Europejska strategia zatrudnienia powstała w roku 1997, kiedy to państwa członkowskie UE zobowiązały się do ustanowienia szeregu wspólnych celów w zakresie polityki zatrudnienia. Jej głównym celem jest tworzenie lepszych i liczniejszych miejsc pracy w całej UE.

Obecnie jest częścią strategii na rzecz wzrostu gospodarczego „Europa 2020” a jej wdrażanie odbywa się w ramach europejskiego semestru – corocznego procesu ścisłej koordynacji polityki państw członkowskich przy współudziale instytucji europejskich.

Wdrażanie europejskiej strategii zatrudnienia – z pomocą Komitetu Zatrudnienia –  obejmuje następujące cztery etapy europejskiego semestru:

1. Wytyczne dotyczące zatrudnienia – wspólne priorytety i cele polityki zatrudnienia są proponowane przez Komisję, zatwierdzane przez rządy krajowe, a następnie przyjmowane przez Radę UE.
2. Wspólne sprawozdanie o zatrudnieniu – opiera się na a) ocenie stanu zatrudnienia w Europie, b) podsumowaniu postępów we wdrażaniu wytycznych dotyczących zatrudnienia, c) ocenie tablicy wyników zawierającej wskaźniki zatrudnienia i wskaźniki społeczne. Sprawozdanie jest publikowane przez Komisję, a następnie przyjmowane przez Radę UE.
3. Krajowe programy reform – przedkładane są przez rządy krajowe i analizowane przez Komisję pod kątem zgodności ze strategią „Europa 2020” (Baza danych – krajowe programy reform sprzed 2011 r.).
4. W oparciu o ocenę przedstawioną w krajowych programach reform Komisja publikuje szereg sprawozdań krajowych, w których analizowana jest polityka gospodarcza państw członkowskich, a następnie wydaje zalecenia dla poszczególnych krajów.