Archive:Στατιστικές τουρισμού

Δεδομένα από του Σεπτεμβρίου 2012. Πιο πρόσφατα δεδομένα: Περαιτέρω πληροφορίες της Eurostat, Βασικοί πίνακες και Βάση δεδομένων.

Πίνακας 1: Ταξίδια διακοπών μόνιμων κατοίκων
(ηλικίας 15 ετών και άνω), 2011 - Πηγή: Eurostat (tour_dem_ttq)

Πίνακας 2: Δείκτες τουρισμού, 2006 και 2011 - Πηγή: Eurostat (tin00039), (tin00040), (tin00041), (tin00043), (tour_occ_nim), (tin00045) και (demo_pjanbroad)

Γράφημα 1: Αριθμός διανυκτερεύσεων σε συλλογικά τουριστικά καταλύματα, ΕΕ-27, 2001-2011
(1 000 εκατομμύρια διανυκτερεύσεις μόνιμων και μη μόνιμων κατοίκων στη χώρα) - Πηγή: Eurostat (tour_occ_ninat) και (tour_occ_nim)

Πίνακας 3: Τα 10 κυριότερα κράτη μέλη καταγωγής των ατόμων που κάνουν διακοπές εκτός της χώρας τους, 2011
(1 000 διανυκτερεύσεις μόνιμων κατοίκων της χώρας στο εξωτερικό) - Πηγή: Eurostat (tour_dem_tnw) και (tour_dem_tnq)

Γράφημα 2: Χώρα καταγωγής των ατόμων που κάνουν διακοπές εκτός της χώρας τους, 2011 (1)
(μέσος όρος διανυκτερεύσεων στο εξωτερικό ανά κάτοικο) - Πηγή: Eurostat (tour_dem_tnw), (tour_dem_tnq) και (demo_pjanbroad)

Γράφημα 3: Τουριστικοί προορισμοί - διανυκτερεύσεις σε συλλογικά τουριστικά καταλύματα, 2011 (1)
(1 000 διανυκτερεύσεις μη μόνιμων κατοίκων στη χώρα) - Πηγή: Eurostat (tour_occ_ninat) και (tour_occ_nim)

Πίνακας 4: Οι 10 κυριότεροι τουριστικοί προορισμοί - διανυκτερεύσεις σε συλλογικά τουριστικά καταλύματα, 2011 (1)
(1 000 διανυκτερεύσεις μη μόνιμων κατοίκων στη χώρα) - Πηγή: Eurostat (tour_occ_ninat) και (tour_occ_nim)

Γράφημα 4: Τουριστική ένταση, 2011
(διανυκτερεύσεις μόνιμων κατοίκων και μη μόνιμων κατοίκων σε συλλογικά τουριστικά καταλύματα ανά κάτοικο) - Πηγή: Eurostat (tour_occ_ninat), (tour_occ_nim) και (tps00001)

Πίνακας 5: Τουριστικά έσοδα και δαπάνες στο ισοζύγιο πληρωμών, 2001-2011 - Πηγή: Eurostat (bop_its_deth), (bop_its_det) και (nama_gdp_c)

Το παρόν άρθρο παρέχει πληροφορίες σχετικά με πρόσφατες στατιστικές που αφορούν τον τουρισμό στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ). Ο τουρισμός διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην ΕΕ λόγω του οικονομικού του δυναμικού και του δυναμικού δημιουργίας θέσεων απασχόλησης, καθώς και λόγω των κοινωνικών και περιβαλλοντικών συνεπειών του. Οι στατιστικές τουρισμού δεν χρησιμοποιούνται μόνο για την παρακολούθηση των πολιτικών της ΕΕ σχετικά με τον τουρισμό, αλλά και για την παρακολούθηση της περιφερειακής πολιτικής καθώς και των πολιτικών για την αειφόρο ανάπτυξη.

Ο ρόλος που διαδραματίζει ο τουρισμός, τόσο για τις επιχειρήσεις όσο και για τους πολίτες, έχει αυξηθεί σημαντικά τις τελευταίες δεκαετίες. Σύμφωνα με εκτιμήσεις της Γενικής Διεύθυνσης Επιχειρήσεων και Βιομηχανίας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ο τουρισμός αντιπροσωπεύει ποσοστό μεγαλύτερο από το 5 % του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος (ΑΕγχΠ) της ΕΕ-27. Ο τομέας των τουριστικών καταλυμάτων απασχολεί 2,4 εκατομμύρια εργαζομένους στην ΕΕ-27, και η συνολική απασχόληση στο σύνολο της τουριστικής βιομηχανίας της ΕΕ-27 εκτιμάται ότι κυμαίνεται μεταξύ 12 και 14 εκατομμυρίων εργαζομένων (σύμφωνα με τις προκαταρκτικές εκτιμήσεις των συμπληρωματικών λογαριασμών για τον τουρισμό).

Κύρια στατιστικά στοιχεία

Όγκος του τουρισμού – ζήτηση και προσφορά

Οι μόνιμοι κάτοικοι (ηλικίας 15 ετών και άνω) της ΕΕ-27 πραγματοποίησαν 1 055 εκατομμύρια ταξίδια διακοπών το 2011. Το ποσοστό των σύντομων ταξιδιών (με μία έως τρεις διανυκτερεύσεις) ήταν ελαφρώς μεγαλύτερο από το ήμισυ (55,0 %) των ταξιδιών που πραγματοποιήθηκαν συνολικά (βλ. πίνακα 1), ενώ περίπου τα τρία τέταρτα (76,3 %) του συνόλου των ταξιδιών που πραγματοποιήθηκαν είχαν εγχώριους προορισμούς, ενώ και τα υπόλοιπα είχαν προορισμούς στο εξωτερικό.

Σε ορισμένα κράτη μέλη της ΕΕ, πάνω από το ήμισυ του συνολικού αριθμού των ταξιδιών διακοπών είχαν προορισμούς στο εξωτερικό. Αυτό ίσχυσε για το Λουξεμβούργο, το Βέλγιο, τη Σλοβενία και τις Κάτω Χώρες. Ωστόσο, λιγότερο από το 10 % των ταξιδιών διακοπών των μόνιμων κατοίκων της Ρουμανίας, της Ισπανίας, της Ελλάδας, της Βουλγαρίας και της Πορτογαλίας πραγματοποιήθηκαν στο εξωτερικό. Τα στοιχεία αυτά φαίνεται να επηρεάζονται τόσο από το μέγεθος του κράτους μέλους όσο και από τη γεωγραφική του θέση (στις μικρότερες και πιο βόρειες χώρες παρατηρείται μεγαλύτερη τάση των μόνιμων κατοίκων να κάνουν διακοπές στο εξωτερικό).

Εκτιμάται ότι περίπου το 51,9 % του πληθυσμού της ΕΕ-27 έκανε τουρισμό το 2011, με άλλα λόγια έκανε τουλάχιστον ένα ταξίδι τουλάχιστον τεσσάρων διανυκτερεύσεων κατά τη διάρκεια του έτους. Και πάλι μπορούν να παρατηρηθούν μεγάλες διαφορές μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ, δεδομένου ότι το ποσοστό συμμετοχής κυμάνθηκε εν προκειμένω από 6,4 % στη Βουλγαρία έως 90,3 % στην Κύπρο (βλ. πίνακα 2).

Από την άποψη της προσφοράς, εκτιμάται ότι στην ΕΕ-27 λειτουργούσαν το 2011 περισσότερα από 202 000 ξενοδοχεία και συναφή καταλύματα ενώ υπήρχαν περίπου 271 000 άλλα συλλογικά τουριστικά καταλύματα (όπως εγκαταστάσεις κατασκήνωσης και κατοικίες διακοπών). Τα ξενοδοχεία και συναφή καταλύματα διέθεσαν σχεδόν 12,6 εκατομμύρια κλίνες, από τις οποίες περίπου οι μισές (46,4 %) ήταν συγκεντρωμένες σε τρία κράτη μέλη της ΕΕ, και συγκεκριμένα στην Ιταλία (2,3 εκατομμύρια κλίνες), στην Ισπανία (1,8 εκατομμύρια κλίνες) και στη Γερμανία (1,7 εκατομμύρια κλίνες). Το 2011, οι μόνιμοι κάτοικοι και οι μη μόνιμοι κάτοικοι (αλλοδαποί) τουρίστες πραγματοποίησαν περισσότερες από 1 600 εκατομμύρια διανυκτερεύσεις σε ξενοδοχεία και συναφή καταλύματα στην ΕΕ-27.

Κατά τις τελευταίες δεκαετίες, ο αριθμός των τουριστικών διανυκτερεύσεων που πραγματοποιήθηκαν σε συλλογικά τουριστικά καταλύματα σημειώνει γενικά ανοδική τάση (βλ. γράφημα 1). Η έναρξη της περιόδου ανάλυσης στο γράφημα 1 χαρακτηρίζεται από έναν σχετικά μικρό αριθμό διανυκτερεύσεων, εν μέρει λόγω της μείωσης των ταξιδιών μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες το 2001. Βραχυπρόθεσμη κάμψη του αριθμού τουριστικών διανυκτερεύσεων σε συλλογικά τουριστικά καταλύματα παρατηρήθηκε επίσης το 2008 και το 2009 ως αποτέλεσμα της οικονομικής και χρηματοπιστωτικής κρίσης: ο αριθμός των τουριστικών διανυκτερεύσεων στην ΕΕ-27 μειώθηκε κατά 0,6 % το 2008 και κατά 2,8 % το 2009. Ωστόσο, το 2010 ο αριθμός των τουριστικών διανυκτερεύσεων που πραγματοποιήθηκαν σε συλλογικά τουριστικά καταλύματα αυξήθηκε κατά 0,8 %. Αυτή η θετική εξέλιξη συνεχίστηκε, με επιτάχυνση της αύξησης σε ποσοστό 5,0 % το 2011, με αποτέλεσμα να πραγματοποιηθούν 2 364 εκατομμύρια διανυκτερεύσεις σε συλλογικά τουριστικά καταλύματα (βλ. γράφημα 1).

Οι χώρες με τον μεγαλύτερο αριθμό παραθεριστών σε προορισμούς του εξωτερικού

Οι μόνιμοι κάτοικοι της ΕΕ-27 πραγματοποίησαν 2 263 εκατομμύρια διανυκτερεύσεις διακοπών στο εξωτερικό (μόνο ατομικά ταξίδια) το 2011 (βλ. πίνακα 3). Οι μόνιμοι κάτοικοι της Γερμανίας πραγματοποίησαν 656 εκατομμύρια διανυκτερεύσεις κατά τη διάρκεια ταξιδιών διακοπών εκτός Γερμανίας το 2011, ενώ οι μόνιμοι κάτοικοι του Ηνωμένου Βασιλείου πραγματοποίησαν 502,9 εκατομμύρια διανυκτερεύσεις στο εξωτερικό• οι μόνιμοι κάτοικοι των δύο αυτών κρατών μελών πραγματοποίησαν πάνω από το ήμισυ (51.2 %) του συνολικού αριθμού διανυκτερεύσεων που πραγματοποιήθηκαν στο εξωτερικό για διακοπές από μόνιμους κατοίκους της ΕΕ-27.

Με βάση το μέγεθος μιας χώρας από πλευράς πληθυσμού, το Λουξεμβούργο ήταν το κράτος μέλος του οποίου οι μόνιμοι κάτοικοι πραγματοποίησαν τις περισσότερες διανυκτερεύσεις στο εξωτερικό ανά κάτοικο (22,0 διανυκτερεύσεις διακοπών κατά μέσο όρο ετησίως το 2011), και ακολουθούν η Κύπρος (13,3), η Ιρλανδία (12,5 - στοιχεία για το 2010) και οι Κάτω Χώρες (11,5). Στον αντίποδα, οι μόνιμοι κάτοικοι της Ρουμανίας, της Πορτογαλίας, της Ελλάδας (στοιχεία για το 2010), της Βουλγαρίας, της Πολωνίας και της Ιταλίας (2010) πραγματοποίησαν, κατά μέσο όρο, λιγότερες από δύο διανυκτερεύσεις διακοπών στο εξωτερικό το 2011 (βλ. γράφημα 2).

Κυριότεροι προορισμοί

Το 2011, η Ισπανία ήταν ο συνηθέστερος τουριστικός προορισμός στην ΕΕ για τους μη μόνιμους κατοίκους (άτομα προερχόμενα από το εξωτερικό), με 239,4 εκατομμύρια διανυκτερεύσεις σε συλλογικά τουριστικά καταλύματα, ή σχεδόν το ένα τέταρτο (23,2 %) του συνόλου της ΕΕ-27. Σε ολόκληρη την ΕΕ, οι τρεις δημοφιλέστεροι προορισμοί για τους μη μόνιμους κατοίκους ήταν η Ισπανία, η Ιταλία (178,0 εκατομμύρια διανυκτερεύσεις) και η Γαλλία (123,0 εκατομμύρια διανυκτερεύσεις), οι οποίες αντιπροσώπευαν από κοινού το 52,5 % των συνολικών διανυκτερεύσεων μη μόνιμων κατοίκων στην ΕΕ-27. Οι λιγότερο συνήθεις προορισμοί ήταν το Λουξεμβούργο, η Λιθουανία και η Λετονία• κατά την ερμηνεία των στοιχείων αυτών θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη ο αντίκτυπος του μεγέθους των εν λόγω κρατών μελών (βλ. γράφημα 3 και πίνακα 4).

Ο αριθμός των διανυκτερεύσεων (μόνιμων κατοίκων και μη μόνιμων κατοίκων) μπορεί να εξεταστεί με βάση τη σύγκριση με το μέγεθος του πληθυσμού κάθε χώρας, παρέχοντας έναν δείκτη τουριστικής έντασης. Το 2011, με τη χρήση του εν λόγω δείκτη, οι μεσογειακοί νησιωτικοί προορισμοί της Μάλτας και της Κύπρου, καθώς επίσης ο ορεινός και αστικός προορισμός της Αυστρίας ήταν οι δημοφιλέστεροι τουριστικοί προορισμοί στην ΕΕ-27 (βλ. γράφημα 4).

Οικονομικές πτυχές του διεθνούς τουρισμού

Η οικονομική σημασία του διεθνούς τουρισμού μπορεί να μετρηθεί με το ποσοστό των εσόδων από τον διεθνή τουρισμό σε σχέση με το ΑΕγχΠ• τα στοιχεία αυτά προέρχονται από στατιστικές του ισοζυγίου πληρωμών και περιλαμβάνουν τα επαγγελματικά ταξίδια καθώς και τα ταξίδια αναψυχής. Το 2011, το υψηλότερο ποσοστό εσόδων από τον τουρισμό επί του ΑΕγχΠ σημειώθηκε στη Μάλτα (14,0 %) και στην Κύπρο (10.2 %), επιβεβαιώνοντας τη σημασία του τουρισμού για τα νησιωτικά αυτά έθνη (βλ. πίνακα 5)• ακόμη υψηλότερο ποσοστό σημειώθηκε στην Κροατία (14,7 %). Σε απόλυτες τιμές, τα υψηλότερα έσοδα από τον διεθνή τουρισμό το 2011 σημειώθηκαν στην Ισπανία (43 026 εκατ. ευρώ) και στη Γαλλία (38 682 εκατ. ευρώ), και κατόπιν στην Ιταλία, στη Γερμανία και στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Στη Γερμανία σημειώθηκε το υψηλότερο επίπεδο δαπανών για διεθνή τουρισμό, συνολικού ύψους 60 596 εκατ. ευρώ το 2011, και ακολούθησε το Ηνωμένο Βασίλειο (36 275 εκατ. ευρώ) και η Γαλλία (29 922 εκατ. ευρώ). Αν οι δαπάνες αυτές αναλυθούν σε σχέση με το μέγεθος του πληθυσμού κάθε χώρας, προκύπτει ότι οι μόνιμοι κάτοικοι του Λουξεμβούργου δαπάνησαν το 2011 κατά μέσο όρο 5 289 ευρώ ανά κάτοικο για ταξίδια στο εξωτερικό, τιμή κατά πολύ μεγαλύτερη από εκείνη της δεύτερης κατά σειρά χώρας, του Βελγίου (1 466 ευρώ ανά κάτοικο), το οποίο ακολούθησαν η Δανία, η Ιρλανδία, η Σουηδία και η Κύπρος.

Πηγές και διαθεσιμότητα δεδομένων

Σε στατιστικό πλαίσιο, ο τουρισμός αναφέρεται στη δραστηριότητα των επισκεπτών οι οποίοι ταξιδεύουν σε έναν προορισμό έξω από το σύνηθες περιβάλλον τους για λιγότερο από έναν χρόνο. Μπορεί να πραγματοποιηθεί για οποιονδήποτε κύριο σκοπό, μεταξύ άλλων για σκοπούς επαγγελματικούς, αναψυχής ή άλλους προσωπικούς λόγους πλην της απασχόλησης από μόνιμο κάτοικο, νοικοκυριό ή επιχείρηση στον τόπο επίσκεψης. Οι στατιστικές τουρισμού περιορίζονται σήμερα στις επισκέψεις που περιλαμβάνουν τουλάχιστον μία διανυκτέρευση• από το 2014 και μετά οι επίσημες ευρωπαϊκές στατιστικές θα καλύπτουν επίσης και τις επισκέψεις χωρίς διανυκτέρευση.

Ένα σύστημα στατιστικών τουρισμού θεσπίστηκε στην οδηγία 95/57/ΕΚ του Συμβουλίου της 23ης Νοεμβρίου 1995, σχετικά με τη συλλογή στατιστικών στοιχείων στον τομέα του τουρισμού. Η εν λόγω νομική βάση απαιτεί από τα κράτη μέλη της ΕΕ να υποβάλλουν τακτικά ένα σύνολο συγκρίσιμων στατιστικών τουρισμού. Οι τροποποιήσεις των 2004 και 2006 αφορούσαν τη διεύρυνση της ΕΕ και τις πρόσφατες αλλαγές στην παγκόσμια αγορά τουρισμού. Τον Ιούλιο του 2011 το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης εξέδωσαν νέο κανονισμό 692/2011 σχετικά με τις ευρωπαϊκές στατιστικές στον τομέα του τουρισμού και την κατάργηση της οδηγίας 95/57/ΕΚ του Συμβουλίου• ο κανονισμός αυτός τέθηκε σε ισχύ το έτος αναφοράς 2012.

Οι στατιστικές τουρισμού στην ΕΕ απαρτίζονται από δύο κύριες συνιστώσες: στατιστικές σχετικά με τη δυναμικότητα και τη ροή επισκεπτών σε συλλογικά τουριστικά καταλύματα, αφενός, και στατιστικές σχετικά με την τουριστική ζήτηση, αφετέρου. Στα περισσότερα κράτη μέλη, οι πρώτες καταρτίζονται βάσει ερωτηματολογίων που συμπληρώνουν τα καταλύματα στο πλαίσιο σχετικών ερευνών, ενώ οι δεύτερες καταρτίζονται κυρίως βάσει ερευνών ταξιδιωτών στα σημεία διέλευσης των συνόρων ή βάσει ερευνών για τα νοικοκυριά.

Οι στατιστικές σχετικά με τη δυναμικότητα των συλλογικών τουριστικών καταλυμάτων περιλαμβάνουν τον αριθμό καταλυμάτων, τον αριθμό υπνοδωματίων και τον αριθμό κλινών. Οι στατιστικές αυτές διατίθενται ανά τύπο καταλύματος ή ανά περιφέρεια και καταρτίζονται σε ετήσια βάση.

Οι στατιστικές σχετικά με την πληρότητα των συλλογικών τουριστικών καταλυμάτων αναφέρονται στον αριθμό αφίξεων (στα καταλύματα) και στον αριθμό διανυκτερεύσεων μόνιμων κατοίκων και μη μόνιμων κατοίκων, ανά τύπο καταλύματος ή περιφέρεια• διατίθενται στατιστικές σειρές σε ετήσια και μηνιαία βάση. Επιπλέον, καταρτίζονται στατιστικές σχετικά με τη χρήση κλινών (ποσοστά πληρότητας).

Οι στατιστικές σχετικά με την τουριστική ζήτηση αναφέρονται στην τουριστική συμμετοχή, δηλαδή στον αριθμό των ατόμων που πραγματοποίησαν τουλάχιστον ένα ταξίδι τουλάχιστον τεσσάρων διανυκτερεύσεων κατά τη διάρκεια της περιόδου αναφοράς. Διατίθενται στατιστικές σε σχέση με τον αριθμό των τουριστικών ταξιδιών που πραγματοποιήθηκαν (και τον αριθμό των διανυκτερεύσεων στα εν λόγω ταξίδια), ανά:

χώρα προορισμού•
μήνα αναχώρησης•
διάρκεια παραμονής•
τύπο οργάνωσης για το ταξίδι•
τρόπο μεταφοράς•
τύπο καταλύματος•
δαπάνη.

Τα στοιχεία μπορούν επίσης να αναλυθούν βάσει κοινωνικοδημογραφικών επεξηγηματικών μεταβλητών, όπως η ηλικία και το φύλο, και συλλέγονται σε τριμηνιαία και σε ετήσια βάση.

Για τη μελέτη του τουρισμού μπορούν επίσης να χρησιμοποιούνται στοιχεία από άλλες επίσημες πηγές. Τα εν λόγω στατιστικά στοιχεία περιλαμβάνουν:

στοιχεία σχετικά με την απασχόληση στον τομέα των τουριστικών καταλυμάτων από την έρευνα εργατικού δυναμικού (ΕΕΔ), με ανάλυση κατά χρόνο εργασίας (πλήρης/μερική απασχόληση), εργασιακό καθεστώς, ηλικία, μορφωτικό επίπεδο, φύλο, μονιμότητα και αρχαιότητα όσον αφορά την απασχόληση στον ίδιο εργοδότη (ετήσια και τριμηνιαία στοιχεία)•
στοιχεία σχετικά με έσοδα και δαπάνες ατομικών ταξιδιών από το ισοζύγιο πληρωμών•
στατιστικές μεταφορών (π.χ., αεροπορικές μεταφορές επιβατών)•
στατιστικές διάρθρωσης των επιχειρήσεων (ΣΔΕ) που μπορούν να χρησιμοποιούνται για την παροχή πρόσθετων πληροφοριών σχετικά με τις τουριστικές ροές και την οικονομική απόδοση ορισμένων τομέων που σχετίζονται με τον τουρισμό.

Πλαίσιο

Η ΕΕ είναι ένας από τους κύριους τουριστικούς προορισμούς, με έξι κράτη μέλη της να συγκαταλέγονται μεταξύ των δέκα κορυφαίων προορισμών διακοπών παγκοσμίως. Ο τουρισμός έχει το δυναμικό να συμβάλει στην ανάπτυξη της απασχόλησης και της οικονομίας, καθώς και στην ανάπτυξη στις αγροτικές, περιφερειακές ή λιγότερο ανεπτυγμένες περιοχές. Τα χαρακτηριστικά αυτά ενισχύουν τη ζήτηση για αξιόπιστες και εναρμονισμένες στατιστικές στον τομέα αυτόν, καθώς και στο ευρύτερο πλαίσιο των τομέων της περιφερειακής πολιτικής και της πολιτικής για την αειφόρο ανάπτυξη.

Ο τουρισμός μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη των ευρωπαϊκών περιφερειών. Οι υποδομές που δημιουργούνται για τουριστικούς σκοπούς συμβάλλουν στην τοπική ανάπτυξη, ενώ οι θέσεις εργασίας που δημιουργούνται ή διατηρούνται μπορούν να βοηθήσουν να αντισταθμιστεί η βιομηχανική ή η αγροτική παρακμή. Ο αειφόρος τουρισμός περιλαμβάνει τη διατήρηση και αναβάθμιση της πολιτιστικής και φυσικής κληρονομιάς, από τις τέχνες έως την τοπική γαστρονομία ή τη διατήρηση της βιοποικιλότητας.

Το 2006, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εξέδωσε την ανακοίνωση «Η ανανεωμένη πολιτική της ΕΕ για τον τουρισμό - Για μια ισχυρότερη σύμπραξη υπέρ του ευρωπαϊκού τουρισμού» (COM(2006) 134 τελικό). Σε αυτήν εξετάζεται ένα φάσμα προκλήσεων που θα διαμορφώσουν τον τουρισμό τα προσεχή έτη, συμπεριλαμβανομένης της γήρανσης του πληθυσμού της Ευρώπης, της αύξησης του εξωτερικού ανταγωνισμού, της ζήτησης των καταναλωτών για πιο εξειδικευμένο τουρισμό, καθώς και της ανάγκης για ανάπτυξη πιο βιώσιμων και περιβαλλοντικά φιλικών τουριστικών πρακτικών. Διατυπώνεται το επιχείρημα ότι ο πιο ανταγωνιστικός τουρισμός και οι βιώσιμοι προορισμοί θα συνέβαλλαν στη μεγαλύτερη ικανοποίηση των τουριστών και στη διασφάλιση της θέσης που κατέχει η Ευρώπη ως ο κορυφαίος τουριστικός προορισμός παγκοσμίως. Ακολούθησε τον Οκτώβριο του 2007 μία ακόμη ανακοίνωση με τίτλο «Ατζέντα για έναν αειφόρο και ανταγωνιστικό ευρωπαϊκό τουρισμό» (COM(2007) 621 τελικό), η οποία πρότεινε δράσεις σε σχέση με την αειφόρο διαχείριση των προορισμών, την ενσωμάτωση των ανησυχιών των επιχειρήσεων περί αειφορίας και την ευαισθητοποίηση των τουριστών όσον αφορά την αειφορία.

Η Συνθήκη της Λισαβόνας αναγνώρισε τη σημασία του τουρισμού – προβλέποντας συγκεκριμένη αρμοδιότητα για την ΕΕ στον εν λόγω τομέα και επιτρέποντας τη λήψη αποφάσεων με ειδική πλειοψηφία. Ένα άρθρο της Συνθήκης προβλέπει ότι η ΕΕ «συμπληρώνει τη δράση των κρατών μελών στον τομέα του τουρισμού, ιδίως με την προαγωγή της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων της Ένωσης στον τομέα αυτό». Η ανακοίνωση «Η Ευρώπη, ο πρώτος τουριστικός προορισμός στον κόσμο – ένα νέο πλαίσιο πολιτικής για τον ευρωπαϊκό τουρισμό» (COM(2010) 352 τελικό) εκδόθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή τον Ιούνιο του 2010. Στόχος της ανακοίνωσης είναι να προωθήσει μια συντονισμένη προσέγγιση των πρωτοβουλιών που συνδέονται με τον τουρισμό και ορίζει ένα νέο πλαίσιο δράσης για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας του τουρισμού και της ικανότητάς του για αειφόρο ανάπτυξη. Προτείνει διάφορες ευρωπαϊκές ή πολυεθνικές πρωτοβουλίες – συμπεριλαμβανομένης της ενοποίησης της κοινωνικοοικονομικής βάσης γνώσεων για τον τουρισμό – με στόχο την επίτευξη αυτών των στόχων.

Περαιτέρω πληροφορίες της Eurostat

Εκδόσεις

Recent Eurostat publications on tourism (στα αγγλικά)

Βασικοί πίνακες

Tourism (t_tour) (στα αγγλικά)

Βάση δεδομένων

Tourism (tour) (στα αγγλικά)

Ειδική ενότητα

Tourism statistics (στα αγγλικά)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

European Commission - Enterprise and Industry - Supporting European tourism (στα αγγλικά)

Βλέπε επίσης

Tourism statistics at regional level (στα αγγλικά)