With regards to the announcement published on the website of the Ministry of Administration and Digitization of Poland on March 2, 2015, please find attached the Creative Poland Association’s position on the European Digital Market initiative.

Copyright protection standard - the Creative Poland Association’s position on “copyright reform”

The Creative Poland Association (Stowarzyszenie Kreatywna Polska) comprises numerous group of people who are interested in the development of culture and those branches of the Polish economy, whose main scope of activity is production and promotion of cultural goods. The Association is undoubtedly the most representative organization comprising the Polish cultural sector. From the very beginning, the Association has been very active in promoting legal, economic and organizational conditions for the development of this sector. In this role, our Association participated in numerous meetings and consultations held by the Polish and European authorities.

We are very anxious about the contents and tone of the discussion on the so-called “copyright reform” in the European Union. In particular, we are worried about the voices advocating abandonment of territorial licenses within the European Union, which is to be one of the main priorities of the reform. Such statements have appeared in the official documents and statements of some EU politicians.

We would like to note at the very beginning that the creative sector faces an unresolved problem of Internet piracy. Authors, artists, publishers and producers have to stand by helplessly while the results of their work and investments are offered via the Internet without their consent. Various groups profit from such an illegal exploitation of works -- from those who illegally place illegal content on the Internet, through advertisers, to Internet services providers, whilst those who produced the exploited materials do not share in the profits. While an absolute priority should be actions aimed at increasing the protection and introduction of increasingly improved mechanisms for acting against breaches of law on the Internet, the center of the copyright reform contains postulates to weaken the protection standards and to make the return on investment in creative content more difficult. Consequently, it is difficult to use the term “reform” without inverted commas.

As we have already mentioned, a special emphasis has recently been put on the abandonment or weakening of territorial licenses within the European Union. In this context, we would like to request that you consider the following arguments against these postulates.

Firstly, creation of cultural goods is associated with an inherent risk; not all works and products of culture have identical chances to be successful. On the one hand, considerable creative effort, and very often large investments, is necessary for the creation of protected works; on the other hand, the possibility to obtain financial profits is always uncertain. Therefore, it is extremely important that the creative sector has tools in a form of the legal possibility of exploitation of works, including their licensing, which would consider the specific nature of this activity. It is not about any special privileges but about allowing various solutions in this respect and not imposing one and the only one proper solution.

It must be emphasized in this context that there is not one uniform European culture. Europe which we know comprises many cultures and it is this diversity which makes our continent rich and attractive. This specific nature should be reflected in law. Also the subjects of licensing are very different - we cannot mindlessly adopt for the entire market rules which will work only in the event of licenses for a narrow scope of content. Such rules will fail in the case of literary activity, documentaries or other creative areas. Licensing of works protected by copyright should be subject to market conditions, including the supply and demand rules. For example, in certain areas there has been an established practice to provide licenses in line with the zones of languages spoken by a majority of recipients living on the specific area. Moreover, people postulating abolition of the possibility to issue territorial licenses are not aware how important advertising and promotion of a work is in order to reach the audience. In this respect, material cultural differences exist between the specific European states, which influence the manners of reaching the potential local recipients. There is a need to adjust this promotion to the local markets. Consequently, it is impossible to apply a uniform “European” solution, unless we talk about partially worthless pop culture.

The issue of territorial licenses is particularly important for the film industry. The fact of the existence of such licenses creates grounds for the whole contemporary model of financing of film production, when distributors from the specific territories co-finance firm production through acquisition of exploitation rights at the film production stage. Implementation of legal limitations in this respect would lead to a total stagnation of European film production.

An important aspect must also be emphasized, which often becomes a subject of intentional confusion, namely that copyrights are by no means an obstacle to the digital market development or even more, do not contradict consumers’ interests. It is not copyright that is a barrier for the development of program offers covering larger areas than the EU member states. Access platforms operators do not experience any limitations from the copyright holders. It seems that the postulates of these operators are supported only by financial reasons, which are purposefully presented the awry way.

Finally, it is impossible not to analyze the consequences of the postulated solutions for the Polish authors, artists, producers and publishers. There is an almost certain assumption that creation of one pan-European cultural market would lead to a total disappearing of the Polish market of contents protected with copyright, and the marginalization of Polish participants in this market. Polish culture is rich, attractive and diverse. Unfortunately, the Polish cultural sector is still economically and financially weak. Liquidation of the possibility to grant territorial licenses will lead to the deepening of contrasts and will destroy the chances for at least a slow increase of the importance of the Polish creative sector in Europe. The issues of domestic culture and identity are more important than the necessity to implement demagogic postulates.

In our opinion the development of the digital market for the intellectual property does not require a real necessity of reviewing the EU copyright law. The dynamic development of the digital market occurred in the last years and we are consistently observing increases on that market. This happened on the basis of the currently binding provisions of copyright law and the EU Directive of 2001. For example, today in Europe there are more than 270 digital music services available, offering to the European consumers over 37 million works in various formats and at various prices, including in the freemium mode. In all European countries the major services are available (iTunes, Spotify, Deezer, YouTube), which guarantee cross border availability. The phonographic industry licenses to the digital platforms user generated content (USG), which enables consumers to legally post such content in the digital environment whilst making sure that authors obtain the relevant remuneration.

It seems that the Commission attempts to speed up the “reform” of the copyright despite there is lack of evidence for existence of important problematic areas and for the necessity to resolve these problems by a reform of the copyright provisions. At the time of the dynamic development of the digital market in Europe which we now observe, the reforms undertaken in a hurry can cause lack of certainty at the investment market and have negative consequences for the European digital market and the creative sectors.         

We make an appeal to the Commission so that it takes for itself the necessary time for an in-depth analysis of the consultations organized by the Commission with respect to the copyright reform. In the event problematic areas are identified, at first it is necessary to try to regulate these with the use of mechanisms available at the market - such solutions are faster and more precise than legislation. Only in instances where the market is unable to arrive at effective solutions, problems should be addressed by way of a law reform.  

For the above reasons, these harmful legislative actions should be terminated and the actions aimed at the actual development of the European culture in the entirety of its richness and diversity, and strengthening of the European creative sector should become the priority.

Dorota Hawliczek

on behalf of Stowarzyszenie Kreatywna Polska         [Creative Poland Association]

and the following organizations:

• Fundacja Legalna Kultura [Legal Culture Foundation]

• Izba Wydawców Prasy [Chamber of Press Publishers]

• Krajowa Izba Producentów Audiowizualnych (KIPA)[Polish Audiovisual Producers Chamber Of

  Commerce (KIPA)]

• Polska Izba Książki (PIK) [Polish Chamber of Books (PIK)]

• Polskie Stowarzyszenie Jazzowe [Polish Jazz Association]

• Stowarzyszenie Autorów i Wydawców [Society of Authors and Publishers COPYRIGHT POLSKA                                         COPYRIGHT POLAND]

• Stowarzyszenie Autorów ZAiKS [ZAiKS Authors’ Association]

• Stowarzyszenie Dystrybutorów Filmowych [The Association of Film Distributors]

• Stowarzyszenie Dystrybutorów Programów [Association of Television Programs

  Telewizyjnych SYGNAŁ                                                          Distributors SYGNAŁ]

• Stowarzyszenie Filmowców Polskich [Polish Filmmakers Association]

• Stowarzyszenie Fotoreporterów [Association of Photographers]

• Stowarzyszenie Wydawców REPROPOL [REPROPOL Publishers Association]

• Związek Autorów i Producentów Audiowizualnych [Union of Audiovisual Authors and Producers]

• Związek Kompozytorów Polskich [Polish Composers' Union]

• Związek Producentów Audio-Video[The Polish Society of the Phonographic Industry]

W nawiązaniu do ogłoszenia opublikowanego na stronie internetowej Ministerstwa Administracji i Cyfryzacji w dniu 2 marca 2015 r. (https://mac.gov.pl/konsultacje/jednolity-rynek-cyfrowy), przesyłamy stanowisko Stowarzyszenia Kreatywna Polska w sprawie inicjatywy Jednolitego Rynku Cyfrowego.

Standard ochrony praw autorskich - stanowisko Stowarzyszenia Kreatywna Polska w sprawie „reformy prawa autorskiego”.

Stowarzyszenie Kreatywna Polska skupia liczne grono osób, którym zależy na rozwoju kultury oraz tych gałęzi polskiej gospodarki, których podstawowym przedmiotem działalności jest wytwarzanie i upowszechnianie dóbr kultury. Stowarzyszenie to jest bez wątpienia najbardziej reprezentatywną organizacją skupiającą polski sektor kultury. Od chwili powstania Kreatywna Polska prowadzi ożywioną działalność w zakresie propagowania warunków prawnych, gospodarczych i organizacyjnych sprzyjających rozwojowi tego sektora. W tej roli Stowarzyszenie nasze wzięło udział w licznych spotkaniach i konsultacjach organizowanych przez polskie i europejskie władze.

Jesteśmy bardzo zaniepokojeni treścią i tonem dyskusji na temat tzw. „reformy prawa autorskiego” w Unii Europejskiej. W szczególności niepokoją nas pojawiające się
w dokumentach oficjalnych oraz wypowiedziach niektórych polityków unijnych głosy nawołujące do zniesienia terytorialnych licencji wewnątrz Unii Europejskiej, co ma stanowić jeden
z priorytetów tej reformy.

Pragniemy na początku zauważyć, że sektor kreatywny boryka się z nierozwiązanym problemem piractwa internetowego. Twórcy, artyści, wydawcy i producenci są zmuszeni bezradnie patrzeć na to, jak owoc ich pracy oraz inwestycji jest oferowany poprzez Internet bez ich zgody. Z takiej nielegalnej eksploatacji utworów korzyści czerpią najróżniejsze grupy – od osób bezprawnie umieszczających nielegalne treści w sieci, poprzez reklamodawców aż do dostawców usług internetowych, natomiast w przychodach nie uczestniczą ci, którzy wytworzyli eksploatowane treści. Podczas gdy absolutnym priorytetem powinny stać się działania mające na celu wzmożenie ochrony oraz wprowadzenie coraz lepszych mechanizmów zwalczania naruszeń prawa w Internecie, w centrum reformy prawa autorskiego stawiane są postulaty mające doprowadzić do osłabienia standardów ochrony oraz utrudnienia zwrotu inwestycji w treści kreatywne. W konsekwencji, trudno więc terminu „reforma” nie używać bez cudzysłowu.

Jak wspomnieliśmy, szczególny nacisk kładzie się ostatnio na zniesienie bądź osłabienie licencji terytorialnych wewnątrz Unii Europejskiej. W tym kontekście chcielibyśmy przedstawić pod rozwagę Pani Komisarz następujące argumenty przeciw tym postulatom.

Po pierwsze, tworzenie dóbr kultury jest działalnością wiążącą się z immanentnym ryzykiem; nie wszystkie dzieła i produkty kultury mają jednakową szansę odnieść sukces. Z jednej strony dla powstania chronionych dzieł niezbędny jest istotny wysiłek twórczy, a nierzadko znaczne inwestycje, z drugiej strony możliwość uzyskania korzyści ekonomicznych jest zawsze obarczona niepewnością. Z tego względu jest niezwykle istotne, aby sektor kreatywny dysponował narzędziami w postaci prawnej możliwości eksploatacji dzieł, w tym ich licencjonowania, która uwzględniać będzie specyfikę tej działalności. Nie chodzi przy tym
o żadne szczególne przywileje, lecz o dopuszczenie różnorodnych rozwiązań w tym zakresie, a nie narzucenie jednego i jedynie słusznego rozwiązania.

W tym kontekście należy podkreślić, że nie istnieje jednolita kultura europejska. Na Europę jaką znamy składa się wiele kultur, i właśnie ta różnorodność stanowi o bogactwie i atrakcyjności naszego kontynentu. Ta specyfika winna znaleźć swe odzwierciedlenie w prawie. Również przedmiot licencjonowania jest bardzo różnorodny – nie możemy bezmyślnie przyjmować wobec całego rynku reguł, które sprawdzają się wyłącznie w przypadku licencjonowania wąskiego zakresu treści. Reguły takie zawiodą w przypadku działalności literackiej, filmów dokumentalnych czy innych dziedzin twórczości. Licencjonowanie dzieł chronionych prawem autorskim powinno podlegać prawom rynku, w tym regułom podaży i popytu. Dla przykładu, w pewnych dziedzinach ukształtowała się praktyka licencjonowania zgodnie ze strefami języków, którymi włada większość odbiorców zamieszkujących dane terytorium. Co więcej, osoby postulujące zniesienie możliwości licencjonowania terytorialnego nie mają świadomości tego, jak istotna dla dotarcia do publiczności jest kwestia reklamy i promocji dzieła. W tym zakresie pomiędzy poszczególnymi krajami europejskimi zachodzą poważne różnice kulturowe, które wpływają na sposoby dotarcia do potencjalnych lokalnych odbiorców. Potrzeba dostosowania tej promocji do lokalnych rynków. Nie da się więc zastosować sztampowego „europejskiego” rozwiązania, chyba że mowa jest o częściowo bezwartościowej popkulturze.

Kwestia licencji terytorialnych jest szczególnie istotna dla przemysłu filmowego. Na fakcie istnienia takich licencji opiera się cały współczesny model finansowania produkcji filmowej, kiedy to dystrybutorzy z poszczególnych terytoriów współfinansują powstanie filmu na zasadzie nabycia praw eksploatacyjnych na etapie powstawiania filmów. Wprowadzenie prawnych ograniczeń w tym zakresie doprowadziłoby do całkowitej stagnacji w dziedzinie europejskiej twórczości filmowej.

Należy dodatkowo podkreślić jeden ważny aspekt, który częstokroć staje się przedmiotem celowo wprowadzonego zamieszania. Otóż prawa autorskie w żadnym razie nie stoją na przeszkodzie ani rozwojowi rynku cyfrowego, ani tym bardziej nie stoją w sprzeczności z interesami konsumentów. To nie prawo autorskie jest barierą dla rozwoju ofert programowych obejmujących obszary większe aniżeli poszczególne państwa Unii Europejskiej. Operatorzy platform dostępu nie doznają w żadnym razie ograniczeń ze strony uprawnionych z tytułu praw autorskich. Wydaje się, że za postulatami tych operatorów stoją wyłącznie względy ekonomiczne, które są celowo przedstawiane w opaczny sposób.

Nie sposób wreszcie nie poddać analizie tego, co realizacja postulowanych rozwiązań przyniosłaby polskim twórcom, artystom, producentom i wydawcom. Istnieje przypuszczenie graniczące z pewnością, że stworzenie jednolitego pan-europejskiego rynku kultury doprowadzi do całkowitego zaniku polskiego rynku treści chronionych prawem autorskim oraz zmarginalizowania polskich uczestników tego rynku. Polska kultura jest bogata, atrakcyjna i różnorodna. Niestety, polski sektor kultury jest jeszcze ciągle gospodarczo i finansowo słaby. Likwidacja możliwości udzielania terytorialnych licencji doprowadzi do pogłębienia się kontrastów, grzebiąc szanse na powolny choćby wzrost znaczenia polskiego sektora kreatywnego w Europie. Kwestie rodzimej kultury i tożsamości są istotniejsze, aniżeli konieczność realizacji demagogicznych postulatów.

Naszym zdaniem rozwój cyfrowego rynku dla własności intelektualnej nie wymaga faktycznej konieczności rewizji prawa autorskiego UE. W ostatnich latach nastąpił dynamiczny rozwój rynku cyfrowego i stale obserwujemy na nim wzrost. Miało to miejsce w oparciu o istniejące zapisy prawnoautorskie i dyrektywę UE z 2001 roku. Dla, przykładu, dziś w Europie dostępnych jest więcej niż 270 cyfrowych serwisów muzycznych, oferujących europejskim konsumentom ponad 37 mln utworów w różnych formatach i cenach, w tym w ramach oferty typu freemium. We wszystkich krajach europejskich dostępne są największe serwisy (iTunes, Spotify, Deezer, YouTube), gwarantujące transgraniczność. Przemysł fonograficzny licencjonuje platformom cyfrowym treści dostarczane przez użytkowników (tzw. user generated content – USG), co umożliwia konsumentom legalne zamieszczanie takich treści w środowisku cyfrowym, przy jednoczesnym zapewnieniu stosownego wynagrodzenia dla twórców.

Wydaje się, że Komisja stara się przyspieszyć „reformę” prawa autorskiego pomimo braku dowodów na istnienie istotnych obszarów problematycznych i na konieczność rozwiązywania ich poprzez reformę zapisów prawnoautorskich. W momencie dynamicznego rozwoju cyfrowego rynku w Europie, z jakim mamy obecnie do czynienia, prowadzone w pośpiechu reformy mogą spowodować niepewność na rynku inwestycji i mieć negatywne konsekwencje dla europejskiego rynku cyfrowego i sektorów kreatywnych.

Apelujemy do Komisji, aby zagwarantowała sobie odpowiednią ilość czasu na wnikliwe przeanalizowanie ogłoszonych przez siebie konsultacji społecznych w zakresie reformy prawa autorskiego. W przypadku napotkania obszarów problematycznych, w pierwszej kolejności należy spróbować uregulować je mechanizmami dostępnymi na rynku – takie rozwiązania są bowiem szybsze i bardziej precyzyjne, niż legislacja. Tylko w przypadkach, w których rynek nie zdoła wypracować skutecznych rozwiązań, problemy powinny być rozwiązywane na drodze reformy prawa.

Z powodów, które zostały przytoczone powyżej, te szkodliwie działania legislacyjne powinny zostać zaniechane, a działanie nakierowane na rzeczywisty rozwój kultury europejskiej, w całym jej bogactwie różnorodności oraz wzmacnianie europejskiego sektora kreatywnego powinno stać się priorytetem.

Dorota Hawliczek

w imieniu Stowarzyszenia Kreatywna Polska

oraz następujących organizacji:

• Fundacja Legalna Kultura

• Izba Wydawców Prasy

• Krajowa Izba Producentów Audiowizualnych

• Polska Izba Książki

• Polskie Stowarzyszenie Jazzowe

• Stowarzyszenie Autorów i Wydawców COPYRIGHT POLSKA

• Stowarzyszenie Autorów ZAiKS

• Stowarzyszenie Dystrybutorów Filmowych

• Stowarzyszenie Dystrybutorów Programów Telewizyjnych SYGNAŁ

• Stowarzyszenie Filmowców Polskich

• Stowarzyszenie Fotoreporterów

• Stowarzyszenie Wydawców REPROPOL

• Związek Autorów i Producentów Audiowizualnych

• Związek Kompozytorów Polskich

• Związek Producentów Audio-Video