέμπτο του πληθυσμού ηλικίας 18 έως 24 ετών• οι περιφέρειες αυτές βρίσκονται στη Νότια Ευρώπη. Περιελάμβαναν: πέντε από τις ισπανικές περιφέρειες (όλες εκτός από την περιφέρεια της πρωτεύουσας της Comunidad de Madrid και την περιφέρεια Νoreste)• και τις τρεις περιφέρειες στην Πορτογαλία• τα νησιά της Ιταλίας (Isole)• τη Μάλτα (μία περιφέρεια σε επίπεδο NUTS 1)• και το ανατολικό τμήμα της Ρουμανίας (Μacroregiunea doi). Tα υψηλότερα ποσοστά των ατόμων που εγκαταλείπουν πρόωρα το σχολείο καταγράφηκαν σε τρεις νησιώτικες περιφέρειες, δηλαδή, στις πορτογαλικές νήσους της Região Autónoma dos Açores (44,3 %) και τη Região Autónoma da Madeira (37,3 %), καθώς και τη Mάλτα (33,5 %• σημειώνεται ότι οι σειρές της Μάλτας είναι υπό αναθεώρηση), ενώ δύο ισπανικές περιφέρειες — η Νότια Ισπανία (Sur) και οι Κανάριοι Νήσοι — ήταν οι μόνες περιφέρειες στις οποίες τα άτομα που εγκατέλειπαν πρόωρα την εκπαίδευση ηλικίας 18–24 υπολογίστηκαν ως πάνω από 30,0 % του πληθυσμού ηλικίας 18–24. Σημειώνεται ότι οι νέοι που διαμένουν επισήμως στη διεύθυνση των γονέων τους σε ένα από αυτά τα νησιά ενδέχεται να παρακολουθούν εκπαιδευτικό κύκλο μαθημάτων σε άλλη περιφέρεια ή σε άλλη χώρα και, ως εκ τούτου, ο δείκτης πρέπει να ερμηνευθεί με κάποια προσοχή όταν μεγάλος αριθμός σπουδαστών εγκαταλείπουν μια περιφέρεια για να σπουδάσουν κάπου αλλού.

Ο Χάρτης 4 δείχνει τη μεταβολή του ποσοστού των ατόμων που εγκαταλείπουν πρόωρα την εκπαίδευση και την κατάρτιση — η σύγκριση βασίζεται γενικά στην πενταετή περίοδο 2006-2011. Σε όλη την ΕΕ των 27, το ποσοστό των ατόμων που εγκαταλείπουν πρόωρα το σχολείο μειώθηκαν κατά 2,0 εκατοστιαίες μονάδες από 15,5 % έως 13,5 % μέχρι το 2011. Οι μεγαλύτερες μειώσεις σημειώθηκαν στις τρεις πορτογαλικές περιφέρειες, ενώ η μεγαλύτερη μείωση σημειώθηκε στην ηπειρωτική περιφέρεια Continente, κατά 15,9 ποσοστιαίες μονάδες στο ποσοστό των 22,3 %. Οι τρεις πορτογαλικές περιφέρειες ήταν οι μόνες περιφέρειες της ΕΕ στις οποίες το ποσοστό των ατόμων που εγκαταλείπουν πρόωρα το σχολείο μειώθηκε κατά 10 ποσοστιαίες μονάδες ή και περισσότερο κατά την περίοδο 2006-2011. Υπήρχαν πέντε άλλες περιοχές σε ολόκληρη την ΕΕ, στις οποίες το ποσοστό των ατόμων που εγκαταλείπουν πρόωρα το σχολείο είχε μειωθεί τουλάχιστον κατά 5,0 εκατοστιαίες μονάδες: στις περιφέρειες αυτές περιλαμβάνονταν δύο περιφέρειες στην Ισπανία (η Comunidad de Madrid and Sur), οι περιφέρειες East Midlands στο Ηνωμένο Βασίλειο, η Μάλτα (μία περιφέρεια σε αυτό το επίπεδο NUTS• σημειώνεται ότι οι σειρές για τη Μάλτα τελούν υπό επανεξέταση), και η περιφέρεια της βόρειας Ελλάδας.

Υπήρξαν επίσης σημαντικές μειώσεις του αριθμού των ατόμων που εγκαταλείπουν πρόωρα το σχολείο από την εκπαίδευση και την κατάρτιση στις περισσότερες τουρκικές περιφέρειες• όλες εκτός από δύο περιφέρειες στην Τουρκία σημείωσαν μείωση τουλάχιστον κατά 5,0 εκατοστιαίες μονάδες. Οι δύο εξαιρέσεις ήταν η ανατολική περιφέρεια Οrtadoğu Anadolu και η περιφέρεια της πρωτεύουσας της περιφέρειας Bati Anadolu,, όπου τα ποσοστά είχαν, ωστόσο, μειωθεί κατά 4,1 και 4,6 ποσοστιαίες μονάδες αντιστοίχως. Τις μεγαλύτερες μειώσεις (περισσότερες από 10,0 ποσοστιαίες μονάδες) στο ποσοστό των ατόμων που εγκαταλείπουν πρόωρα το σχολείο στην Τουρκία σημειώθηκαν και στα δύο άκρα της χώρας: στη νοτιοανατολική περιφέρεια Güneydoğu Anadolu και στη δυτική περιφέρεια Ege (που περιλαμβάνει την πόλη İzmir). Επίσης, παρατηρήθηκε σημαντική μείωση του ποσοστού των ατόμων που εγκαταλείπουν πρόωρα το σχολείο από την εκπαίδευση και την κατάρτιση στην πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, όπου το ποσοστό μειώθηκε κατά 9,3 ποσοστιαίες μονάδες. Μεταξύ των χωρών της ΕΖΕΣ, η μόνη περιφέρεια που σημείωσε μείωση τουλάχιστον κατά 5,0 εκατοστιαίες μονάδες ήταν η Ισλανδία (μία περιοχή σε αυτό το επίπεδο NUTS), στην οποία το ποσοστό μειώθηκε κατά 5,9 εκατοστιαίες μονάδες.

Σε όλες τις 95 περιφέρειες για τις οποίες υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία στον Χάρτη 4, υπήρχαν 18 περιφέρειες στις οποίες το ποσοστό των ατόμων που εγκαταλείπουν πρόωρα την εκπαίδευση και την κατάρτιση αυξήθηκε μεταξύ του 2006 και του 2011• Η Κροατία (μία περιφέρεια σε αυτό το επίπεδο NUTS) ήταν η μόνη περιφέρεια από χώρες εκτός της ΕΕ. Οι περισσότερες από τις αυξήσεις που σημειώθηκαν μεταξύ του 2006 και του 2011 ήταν σχετικά μικρά, επειδή 13 περιφέρειες (συμπεριλαμβανομένης της Κροατίας), ανέφεραν ότι το ποσοστό των ατόμων που εγκαταλείπουν πρόωρα το σχολείο δεν αυξήθηκε κατά περισσότερο από 1,0 ποσοστιαίες μονάδες. Οι υπόλοιπες πέντε περιφέρειες βρίσκονταν σε πέντε διαφορετικά κράτη μέλη, με τη μεγαλύτερη αύξηση (4,4 ποσοστιαίες μονάδες) που σημειώθηκε στην Μacroregiunea unu (Βορειοδυτική και Κεντρική Ρουμανία). Η νοτιοδυτική Γαλλία (Sud-Ouest), η Σκωτία στο βορρά του Ηνωμένου Βασιλείου, το Λουξεμβούργο (μία περιοχή σε αυτό το επίπεδο NUTS) και η περιφέρεια Poludniowo-Zachodni στη Νότιο Πολωνία ήταν οι άλλες περιφέρειες στις οποίες το ποσοστό των ατόμων που εγκαταλείπουν πρόωρα το σχολείο αυξήθηκε κατά ποσό που υπερβαίνει 1,0 ποσοστιαία μονάδα μεταξύ 2006 και 2011.

Πληροφορίες σχετικά με το ποσοστό των ατόμων που εγκαταλείπουν πρόωρα το σχολείο μπορούν επίσης να αναλυθούν σε σχέση με τις διαφορές μεταξύ των φύλων. Όπως σημειώθηκε ανωτέρω η αναλογία θηλέων που εγκατέλειψαν πρόωρα την εκπαίδευση και κατάρτιση ήταν, κατά μέσο όρο 3,7 ποσοστιαίες μονάδες για την ΕΕ των 27 το 2011 από το αντιστοιχο ποσοστό των αρρένων. οι ευρύτερες διαφορές μεταξύ των φύλων σημειώθηκαν στη Νότια Ευρώπη, στην οποία τα ποσοστά αρρένων που εγκατέλειψαν πρόωρα το σχολείο ήταν γενικά πολύ υψηλότερα από αυτά των θηλέων — βλέπε σχήμα 1. Αυτό συνέβαινε ιδιαίτερα στην Ελλάδα, την Ισπανία, την Ιταλία και την Πορτογαλία, καθώς και στις νήσους Κύπρο και Μάλτα (σε κάθεμια μία περιφέρεια αυτού του επιπέδου NUTS• τα στοιχεία της Μάλτας τελούν υπό επανεξέταση) αλλά το ίδιο συνέβη στη Λετονία, τη Λιθουανία (επίσης μια περιφέραι για κάθε χώρα), στις περιφέρειες Méditerranée και Nord - Pas-de-Calais της Γαλλίας, στην περιφέρεια της Wallonne στο Βέλγιο και στη Βόρειο Ιρλανδία του Ηνωμένου Βασιλείου.

Μεταξύ των 84 περιφερειών του επιπέδου NUTS 1 της ΕΕ για τις οποίες υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία, υπήρχαν έξι μόνο στις οποίες η αναλογία των αρρένων που εγκαταλείπουν πρόωρα το σχολείο ήταν χαμηλότερη από αυτή των θηλέων που εγκαταλείπουν πρόωρα το σχολείο κατά το 2011. Τόσο οι περιφέρειες του επιπέδου NUTS 1 της Βουλγαρίας, συμπεριλαμβανόμενης της περιφέρειας με την πιο άτυπη κατανομή — Severna i yugoiztochna Bulgaria (βόρειος και νοτιοδυτική Βουλγαρία), στην οποία το ποσοστό των αρρένων που εγκαταλείπουν πρόωρα το σχολείο (15,6 %) ήταν 3,0 εκατοστιαίες μονάδες χαμηλότερο από το αντίστοιχο ποσοστό των θηλέων (18,6 %). Η νότια περιφέρεια της Αυστρίας Südösterreich ανέφερε ότι η αναλογία των αρρένων που εγκαταλείπουν πρόωρα το σχολείο ήταν 2,0 εκατοστιαίες μονάδες χαμηλότερη από το αντίστοιχο ποσοστό των θηλέων. Οι υπόλοιπες τέσσερις περιφέρειες στις οποίες οι τιμές ήταν χαμηλότερες για τους άνδρες σημειώθηκαν μικρές μόνο διαφορές μεταξύ των φύλων• πράγματι, το αντίστοιχο ποσοστό των αρρένων ήταν 0,5 ή 0,6 ποσοστιαίες μονάδες χαμηλότερο σε καθεμιά από τις εν λόγω περιφέρειες: Yugozapadna i yuzhna tsentralna (που καλύπτει το υπόλοιπο μέρος της Βουλγαρίας)• δύο περιφέρειες στα δυτικά του Ηνωμένου Βασιλείου (Ουαλία και West Midlands)• και Dunántúl (Δυτική Ουγγαρία).

Το ποσοστό των ατόμων που εγκαταλείπουν πρόωρα το σχολείο ήταν σταθερά μεγαλύτερο στους άνδρες από αυτό των γυναικών σε κάθε μία από τις περιφέρειες της ΕΖΕΣ• αυτό ίσχυσε ειδικότερα στη Νορβηγία και την Ισλανδία (μία περιφέρεια αυτού του επιπέδου για κάθε χώρα), στις οποίες το ποσοστό των ανδρών που εγκαταλείπουν πρόωρα την εκπαίδευση και την κατάρτιση ήταν 6,8 και 5,1 ποσοστιαίες μονάδες υψηλότερο από το αντίστοιχο ποσοστό των γυναικών. Το ποσοστό των γυναικών που εγκαταλείπουν πρόωρα την εκπαίδευση και την κατάρτιση είναι επίσης χαμηλότερο από αυτό των ανδρών στην Κροατία (διατίθενται μόνο εθνικά στοιχεία). Αντίθετα, κάθε περιφέρεια του επιπέδου 1 στην Τουρκία σημείωσε χαμηλότερο ποσοστό ανδρών που εγκαταλείπουν πρόωρα το σχολείο από αυτό των γυναικών• υπήρχαν διψήφιες διαφορές μεταξύ των φύλων στο ήμισυ των τουρκικών περιφερειών, με τη διαφορά να κορυφώνεται σε 16,8 εκατοστιαίες μονάδες στην βορειοανατολική περιφέρεια Kuzeydoğu Anadolu. Το αντίστοιχο ποσοστό των αρρένων που εγκαταλείπουν πρόωρα την εκπαίδευση και την κατάρτιση ήταν επίσης χαμηλότερο από αυτό των θηλεών στην πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας (3,3 μονάδες διαφορά).

Φοιτητές στην τριτοβάθμια εκπαίδευση

Ως τριτοβάθμια εκπαίδευση νοείται το επίπεδο εκπαίδευσης που παρέχεται από πανεπιστήμια, πανεπιστήμια επαγγελματικής κατάρτισης, τεχνολογικά ιδρύματα και λοιπά ιδρύματα που απονέμουν ακαδημαϊκούς τίτλους ή τίτλους επαγγελματικής κατάρτισης. Το 2010 (ακαδημαϊκό έτος 2009/2010), ο αριθμός των σπουδαστών που είχαν εγγραφεί στην τριτοβάθμια εκπαίδευση στην ΕΕ των 27 ανήλθε σε 19,8 εκατομμύρια• αυτό ισοδυναμούσε με το 62,7 % όλων των ατόμων ηλικίας 20 έως 24 ετών.

Ο Χάρτης 5 δείχνει τον αριθμό των σπουδαστών που έχουν εγγραφεί σε πανεπιστήμιο ή ισοδύναμο εκπαιδευτικό ίδρυμα (τριτοβάθμια εκπαίδευση) σε κάθε περιφέρεια ανάλογα με τον αριθμό των κατοίκων ηλικίας 20 έως 24 ετών στην εν λόγω περιφέρεια: αυτό δίνει μια εικόνα της ελκυστικότητας κάθε περιφέρειας για τους σπουδαστές της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Σημειωτέον ότι ενδέχεται ορισμένοι σπουδαστές να μην κατοικούν στην περιοχή στην οποία σπουδάζουν. Για το λόγο αυτό, υπάρχουν ορισμένες περιφέρειες που παρουσιάζουν πολύ υψηλές τιμές (ιδίως εκείνες με ποσοστό άνω του 100 %), επειδή φιλοξενούν μεγάλα πανεπιστήμια ή άλλα ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης• τα υψηλά αυτά ποσοστά αντικατοπτρίζουν το γεγονός ότι οι εν λόγω περιφέρειες προσελκύουν μεγάλο αριθμό σπουδαστών από άλλες περιοχές. Επισημαίνεται επίσης, ότι με την προώθηση της εκπαίδευσης και της μάθησης για όλα τα μέλη της κοινωνίας, όλο και περισσότερο σπουδαστές τριτοβάθμιας εκπαίδευσης δεν ανήκουν στην παραδοσιακή ηλικιακή ομάδα των 20 έως 24 ετών (που χρησιμοποιήθηκε ως παρονομαστής για την αναλογία αυτή).

Από τις 16 περιφέρειες σε όλη την ΕΕ που ανέφεραν περισσότερους σπουδαστές στην τριτοβάθμια εκπαίδευση από κατοίκους ηλικίας 20 έως 24 ετών το 2010/2011 ήταν μητροπολιτικές περιφέρειες: η Πράγα (Τσεχική Δημοκρατία), η περιφέρεια Bratislavský kraj (Σλοβακία), το Βουκουρέστι — Ilfov (Ρουμανία), η Βιέννη (Αυστρία), η Région de Bruxelles-Capitale/Brussels Hoofdstedelijk Gewest (Βέλγιο, τα στοιχεία είναι για το 2009/2010), η Mazowieckie (Πολωνία), Zahodna Slovenija (Σλοβενία), η Comunidad de Madrid (Ισπανία), η Λισαβόνα (Πορτογαλία), η Αττική (Ελλάδα, τα στοιχεία είναι για το 2008/2009) και η περιφέρεια Közép-Magyarország(Ουγγαρία). Τέσσερις από τις πέντε υπόλοιπες περιφέρειες σε όλη την ΕΕ που ανέφεραν περισσότερους σπουδαστές τριτοβάθμιας εκπαίδευσης από κατοίκους ηλικίας 20-24 ετών ήταν στη Βόρεια και τη Δυτική Ελλάδα — κάθε μία αναφέρει ότι η αναλογία φοιτητών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση στους κατοίκους ηλικίας 20-24 ετών ήταν υψηλότερη από αυτή της περιφέρειας της πρωτεύουσας Αττική• η πέμπτη περιφέρεια ήταν στο Βέλγιο (Province/Provincie Brabant Wallon).

Οι περιφέρειες των πρωτευουσών ανέφεραν επίσης την υψηλότερη συγκέντρωση φοιτητών της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στη Βουλγαρία, τη Δανία, την Ιρλανδία, τη Γαλλία, την Ιταλία, και το Ηνωμένο Βασίλειο, παρά το γεγονός ότι στις περιπτώσεις αυτές τα ποσοστά ήταν κάτω του 100 %. Ως εκ τούτου, η Γερμανία ήταν το μόνο μεγάλο κράτος μέλος που ανέφερε την πιο πυκνή της συγκέντρωση φοιτητών της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, εκτός από την περιφέρεια της πρωτεύουσας, στο Αμβούργο (75,4 %) και στη Βρέμη (71,0 %) στις οποίες σημειώθηκαν ποσοστά υψηλότερα από αυτά που σημειώθηκαν στο Βερολίνο (65,7 %)• οι άλλες εξαιρέσεις από αυτό το γενικό σχήμα ήταν οι Κάτω Χώρες [στις οποίες το Groningen είχε την υψηλότερη συγκέντρωση φοιτητών τριτοβάθμιας εκπαίδευσης (90,3 %)], και στο βόρειο τμήμα της Σουηδίας [στην οποία η περιφέρεια Övre Norrland είχε την υψηλότερη συγκέντρωση (97,5 %)].

Εντός των χωρών της ΕΖΕΣ, τα υψηλότερα ποσοστά φοιτητών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση ως ποσοστό του πληθυσμού ηλικίας 20-24 ετών σημειώθηκαν στις περιφέρειες Trøndelag και Oslo og Akershus της Νορβηγίας της (στην οποία τα ποσοστά αυξήθηκαν πάνω από 100 %) και την ελβετική περιφέρεια της Ζυρίχης (97,9 %).

Στην Τουρκία υπήρχε ιδιαίτερα μεγάλη συγκέντρωση φοιτητών τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στην Bursa, Eskişehir, Bilecik — γεγονός που οφείλεται ίσως στην ύπαρξη ανοιχτού πανεπιστημίου στο Eskişehir, στο οποίο μεγάλο ποσοστό φοιτητών είναι εγγεγραμμένο σε μαθήματα εξ αποστάσεως. Διαφορετικά, η αναλογία των μαθητών που έχουν εγγραφεί στην τριτοβάθμια εκπαίδευση στους κατοίκους ηλικίας 20-24 ετών ήταν χαμηλότερη από 60 % για όλες τις υπόλοιπες περιφέρειες στις υποψήφιες και στις υπό προσχώρηση χώρες.

Αποφοίτηση τριτοβάθμιας εκπαίδευσης

Οι τελευταίοι τρεις χάρτες στο παρόν άρθρο παρέχουν πληροφορίες σχετικά με το ποσοστό του πληθυσμού που έχει ολοκληρώσει υψηλότερου επιπέδου εκπαίδευση — με άλλα λόγια, πανεπιστημιακή ή συναφή (τριτοβάθμια) εκπαίδευση. Ο Χάρτης 6 παρουσιάζει στοιχεία σχετικά με τα πρόσφατα επίπεδα αποφοίτησης από την τριτοβάθμια εκπαίδευση μεταξύ των νέων ηλικίας 30–34 ετών. Ο Χάρτης 7 παρουσιάζει πληροφορίες σχετικά με την αλλαγή στα επίπεδα αποφοίτησης από την τριτοβάθμια εκπαίδευση εντός της ίδιας ηλικιακής ομάδας, με βάση την ανάλυση των διαφορών μεταξύ του 2006 και του 2011. Ο Χάρτης 8 παρουσιάζει πληροφορίες για μια ευρύτερη ομάδα ηλικίας, δηλαδή για τα άτομα ηλικίας 25-64 ετών, με την παρουσίαση στοιχείων σχετικά με το ποσοστό του ενεργού πληθυσμού που έχει αποφοιτήσει από την τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Το 2011 συνολικά για την ΕΕ των 27, μόλις πάνω από το ένα τρίτο (34,6 %) των ατόμων ηλικίας από 30 έως 34 ετών είχαν ολοκληρώσει την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Τα στοιχεία αυτά στηρίζουν την υπόθεση ότι ένα αυξανόμενο ποσοστό του πληθυσμού της ΕΕ σπουδάζει σε υψηλότερο επίπεδο, σύμφωνα με έναν από τους στόχους της στρατηγικής «Ευρώπη 2020», δηλαδή, ότι μέχρι το 2020 τουλάχιστον το 40 % των ατόμων ηλικίας 30 έως 34 στην ΕΕ των 27 θα πρέπει να έχουν αποφοιτήσει από την τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Ο Χάρτης 6 δείχνει ότι το 2011 υπήρχαν 30 περιφέρειες της ΕΕ (μεταξύ των 91 περιφέρειων του επιπέδου NUTS 1 για τις οποίες διατίθενται στοιχεία) που σημείωσαν ποσοστό υψηλότερο από το 40 % του πληθυσμού τους ηλικίας 30 έως 34 ετών που έχουν αποφοιτήσει από την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Μεταξύ αυτών, υπήρχαν έξι περιφέρειες στο Ηνωμένο Βασίλειο, τέσσερις εκάστοτε στην Ισπανία και τη Γαλλία, και τρεις περιφέρειες από το Βέλγιο, δύο από τις τρεις περιφέρειες της Σουηδίας, καθώς και μία μόνο περιφέρεια εκάστοτε στη Γερμανία, την Ουγγαρία, τις Κάτω Χώρες και την Πολωνία. Η Δανία, η Εσθονία, η Ιρλανδία, η Κύπρος, η Λιθουανία και το Λουξεμβούργο ανέφεραν επίσης ότι πάνω από 40 % του πληθυσμού τους ηλικίας 30 έως 34 ετών είχαν αποφοιτήσει την τριτοβάθμια εκπαίδευση (κάθε μία από τις εν λόγω χώρες είναι μία μόνο περιφέρεια σε αυτό το επίπεδο NUTS), όπως και η Φινλανδία (για την οποία διατίθενται μόνο εθνικά στοιχεία).

Δεδομένου ότι τα περισσότερα άτομα ηλικίας 30 έως 34 ετών θα έχουν ολοκληρώσει την τριτοβάθμια εκπαίδευσή τους πριν από την ηλικία των 30 ετών, ο δείκτης αυτός μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για να αξιολογηθεί η ελκυστικότητα (ή ελκτική ισχύ) των περιφερειών όσον αφορά τις ευκαιρίες απασχόλησης που ενδεχομένως προσφέρουν στους πτυχιούχους. Υπήρχαν επτά περιφέρειες της ΕΕ στις οποίες πάνω από το ήμισυ του πληθυσμού ηλικίας 30 έως 34 ετών είχαν αποφοιτήσει την τριτοβάθμια εκπαίδευση, με πτυχιούχους στο Ηνωμένο Βασίλειο που προσελκύστηκαν από το Λονδίνο, από τη γειτονική νοτιοδυτική περιφέρεια (Αγγλία) και από τη Σκωτία, ενώ στην Ισπανία οι πτυχιούχοι προσελκύστηκαν από την περιφέρεια της πρωτεύουσας της Comunidad de Madrid και από την περιφέρεια Νoreste (που περιλαμβάνει τις πόλεις του Μπιλμπάο, Donostia-San Sebastián και Zaragoza). Οι άλλες δύο περιφέρειες που ανέφεραν ποσοστά πάνω από 50,0 % ήταν επίσης οι αστικές περιφέρειες της πρωτεύουσας, δηλαδή, η περιφέρεια Île de France (η οποία περιλαμβάνει το Παρίσι και τα περίχωρα) και η Östra Sverige (που περιλαμβάνει τη Στοκχόλμη) στην ανατολική Σουηδία.

Αντίθετα, υπήρχαν έξι περιφέρειες στις οποίες λιγότερα από ένα στα πέντε άτομα ηλικίας 30 έως 34 ετών είχαν αποφοιτήσει την τριτοβάθμια εκπαίδευση το 2011. Τρεις από αυτές τις έξι περιφερειών βρίσκονταν στη Ρουμανία (με ποσοστά 16,5 % έως 18,0 %): η μόνη περιφέρεια σε επίπεδο NUTS 1 της Ρουμανίας που αποτελεί εξαίρεση υπήρξε η περιφέρεια της πρωτεύουσας Macroregiunea trei. Δύο περιφέρειες βρίσκονταν στην Ιταλία συμπεριλαμβανομένης της περιφέρειας με το χαμηλότερο ποσοστό σε ολόκληρη την ΕΕ, και συγκεκριμένα, της Isole (16,1 %), η οποία περιλαμβάνει τη Σαρδηνία και τη Σικελία• οι άλλες ιταλικές περιφέρειες ήταν ο Νότος (Sud, 16,6 %). Η έκτη και τελευταία περιφέρεια ήταν η Saarland στη Γερμανία (19,1 %).

Η περιφέρεια Bati Anadolu (23,6 %) — η οποία περιλαμβάνει την τουρκική πρωτεύουσα Αγκυρα — ήταν η μόνη περιφέρεια της Τουρκίας που ανέφερε ότι περισσότεροι από ένας στους πέντε κατοίκους ηλικίας 30 έως 34 ετών είχαν αποφοιτήσει την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Αντίθετα, τα χαμηλότερα ποσοστά που παρουσιάζονται στον Χάρτη 6 σημειώθηκαν στα βορειοανατολικά της Τουρκίας (Kuzeydoğu Anadolu), όπου μόνο λίγο πάνω από 1 στους 10 (10,2 %) του πληθυσμού ηλικίας 30–34 ετών είχε αποφοιτήσει την τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Ο προτελευταίος χάρτης για την εκπαίδευση δείχνει την αλλαγή στην αναλογία των κατοίκων ηλικίας 30-34 που έχουν αποφοιτήσει την τριτοβάθμια εκπαίδευση κατά την περίοδο 2006-2011. Σε όλη την ΕΕ των 27, το ποσοστό αυτό αυξήθηκε κατά 5,7 εκατοστιαίες μονάδες κατά την υπό εξέταση περίοδο, δηλαδή το 34,6 % του πληθυσμού ηλικίας 30 έως 34 ετών είχαν αποφοιτήσει την τριτοβάθμια εκπαίδευση μέχρι το 2011. Εάν αυτό το ποσοστό αλλαγής διατηρηθεί μέχρι το 2020 τότε θα έχει επιτευχθεί ο στόχος της στρατηγικής «Ευρώπη 2020», τουλάχιστον το 40 % των κατοίκων της ΕΕ των 27 ηλικίας 30-34 ετών να έχει αποφοιτήσει την τριτοβάθμια εκπαίδευση έως το 2020.

Η Λετονία (εθνικά δεδομένα σε αυτό το επίπεδο NUTS) ανέφερε την πιο ραγδαία αύξηση του ποσοστού των κατοίκων της ηλικίας 30-34 που φοιτούν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, ενώ το ποσοστό τους αυξήθηκε κατά 16,5 ποσοστιαίες μονάδες μεταξύ του 2006 και του 2011. Υπήρχαν 12 άλλες περιφέρειες της ΕΕ στις οποίες σημειώθηκαν αυξήσεις με διψήφιες ποσοστιαίες μονάδες, συμπεριλαμβανομένων και των έξι περιφερειών του επιπέδου NUTS 1 στην Πολωνία, των τεσσάρων περιφερειών στο Ηνωμένο Βασίλειο (συμπεριλαμβανομένου του Λονδίνου), της περιφέρειας της πρωτεύουσας της Ουγγαρίας (Közép-Magyarország) και της Τσεχικής Δημοκρατίας (μία περιοχή σε αυτό το επίπεδο NUTS).

Αντίθετα, υπήρχαν οκτώ περιφέρειες στις οποίες η αναλογία των κατοίκων ηλικίας 30-34 ετών που έχουν αποφοιτήσει την τριτοβάθμια εκπαίδευση μειώθηκε κατά την περίοδο 2006-2011. Καμία από τις μειώσεις ήταν ιδιαίτερα μεγάλη, ως η πλέον σημαντική μείωση ήταν η μείωση κατά 0,7 ποσοστιαίες μονάδες που καταγράφηκε για την Südösterreich. Μεταξύ των επτά άλλων περιφερειών, δύο ήταν στη Γαλλία (μεταξύ των οποίων και η περιφέρεια της πρωτεύουσας Île de France), υπήρχαν επίσης τα δύο νησιωτικά κράτη μέλη της Κύπρου και της Μάλτας, καθώς και η περιφέρεια Vlaams Gewest (Βέλγιο), Μεκλεμβούργο-Δυτική Πομερανία (Γερμανία) και το σύνολο της Φινλανδίας (για την οποία διατίθενται μόνο εθνικά στοιχεία).

Στον Χάρτη 8 απεικονίζεται το ποσοστό του πληθυσμού ηλικίας 25 έως 64 ετών το 2011 που είχε ολοκληρώσει επιτυχώς την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Η δημογραφική δομή κάθε περιφέρειας ασκεί κάποια επιρροή στη μέτρηση αυτή, επειδή οι νεότερες γενιές τείνουν να αναφέρουν υψηλότερα επίπεδα εκπαίδευσης από τα άτομα μεγαλύτερης ηλικίας (λόγω της αύξησης του ποσοστού του πληθυσμού που σπουδάζει για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα και σε υψηλότερα επίπεδα). Το 2011, το 26,8 % της ΕΕ των 27 κατά μέσο όρο του πληθυσμού σε ηλικία εργασίας (25 έως -64 ετών) είχε αποφοιτήσει την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Αυτό μπορεί να συγκριθεί με το αντίστοιχο μερίδιο (34,6 %) των ατόμων ηλικίας 30-34 ετών προκειμένου να φανούν οι διαφορές στο επίπεδο αποφοίτησης μεταξύ των γενεών.

Υπήρχαν 39 περιφέρειες σε επίπεδο NUTS 2 στην ΕΕ (από τις συνολικά 258 περιφέρειες για τις οποίες διατίθενται στοιχεία), στις οποίες άνω του 35,0 % του πληθυσμού ηλικίας 25 έως 64 ετών είχαν αποφοιτήσει την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Όπως συνέβη και με την ανάλυση για τα άτομα ηλικίας 30 έως 34, οι περιφέρειες εκείνες με τα υψηλότερα ποσοστά χαρακτηρίζονται συχνά ως περιφέρειες των πρωτευουσών ή άλλες πυκνοκατοικημένες αστικές περιφέρειες. αυτές οι περιφέρειες είναι πιθανόν να είναι πιο ελκυστικές σε άτομα με υψηλή ειδίκευση από την άποψη των ευκαιριών απασχόλησης που μπορούν, δυνητικά, να προσφέρουν. Το Ηνωμένο Βασίλειο ανέφερε 15 περιφέρειες με περισσότερο από 35,0 % του πληθυσμού ηλικίας 25-64 ετών να έχουν ολοκληρώσει την τριτοβάθμια εκπαίδευση, ενώ υπήρχαν τέσσερις περιφέρειες του Βελγίου και της Ισπανίας εκάστοτε, δύο στη Γερμανία, τη Γαλλία, τις Κάτω Χώρες και τη Σουηδία εκάστοτε, και μια μόνο περιφέρεια στην Τσεχική Δημοκρατία, τη Δανία, την Ιρλανδία και τη Σλοβακία. Η έλξη των περιφερειών των πρωτευουσών ήταν προφανής, δεδομένου ότι εμφανίζονται σε καθένα από τα 11 κράτη μέλη που ανέφεραν τουλάχιστον μία περιφέρεια με ποσοστό μεγαλύτερο του 35,0 % του μόνιμου πληθυσμού ηλικίας 25-64 ετών να έχει ολοκληρώσει την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Επιπλέον, ολόκληρη η Εσθονία, η Κύπρος και το Λουξεμβούργο έχουν ποσοστά άνω του 35,0 % (και οι τρεις αυτές χώρες καλύπτονται από μία περιφέρεια επιπέδου NUTS 2), όπως και η Φινλανδία (για την οποία υπάρχουν μόνο εθνικά στοιχεία).

Το υψηλότερο ποσοστό του πληθυσμού ηλικίας 25-64 ετών που έχουν ολοκληρώσει την τριτοβάθμια εκπαίδευση έχει σημειωθεί στην περιφέρεια Inner London (Ηνωμένο Βασίλειο, 59,7 %), ενώ η βελγική περιφέρεια Province/Provincie Brabant Wallon (νότια των Βρυξελλών) είχε το δεύτερο υψηλότερο ποσοστό (55,7 %) και ήταν η μοναδική άλλη περιοχή στην ΕΕ που ανέφερε ότι η πλειονότητα του ενεργού πληθυσμού ηλικίας 25-64 ετών) είχε αποφοιτήσει την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Εκτός των κρατών μελών της ΕΕ, η Oslo og Akershus (η περιφέρεια της πρωτεύουσας της Νορβηγίας) και η Ζυρίχη (Ελβετία) ανέφεραν τα υψηλότερα ποσοστά των κατοίκων ηλικίας 25-64 ετών οι οποίοι είχαν αποφοιτήσει την τριτοβάθμια εκπαίδευση (48.8 % έως 42,6 % αντιστοίχως)• υπήρχαν δύο πρόσθετες νορβηγικές περιφέρειες και δύο επιπλέον Ελβετικές περιφέρειες που ανέφεραν ποσοστά άνω του 35,0 %.

Στις τελευταίες βαθμίδες της κατάταξης υπήρχαν 75 περιφέρειες στην ΕΕ που ανέφεραν ότι το 20 % ή λιγότερο του μόνιμου πληθυσμού τους ηλικίας 25 έως 64 ετών είχαναποφοιτήσει την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Μεταξύ αυτών, 19 περιφέρειες βρίσκονταν στην Ιταλία (κάθε ιταλική περιφέρεια για την οποία διατίθενται στοιχεία), οκτώ βρίσκονταν στην Αυστρία (όλες εκτός από την περιφέρεια της πρωτεύουσας Βιέννης), εκάστοτε επτά ήταν στην Τσεχική Δημοκρατία, τη Ρουμανία και την Ελλάδα (όλες εκτός από τις περιφέρειες των πρωτευουσών Πράγα και Βουκουρέστι — Ilfov, και μόνο οι μισές περίπου από όλες τις περιφέρειες της Ελλάδας), εκάστοτε έξι ήταν στην Ουγγαρία και Πορτογαλία (όλες εκτός από τις περιφέρειες των πρωτευουσών Közép-Magyarország και Lisboa), εκάστοτε τέσσερις ήταν στη Βουλγαρία και την Πολωνία, τρεις στη Σλοβακία (όλες εκτός από την περιφέρεια της πρωτεύουσας Bratislavský kraj), δύο στη Γαλλία και μία στην Ισπανία• Η Μάλτα (η οποία αποτελεί απλώς μία περιφέρεια επιπέδου NUTS 2) είχε επίσης δείκτη κάτω του 20 %. Κοιτάζοντας στο εσωτερικό κάθε χώρας, οι περιφέρειες που είχαν το χαμηλότερο ποσοστό των κατοίκων σε ενεργό ηλικία με αποφοίτηση τριτοβάθμιας εκπαίδευσης ήταν συχνά συγκεντρωμένες σε αγροτικές ή απομακρυσμένες περιφέρειες — για παράδειγμα, τα νησιά, οι νότιες και ορεινές περιοχές της Ιταλίας, οι νησιωτικές περιοχές της Regiao autonoma dos Açores, καθώς επίσης και η Regiao autonoma da Madeira ή η αγροτική περιφέρεια Alentejo στην Πορτογαλία, ή οι περιφέρειες στα ανατολικά της Ρουμανίας.

Καμία από τις περιφέρειες της ΕΖΕΣ δεν ανέφερε ότι το 20 % ή λιγότερο του μόνιμου πληθυσμού ηλικίας 25 έως 64 ετών είχαν αποφοιτήσει την τριτοβάθμια εκπαίδευση — το χαμηλότερο ποσοστό στις περιφέρειες της ΕΖΕΣ σημειώθηκε στη σχετικά ορεινή περιοχή Hedmark og Oppland, η μόνη μεσόγεια περιοχή στη Νορβηγία (29,0 %). Αντίθετα, η Άγκυρα (23,7 %) ήταν η μόνη περιοχή στις υπό ένταξη και υποψήφιες προς ένταξη χώρες (μεταξύ εκείνων για τις οποίες διατίθενται στοιχεία) να αναφέρει ότι περισσότεροι από ένας στους πέντε του μόνιμου πληθυσμού της ηλικίας 25-64 ετών είχαν αποφοιτήσει την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Υπήρχαν εννέα περιφέρειες του επιπέδου 2 στην Τουρκία, στις οποίες υπάρχουν λιγότερο από 1 στα 10 άτομα ηλικίας 25-64 ετών με τριτοβάθμια εκπαίδευση• το χαμηλότερο ποσοστό σημειώθηκε στη βορειοανατολική περιφέρεια της Ağri, Kars, Iğdir, Ardahan (6,7 %).

Πηγές και διαθεσιμότητα στοιχείων

Δεδομένου ότι η δομή των εκπαιδευτικών συστημάτων διαφέρει από χώρα σε χώρα, προϋπόθεση για τη συγκρισιμότητα είναι η ύπαρξη πλαισίου για τη συγκέντρωση, την επεξεργασία και την παρουσίαση περιφερειακών, εθνικών και διεθνών στατιστικών στοιχείων και δεικτών για την εκπαίδευση. Η διεθνής πρότυπη ταξινόμηση της εκπαίδευσης (ISCED) παρέχει τη βάση για τη συλλογή στοιχείων σχετικά με την εκπαίδευση. Η ISCED-97, (η τρέχουσα έκδοση της ταξινόμησης που θεσπίστηκε το 1997), ταξινομεί όλα τα εκπαιδευτικά προγράμματα κατά τομέα εκπαίδευσης και εκαπιδευτικό επίπεδο. παρουσιάζει τυποποιημένες έννοιες και ορισμούς. Πλήρης περιγραφή διατίθεται στην ιστοσελίδα United Nations Educational, Scientific, and Cultural Organisation (UNESCO) Institute of Statistics (UIS) website [του Ιδρύματος Στατιστικής (UIS) του Οργανισμού για την εκπαίδευση, την επιστήμη και τον πολιτισμό των Ηνωμένων Εθνών (UNESCO)]. Η ISCED-97 διακρίνει επτά επίπεδα της εκπαίδευσης:

την προσχολική εκπαίδευση (επίπεδο 0)•
την πρωτοβάθμια εκπαίδευση (επίπεδο 1)•
την κατώτερη δευτεροβάθμια εκπαίδευση (επίπεδο 2), την ανώτερη δευτεροβάθμια εκπαίδευση (επίπεδο 3)•
τη μεταδευτεροβάθμια εκπαίδευση μη τριτοβάθμιου επιπέδου (επίπεδο 4)
την τριτοβάθμια εκπαίδευση (πρώτο στάδιο) (επίπεδο 5) και την τριτοβάθμια εκπαίδευση (δεύτερη φάση) (επίπεδο 6).

Η επανεξέταση του ISCED άρχισε το 2009 και η αναθεωρημένη ταξινόμηση (ISCED 2011) εγκρίθηκε από την UNESCO γενική διάσκεψη τον Νοέμβριο του 2011. Οι πρώτες στατιστικές που βασίζονται σε ISCED 2011 αναμένεται να δημοσιευθούν το 2015.

Η Eurostat συγκεντρώνει στατιστικά στοιχεία για την εκπαίδευση σε ευρωπαϊκό επίπεδο ως μέρος μιας από κοινού διαχειριζόμενης δραστηριότητας, η οποία περιλαμβάνει την Υπηρεσία Στατιστικών της UNESCO (UNESCO-UIS), η Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) και την Eurostat — που συχνά αναφέρεται ως η UOE δραστηριότητα συλλογής στοιχείων. Διαφορετικά, οι στατιστικές σχετικά με άτομα που εγκαταλείπουν πρόωρα την εκπαίδευση και την κατάρτιση, καθώς και για την αποφοίτηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης αποτελούν συλλέγονται μέσω της EU’s Labour Force Survey έρευνα για το εργατικό δυναμικό της ΕΕ.

Στα στατιστικά στοιχεία για τις εγγραφές στην εκπαίδευση περιλαμβάνονται όλα τα προγράμματα αρχικής εκπαίδευσης καθώς και τα προγράμματα εκπαίδευσης ενηλίκων με περιεχόμενο παρόμοιο με αυτό των προγραμμάτων αρχικής εκπαίδευσης ή με περιεχόμενο που οδηγεί στην απόκτηση προσόντων παρόμοιων με αυτά των αντίστοιχων προγραμμάτων αρχικής εκπαίδευσης. Συμπεριλαμβάνονται ακόμη τα προγράμματα μαθητείας, με εξαίρεση εκείνα που βασίζονται αποκλειστικά στην εργασία και δεν εποπτεύονται από καμία επίσημη εκπαιδευτική αρχή.

Ο δείκτης για άτομα που εγκαταλείπουν πρόωρα την εκπαίδευση και την κατάρτιση δείχνει το ποσοστό των ατόμων ηλικίας 18 έως 24 ετών που έχουν ολοκληρώσει το πολύ την κατώτερη δευτεροβάθμια εκπαίδευση (επίπεδα ISCED 0, 1, 2, ή 3 στοιχείο γ), και οι οποίοι δεν συμμετέχουν σε περαιτέρω εκπαίδευση και κατάρτιση.

Η ολοκλήρωση του υψηλότερου εκπαιδευτικού επιπέδου νοείται το ποσοστό των ατόμων δεδομένης ηλικιακής ομάδας (εξαιρουμένων εκείνων που δεν απάντησαν στην ερώτηση σχετικά με το ολοκληρωμένο υψηλότερο επίπεδο εκπαίδευσης ή κατάρτισης) που έχουν ολοκληρώσει ένα συγκεκριμένο εκπαιδευτικό επίπεδο.

Σημειωτέον ότι οι Χάρτες 2 και 5 περιέχουν δύο διακριτές έννοιες, δηλαδή τον αριθμητή με βάση τον αριθμό των σπουδαστών που καταγράφονται ανάλογα με το εκπαιδευτικό ίδρυμα στο οποίο είναι εγγεγραμμένοι και τον παρονομαστή με βάση τα στατιστικά στοιχεία για τον πληθυσμό που καταγράφονται ανάλογα με τη μόνιμη κατοικία. Ως αποτέλεσμα, η περιφέρεια σπουδών δεν ανταποκρίνεται πάντα στην περιφέρεια κατοικίας. Επιπλέον, στους αριθμούς σπουδαστών μπορούν να συμπεριλαμβάνονται επίσης άτομα που δεν είναι εγγεγραμμένα στο μητρώο πληθυσμού (π.χ. προσωρινοί αλλοδαποί φοιτητές). Επομένως, δεν μπορεί να αποκλειστεί ότι μια περιφέρεια αναφέρει ποσοστά άνω του 100 % του πληθυσμού να παρακολουθεί ένα συγκεκριμένο επίπεδο της εκπαίδευσης — αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τα υψηλότερα επίπεδα εκπαίδευσης στα οποία η κινητικότητα των σπουδαστών αποτελεί συνηθέστερο φαινόμενο.

Πλαίσιο

Ποικιλομορφία των εθνικών εκπαιδευτικών συστημάτων

Η ηλικία είναι γενικά το μοναδικό κριτήριο για την εισαγωγή στην υποχρεωτική πρωτοβάθμια εκπαίδευση πλήρους φοίτησης, που αρχίζει στην ηλικία των πέντε ή έξι στα περισσότερα κράτη μέλη της ΕΕ, μολονότι στη Βουλγαρία, τη Εσθονία, τη Λιθουανία, τη Φινλανδία και τη Σουηδία η υποχρεωτική εκπαίδευση αρχίζει στην ηλικία των επτά ετών και στην Κύπρο και τη Βόρεια Ιρλανδία (Ηνωμένο Βασίλειο) αρχίζει πριν από την ηλικία των πέντε ετών. Κατά μέσο όρο, η υποχρεωτική εκπαίδευση πλήρους φοίτησης διαρκεί 9 ή 10 έτη στα περισσότερα κράτη μέλη της ΕΕ, ενώ το όριο αυτό υπερβαίνεται στη Λετονία, τη Μάλτα και στα περισσότερα τμήματα του Ηνωμένου Βασιλείου (ένδεκα έτη), στο Λουξεμβούργο, την Πορτογαλία και τη Βόρεια Ιρλανδία (12 έτη), στην Ουγγαρία και τις Κάτω Χώρες (13 έτη). Γενικά, η υποχρεωτική εκπαίδευση ολοκληρώνεται στο τέλος της κατώτερης δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, μολονότι σε ορισμένες χώρες συνεχίζεται στην ανώτερη δευτεροβάθμια εκπαίδευση: Η υποχρεωτική εκπαίδευση πλήρους φοίτησης συνεχίζεται πέρα από την ηλικία των 16 ετών στην Ουγγαρία, τις Κάτω Χώρες και την Πορτογαλία καθώς και η υποχρεωτική εκπαίδευση μερικής φοίτησης στο Βέλγιο, τη Γερμανία και την Πολωνία.

Στην ηλικία των 17 ετών, πολλοί νέοι καλούνται να επιλέξουν εάν θα παραμείνουν στην εκπαίδευση, εάν θα παρακολουθήσουν κάποιο πρόγραμμα επαγγελματικής κατάρτισης ή εάν θα αναζητήσουν εργασία. Η ανώτερη δευτεροβάθμια εκπαίδευση ξεκινά συνήθως μόλις ολοκληρωθεί η υποχρεωτική εκπαίδευση πλήρους φοίτησης και για την είσοδο σε αυτή απαιτούνται κατά κανόνα οκτώ ή περισσότερα έτη εκπαίδευσης πλήρους φοίτησης (από την έναρξη της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης). Η γενική ανώτερη δευτεροβάθμια εκπαίδευση περιλαμβάνει σχολικά προγράμματα τα οποία, εφόσον ολοκληρωθούν με επιτυχία, παρέχουν κατά κανόνα πρόσβαση σε προγράμματα πανεπιστημιακού επιπέδου. Στόχος της επαγγελματικής ανώτερης δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης είναι κατά κύριο λόγο η μύηση των μαθητών στον κόσμο της εργασίας και η προετοιμασία τους για την παρακολούθηση περαιτέρω προγραμμάτων επαγγελματικής ή τεχνικής εκπαίδευσης. Οι μαθητές ξεκινούν συνήθως την ανώτερη δευτεροβάθμια εκπαίδευση στην ηλικία των 15 έως -17 ετών και την ολοκληρώνουν δύο έως τέσσερα χρόνια αργότερα. Οι ηλικίες έναρξης/ολοκλήρωσης της ανώτερης δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και το ηλικιακό φάσμα εξαρτώνται από τα εθνικά εκπαιδευτικά προγράμματα. Η πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση προϋποθέτει κατά κανόνα επιτυχή ολοκλήρωση προγράμματος ανώτερης δευτεροβάθμιας και/ή μεταδευτεροβάθμιας μη τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.

Τον Φεβρουάριο του 2011, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εξέδωσε ανακοίνωση με τίτλο «Προσχολική εκπαίδευση και φροντίδα: παροχή σε όλα τα παιδιά μας του καλύτερου δυνατού ξεκινήματος για τον κόσμο του αύριο» (COM(2011) 66). Στην ανακοίνωση αυτή παρατηρήθηκε ότι η προσχολική εκπαίδευση και φροντίδα αποτελεί βασικό θεμέλιο για την επιτυχή διά βίου μάθηση, την κοινωνική ένταξη, την προσωπική ανέλιξη και την μεταγενέστερη απασχολησιμότητα και ότι είναι ιδιαίτερα επωφελής για τους μειονεκτούντες και μπορεί να βοηθήσει τα παιδιά να ξεφύγουν από τη φτώχεια και την οικογενειακή δυσλειτουργία.

Οι περισσότεροι Ευρωπαίοι δαπανούν πολύ περισσότερο χρόνο στην εκπαίδευση από τον ελάχιστο νόμιμα απαιτούμενο. Αυτό αντικατοπτρίζει την επιλογή να εγγράφονται στην ανώτερη εκπαίδευση, καθώς και την ευρύτερη συμμετοχή σε πρωτοβουλίες διά βίου μάθησης, όπως οι ώριμοι (ενήλικες) σπουδαστές που επιστρέφουν στην εκπαίδευση — συχνά με σκοπό την εκ νέου κατάρτιση ή τον εφοδιασμό τους για μια αλλαγή σταδιοδρομίας.

Οι ευκαιρίες που προσφέρει η ΕΕ στους πολίτες της να ζουν, να σπουδάζουν και να εργάζονται σε άλλες χώρες αποτελούν μείζονα συμβολή στη διαπολιτισμική κατανόηση, στην προσωπική ανάπτυξη και στην αξιοποίηση του πλήρους οικονομικού δυναμικού της ΕΕ. Κάθε χρόνο, πάνω από ένα εκατομμύριο πολίτες της ΕΕ όλων των ηλικιών επωφελούνται από χρηματοδοτούμενα από την ΕΕ προγράμματα στον τομέα της εκπαίδευσης, της επαγγελματικής κατάρτισης και της προώθησης της ιδιότητας του πολίτη.

Εκπαίδευση και κατάρτιση 2020

Ωστόσο, περίπου ένα στα επτά παιδιά εγκαταλείπουν πρόωρα το σχολείο ή την κατάρτιση και το γεγονός αυτό έχει συνέπειες στα άτομα, την κοινωνία και τις οικονομίες. Τον Φεβρουάριο του 2011, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εξέδωσε ανακοίνωση με τίτλο «Αντιμετώπιση της πρόωρης εγκατάλειψης του σχολείου: Μια βασική συμβολή στην ατζέντα «Ευρώπη 2020»» (COM(2011) 18) Στην ανακοίνωση αυτή περιέγραφε τους λόγους για τους οποίους οι μαθητές αποφασίζουν να εγκαταλείψουν πρόωρα το σχολείο και παρείχε μια γενική επισκόπηση των υφιστάμενων και προγραμματισμένων μέτρων για την αντιμετώπιση του εν λόγω θέματος σε ολόκληρη την ΕΕ.

Η πολιτική συνεργασία εντός της ΕΕ έχει ενισχυθεί μέσω του προγράμματος εργασίας του 2010 για την εκπαίδευση και κατάρτιση στο οποίο ενσωματώθηκαν προηγούμενες δράσεις στους τομείς της εκπαίδευσης και της κατάρτισης. Η παρακολούθηση της εφαρμογής του προγράμματος αυτού, το στρατηγικό πλαίσιο για την ευρωπαϊκή συνεργασία στην εκπαίδευση και την κατάρτιση (γνωστό ως ΕΚ 2020»), εγκρίθηκε από το Συμβούλιο τον Μάιο του 2009. Αυτό το πλαίσιο ορίζει σειρά κριτηρίων αναφοράς και σύγκρισης που πρέπει να επιτευχθούν έως το 2020:

τουλάχιστον το 95 % των παιδιών ηλικίας μεταξύ 4 ετών και της ηλικίας έναρξης της υποχρεωτικής πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης θα πρέπει να συμμετέχει σε προσχολική εκπαίδευση•
κατά μέσο όρο, τουλάχιστον το 15% των ενηλίκων ηλικίας 25-64 ετών θα πρέπει να συμμετέχουν σε διά βίου μάθηση.

Δύο νέα κριτήρια σύγκρισης για τη μαθησιακή κινητικότητα εγκρίθηκαν από το Συμβούλιο τον Νοέμβριο του 2011:

έως το 2020, κατά μέσο όρο στην ΕΕ το 20 % τουλάχιστον των αποφοίτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης θα πρέπει να διανύσει περίοδο σπουδών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση ή κατάρτιση (συμπεριλαμβανόμενης της άσκησης στην εργασία) στο εξωτερικό, ποσοστό που αντιπροσωπεύει τουλάχιστον 15 Ευρωπαϊκό σύστημα μεταφοράς και συσσώρευσης ακαδημαϊκών μονάδων (ECTS) ακαδημαϊκές μονάδες ή διαρκεί τουλάχιστον τρεις μήνες•
έως το 2020, κατά μέσο όρο στην ΕΕ τουλάχιστον το 6 % ατόμων ηλικίας 18–34 ετών με τίτλο αρχικής επαγγελματική εκπαίδευσης και κατάρτισης θα πρέπει να έχει περίοδο σπουδών ή κατάρτισης σε σχέση με την αρχική επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση (ΕΕΚ) (συμπεριλαμβανομένης και της πρακτικής άσκησης στην εργασία) στο εξωτερικό η οποία να διαρκεί τουλάχιστον δύο εβδομάδες, ή λιγότερο αν τεκμηριωθεί στο Europass.

Άλλο σημείο αναφοράς για την απασχολησιμότητα προστέθηκε το Μάιο του 2012:

μέχρι το 2020, το ποσοστό των μισθωτών αποφοίτων (20-34 ετών) με την εκπαίδευση και την κατάρτιση, το αργότερο τρία έτη πριν από το έτος αναφοράς πρέπει να είναι τουλάχιστον 82&nbsp%.

Τα άτομα που εγκαταλείπουν πρόωρα την εκπαίδευση και την κατάρτιση, και το τριτοβάθμιο εκπαιδευτικό επίπεδο συνιστούν σημαντικούς δείκτες της στρατηγικής Ευρώπη 2020. Συγκεντρώθηκαν για να συμβάλλουν στην παρακολούθηση της προόδου προς μια πιο έξυπνη, βασισμένη στη γνώση και πιο φιλική προς το περιβάλλον οικονομία που θα παρέχει υψηλά επίπεδα απασχόλησης, παραγωγικότητας και κοινωνικής συνοχής. Στην εμβληματική πρωτοβουλία «Youth on the move» για τη «Νεολαία σε κίνηση», η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρουσίασε τις προτάσεις της σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο η ΕΕ μπορεί να επιτύχει τους στόχους της στρατηγικής «Ευρώπη 2020» στους τομείς της εκπαίδευσης και της απασχόλησης, τόσο σε εθνικό επίπεδο όσο και για την ΕΕ στο σύνολό της.

Περισσότερες πληροφορίες από την Eurostat

Δημοσιεύσεις

Βασικά στοιχεία για την εκπαίδευση στην Ευρώπη - έκδοση του 2012 (στα αγγλικά)
Περιφερειακή επετηρίδα 2012 - Κεφάλαιο 4 (στα αγγλικά)
Tάσεις της ευρωπαϊκής εκπαίδευσης κατά την τελευταία δεκαετία - Statistics in focus 54/2011 (στα αγγλικά)
Η διαδικασία της Μπολόνια στην τριτοβάθμια εκπαίδευση στην Ευρώπη – Βασικοί δείκτες σχετικά με την κοινωνική διάσταση και την κινητικότητα (στα αγγλικά)

Κύριοι πίνακες

Περιφερειακές στατιστικές (t_reg), βλέπε (στα αγγλικά):

Περιφερειακές στατιστικές εκπαίδευσης (t_reg_educ)

Eκπαίδευση και κατάρτιση (t_edtr), βλέπε (όλα στα αγγλικά):

Εκπαίδευση (t_educ) Περιφέρεια της ΕΕ (t_educ_regio) Εκπαιδευτικό επίπεδο, τα αποτελέσματα και απόδοση της εκπαίδευσης (t_edat) Αποφοίτηση τριτοβάθμιας εκπαίδευσης ανά φύλο, ομάδα ηλικίας 30-34 ετών και περιφέρειες NUTS 1 (tgs00105) Άτομα που εγκαταλείπουν πρόωρα την εκπαίδευση και κατάρτιση ανά φύλο και περιφέρειες NUTS 1 (tgs00106)

Βάση δεδομένων

Περιφερειακές στατιστικές (reg), βλέπε (στα αγγλικά):

Περιφερειακές στατιστικές εκπαίδευσης (t_reg_educ)

Eκπαίδευση και κατάρτιση (t_edtr), βλέπε (όλα στα αγγλικά):

Εκπαίδευση (educ) Περιφέρεια της ΕΕ (t_educ_regio) Εκπαιδευτικό επίπεδο, τα αποτελέσματα και την απόδοση της εκπαίδευσης (t_edat) Κύριοι δείκτες για την εκπαίδευση: χρονοσειρές και περιφερειακά δεδομένα (edatm) Πρόσωπα με μια δεδομένη μορφωτικό επίπεδο, ανά φύλο και περιφέρειες NUTS 2 (%) (edatm2)