Tolken in gebarentaal bij openbare instanties
Openbare instanties zijn heel divers. Gebarentolken werken in situaties waarin doven, slechthorenden of doofblinden die gebarentaal gebruiken, moeten communiceren met gesprekspartners die deze gebarentaal niet beheersen. De omstandigheden kunnen uiteenlopen van een oudercontact op school met een dove ouder van een horend kind, een consult bij een arts, tot een begrafenis.
Voor een kort gesprek van minder dan een uur zonder speciale eisen, is normaal gezien niet meer dan één tolk nodig. Voor langere bijeenkomsten, zoals een gemeenteraadsvergadering, zijn meestal minstens twee tolken nodig.
Net zoals er verschillende gesproken talen zijn, bestaan er ook verschillende gebarentalen. Het is van groot belang dat u vraagt welke gebarentalen en gesproken talen tijdens de bijeenkomst gebruikt zullen worden, voordat u tolken boekt. Vaak heeft een gebarentaalgebruiker een voorkeur voor een gebarentolk waar hij of zij vaker mee werkt. Met deze informatie en een korte beschrijving van het onderwerp van de bijeenkomst, kan er een tolk worden aangevraagd. Tolken zijn deskundigen die een groot aantal onderwerpen aankunnen. Ga vooraf altijd na of de tolk gekwalificeerd is en een bepaald onderwerp beheerst.
In veel EU-landen geeft de wet slechthorenden, doven of doofblinden recht op een gebarentolk. Wat dat precies inhoudt, verschilt per land. Soms geldt er een maximumaantal tolkuren, soms is het afhankelijk van het aantal beschikbare tolken.
Bij de overheid gaat het vaak om een-op-een-gesprekken. Het gevaar bestaat dan dat iemand die niet gewend is met een gebarentolk te werken, de tolk als gesprekspartner beschouwt. De gebarentolk is echter aanwezig om de communicatie te vergemakkelijken en is zelf geen gesprekspartner.
We hebben ook informatie verzameld over gebarentolken bij conferenties en gebarentolken in juridische sfeer.