Zasady

Podstawą polityki spójności są cztery kluczowe zasady:

Zasada koncentracji

Ta zasada ma trzy aspekty:

• Koncentracja środków: większa część środków z funduszy strukturalnych (70 % w latach 2014-2020) jest skoncentrowana na najbiedniejszych regionach i państwach.
• Koncentracja wysiłków: Ukierunkowanie inwestycji na działania wspierające wzrost gospodarczy
  • Badania i innowacje
  • Technologie informacyjno-komunikacyjne (TIK)
  • Wspieranie konkurencyjności małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP)
  • Wspieranie przejścia na gospodarkę niskoemisyjną
• Koncentracja wydatków: na początku każdego okresu programowania, na każdy program przyznaje się roczne finansowanie. Środki te muszą zostać wydane do końca drugiego roku od ich przyznania (zasada zwana zasadą N+2)

Zasada programowania

Polityka spójności nie finansuje indywidualnych projektów. . Finansowanie przeznaczone jest natomiast na wieloletnie programy krajowe odpowiadające celom i priorytetom UE.

Więcej informacji o programowaniu znajduje się na stronie o etapach polityki regionalnej: krok po kroku.

Zasada partnerstwa

Każdy program jest opracowywany w ramach wspólnego procesu, w którym uczestniczą instytucje na poziomie europejskim, regionalnym i lokalnym, partnerzy społeczni i organizacje społeczeństwa obywatelskiego.

Partnerstwo takie dotyczy wszystkich etapów procesu programowania, od projektu, poprzez zarządzanie i realizację, po monitorowanie i ocenę.

Takie podejście pomaga zagwarantować, aby działania były dostosowane do miejscowych i regionalnych potrzeb oraz priorytetów.

Zasada dodatkowości

Finansowanie z europejskich funduszy strukturalnych nie może zastępować krajowych wydatków państw członkowskich.

Komisja uzgadnia z każdym państwem poziom kwalifikowalnych wydatków publicznych (lub równoważnych), który jest utrzymywany przez cały okres programowania, oraz sprawdza ich zgodność z przepisami w połowie okresu programowania (2018) i na koniec (2022).

Celem jest wyznaczenie realnych, ale ambitnych celów w zakresie strukturalnych wydatków publicznych, tak aby zagwarantować, że wkład z funduszy strukturalnych rzeczywiście stanowi wartość dodaną. Z zasady, średnie roczne wydatki w ujęciu realnym nie powinny być mniejsze niż w poprzednim okresie programowania.

Więcej informacji