Τα τελευταία χρόνια, οι δασικές πυρκαγιές έχουν αυξηθεί ως προς τη συχνότητα, την έκταση και την ένταση, ιδίως στις μεσογειακές χώρες. Οι ιδιαιτερότητες του κλίματος και οι ανθρωπογενείς παρεμβάσεις καθιστούν τα δασικά οικοσυστήματα ιδιαίτερα ευπαθή στις πυρκαγιές, ενώ η βιωσιμότητά τους απειλείται από την απώλεια βλάστησης, τις αλλαγές στις ιδιότητες του εδάφους και τα αυξημένα ποσοστά απώλειας εδάφους. Επιπλέον, οι πυρκαγιές απειλούν σε μεγάλο βαθμό τις κατοικίες και την ανθρώπινη ζωή.

Για την πυρκαγιά στο Μάτι, εφαρμόστηκε μια σειρά μοντέλων και δεικτών για την εκτίμηση της απώλειας εδάφους και της σοβαρότητας των επιπτώσεων της πυρκαγιάς, μέσω δεδομένων γεωσκόπησης που αποκτήθηκαν με την καινοτόμο τεχνική της τηλεπισκόπησης (Sentinel-2). Τα αποτελέσματα καταδεικνύουν τις καταστρεπτικές συνέπειες της πυρκαγιάς αναφορικά με την απώλεια βλάστησης και τη διάβρωση του εδάφους. Επιπλέον, δεδομένα από αρχείο δορυφόρου (Landsat-5) αποκάλυψαν πώς οι επανειλημμένες πυρκαγιές του παρελθόντος έχουν επηρεάσει την ανάκαμψη της βλάστησης και τις διαβρωτικές διαδικασίες. Εξ όσων γνωρίζει το ΚΚΕρ, είναι η πρώτη φορά που το μοντέλο RUSLE, για τον υπολογισμό της εδαφικής απώλειας, χρησιμοποιείται για την προσομοίωση της διάβρωσης εδάφους σε κατοικημένη περιοχή κατόπιν πυρκαγιάς, τουλάχιστον στη λεκάνη της Μεσογείου. Τα αποτελέσματα μαρτυρούν ότι το μοντέλο έχει καλές επιδόσεις σε τόσο διαφορετικές συνθήκες, παρέχοντας έτσι μια αξιόπιστη βάση για την εκτίμηση της απώλειας εδάφους και τον προσδιορισμό των περιοχών που διατρέχουν υψηλό κίνδυνο διάβρωσης.