Science Flash For You - Polska

Od początku XXI wieku do 2019 r. emisje gazów cieplarnianych wykazywały tendencję wzrostową, głównie z powodu wzrostu emisji z Chin i innych wschodzących gospodarek. Ze względu na pandemię COVID-19 w 2020 r. globalne emisje zmniejszyły się o 3,7% w porównaniu z poziomami z 2019 r., przerywając ponad dziesięcioletni ciągły trend wzrostowy. Niemniej jednak globalne emisje gazów cieplarnianych ponownie zaczęły rosnąć tuż po szczycie pandemii.

Emisje 27 krajów UE utrzymały się poniżej poziomów sprzed pandemii COVID-19, kontynuując trwający od dziesięcioleci trend spadkowy. Emisje gazów cieplarnianych w UE-27 były faktycznie o 27,0% niższe niż w 1990 r. i stanowiły 6,7% światowych emisji, co również wskazuje na gwałtowny spadek z 14,8% w 1990 r.

Sprawozdanie JRC zostało sporządzone we współpracy z Międzynarodową Agencją Energetyczną (MAE). Opiera się ono na opracowanej przez Komisję Europejską bazie danych dotyczących emisji do celów globalnego badania atmosfery (EDGAR).

Dotknięta pożarami powierzchnia wyniosła 2853 hektara, czyli o ponad 1959 hektarów więcej niż w poprzednim roku. Największa liczba pożarów w 2022 r., podobnie jak rok wcześniej, miała miejsce na terenie województwa mazowieckiego (21,07%). Najmniej pożarów lasów odnotowano w województwie opolskim i warmińsko-mazurskim.

Już trzeci rok z rzędu bezprecedensowe pożary powodują znaczne szkody środowiskowe i gospodarcze w UE, a często także ofiary śmiertelne. Chociaż większość pożarów (96%) jest skutkiem działań człowieka, sytuację pogarsza również zwiększone zagrożenie pożarowe spowodowane zmianą klimatu.

W 2022 r. spłonęło prawie 900 000 hektarów ziemi, z czego około 365 000 należy do obszarów Natura 2000. Rok 2022 jest drugim najgorszym rokiem od czasu rozpoczęcia monitorowania sytuacji za pośrednictwem EFFIS w 2000 r.

EFFIS rozpoczął się jako projekt pilotażowy między Komisją a krajami UE i krajami sąsiadującymi w celu zapewnienia zharmonizowanych informacji na temat pożarów lasów i oceny ich skutków. Obecnie sieć ta skupia 43 kraje i stała się platformą wymiany dobrych praktyk w zakresie zapobiegania pożarom, gaszenia pożarów, odbudowy i innych działań związanych z zarządzaniem pożarami.

Odsetek turystów zagranicznych w regionie wyniósł 21%.

Najnowsze statystyki dotyczące turystyki w UE wskazują, że w 2022 r. popyt turystyczny wyniósł już niemal 96% poziomu z 2019 r. Świadczy to o prawie całkowitym powrocie Unii do stanu normalnego w średnim ujęciu, a kraje takie jak Belgia, Polska, Francja, Irlandia i Holandia przekroczyły nawet poziomy sprzed pandemii. Ożywienie we wschodnioeuropejskich destynacjach turystycznych było jednak bardziej powolne, prawdopodobnie również z powodu wojny w Ukrainie.

Unijna tablica wskaźników w obszarze turystyki to interaktywne narzędzie zawierające statystyki i wskaźniki istotne dla polityki turystycznej. Uruchomiona w październiku 2022 r. unijna tablica wskaźników w obszarze turystyki została opracowana przez JRC i Dyrekcję Generalną Komisji Europejskiej ds. Rynku Wewnętrznego, Przemysłu, Przedsiębiorczości i MŚP, we współpracy z Eurostatem, na wniosek państw członkowskich UE.

Projekt jest realizowany przez gminę małego obszaru wiejskiego w Polsce. W ramach projektu kilka budynków opuszczonych po zamknięciu różnych firm w latach 2000. przekształcono w centrum tworzenia miejsc pracy, które w pierwszych latach po otwarciu zdołało zatrudnić ponad 100 osób, głównie kobiet, w celu rozwoju nowych firm i usług w okolicy oraz stworzenia nowej linii transportowej łączącej inkubator z sąsiednimi obszarami wiejskimi.

Zestaw narzędzi dla obszarów wiejskich jest kompleksowym przewodnikiem po unijnym finansowaniu i możliwościach wsparcia dla obszarów wiejskich w Unii Europejskiej. Jego celem jest pomoc samorządom lokalnym, instytucjom i zainteresowanym stronom, przedsiębiorstwom i osobom fizycznym w zidentyfikowaniu i korzystaniu z istniejących funduszy, programów i innych unijnych inicjatyw w zakresie finansowania i wsparcia, a także wspieranie rozwoju obszarów wiejskich. Przedstawia również różnorodne praktyczne przykłady, studia przypadków i inspirujące historie o tym, jak fundusze UE i mechanizmy wsparcia zostały już z powodzeniem wdrożone na obszarach wiejskich w całej Unii Europejskiej.

Ponadto w zbiorze praktyk z obszarów opisano istniejące podejścia do innowacji transformacyjnych, które mają miejsce w Europie. Zbiór narzędzi do DZIAŁANIA jest również powiązany z działaniami opisanymi w podręczniku i może być wykorzystywany do wprowadzania ich w życie.

Niniejszy dokument jest wynikiem wspólnych działań twórczych z udziałem uczestników pilotażowych partnerstw na rzecz innowacji regionalnych (PRI), komitetu naukowego PRI, ekspertów i decydentów politycznych. W dniu 9 kwietnia odbędzie się wydarzenie zatytułowane „Demistyfikacja transformacyjnych innowacji ukierunkowanych na konkretny obszar” na którym publikacja ta zostanie przedstawiona.

Odsetek obywateli unijnych w wieku produkcyjnym mieszkających w innym państwie członkowskim stale wzrastał w ciągu ostatnich dziesięciu lat, zwiększając się z 2,9% w 2011 r. do 4,1% w 2019 r. Wzrost ten był bardziej gwałtowny w Polsce, gdzie odsetek obywateli polskich mieszkających w innym państwie członkowskim wzrósł z 3,3% do 8,6%.

Przewiduje się, że w perspektywie do 2050 r. łączna liczba ludności Polski zmniejszy się z prawie 39 mln w 2023 r. do około 34,5 mln w 2050 r.  Migranci mogliby pomóc złagodzić spadek liczby ludności w wieku produkcyjnym w Polsce. Z prognoz zawartych w Atlasie demograficznym wynika, że w przypadku wysokiej migracji liczba ludności w wieku produkcyjnym wyniosłaby 17,5 mln do 2070 r., lecz tylko 15 mln w przypadku braku migracji.

Atlas demograficzny jest publikowany przez Centrum Wiedzy Komisji ds. Migracji i Demografii. Jest to internetowe narzędzie referencyjne, które pomaga decydentom, praktykom i ogółowi społeczeństwa zrozumieć, na czym polega złożoność zmian demograficznych. Atlas, dostępny bezpłatnie online, zapewnia szybki dostęp do kompleksowego zbioru danych demograficznych i wiedzy przedstawionych na najwyższym poziomie szczegółowości geograficznej – aż do poziomu pojedynczej gminy.