Imigranci w społeczeństwie europejskim – ogólne dane liczbowe
1 stycznia 2021 r.
-
23,7 mln stanowili obywatele spoza UE (5,3 proc. całkowitej liczby ludności UE) -
37,5 mln osób stanowiły osoby urodzone poza UE* (8,4 proc. wszystkich mieszkańców UE)
*Nie obejmuje to osób urodzonych w innym kraju UE.
W UE odsetek ludności urodzonej za granicą jest niższy niż w większości krajów o wysokich dochodach.
Osoby urodzone poza krajem zamieszkania w podziale na kraje
Źródło: Eurostat, UNDESA, dane z 2020 r.
Uwaga: osoby urodzone poza UE w przypadku UE (tj. osoby urodzone w innym państwie członkowskim nie są uwzględniane); gdyby uwzględnić osoby mobilne wewnątrz UE, odsetek ten wyniósłby 12,4 proc.
Powód pozostania w Europie
Wszystkie ważne dokumenty pobytowe pod koniec 2020 r. według powodu wydania
Źródło: Eurostat; bez Danii; „Inne” obejmuje dokumenty wydane wyłącznie ze względu na pobyt, wydane ofiarom handlu ludźmi i małoletnim bez opieki, jak również wszelkie inne dokumenty pobytowe wydane z innych powodów, dla których można wydać dokumenty pobytowe, i które nie są objęte innymi kategoriami.
Wśród obywateli państw trzecich, którzy pod koniec 2020 r. zamieszkiwali w UE i posiadali ważne zezwolenie na pobyt, większość posiadała dokumenty pobytowe wydane ze względów rodzinnych lub zawodowych.
Zatrudnienie imigrantów
W 2020 r. na unijnym rynku pracy zatrudnionych było 188,6 mln osób w wieku od 20 do 64 lat, w tym 8,6 mln osób spoza UE (4,6 proc. wszystkich zatrudnionych).
Wskaźnik zatrudnienia w UE wśród ludności w wieku produkcyjnym był w 2020 r. wyższy w przypadku obywateli UE (73,1 proc.) niż w przypadku osób spoza Unii (57,5 proc.).
|
Fakt: Wielu obywateli spoza UE to tzw. pracownicy o krytycznym znaczeniu. |
Sektory, których dotyczy nadreprezentacja
W 2020 r. obywatele spoza UE byli nadmiernie reprezentowani w niektórych sektorach gospodarki, takich jak:
| Sektor | Ogólne zatrudnienie obywateli państw spoza UE | Ogólne zatrudnienie obywateli państw UE |
|---|---|---|
| Działalność związana z zakwaterowaniem i usługami gastronomicznymi | 11,4 % | 3,8 % |
| Działalność związana z administracyjną obsługą biura i działalność wspomagająca | 7,1 % | 3,7 % |
| Praca w gospodarstwie domowym | 6,5 % | 0,7 % |
| Budownictwo | 8,6 % | 6,4 % |
Nadreprezentacja według zawodu
Pod względem zawodów obywatele spoza UE byli nadmiernie reprezentowani w następujących sektorach:
| Grupa zawodowa | Ogólne zatrudnienie obywateli państw spoza UE | Ogólne zatrudnienie obywateli państw UE |
|---|---|---|
| Osoby sprzątające i pomagające | 11,9 % |
3,1 % |
| Pracownicy usług osobistych | 9,0 % | 4,2 % |
| Pracownicy opieki osobistej | 5,1 % | 2,9 % |
| Pracownicy budowlani | 5,8 % | 3,6 % |
| Robotnicy pomocniczy w górnictwie, budownictwie, przemyśle i transporcie | 5,6 % | 2,4 % |
| Pracownicy pomocniczy przygotowujący posiłki | 2,7 % | 0,5 % |
| Pracownicy rolni i rybacy | 2,6 % | 0,6 % |
Sektory, których dotyczy niedostateczna reprezentacja
Obywatele spoza UE byli niedostatecznie reprezentowani w innych sektorach gospodarki, takich jak:
| Sektor | Ogólne zatrudnienie obywateli państw spoza UE | Ogólne zatrudnienie obywateli państw UE |
|---|---|---|
| Administracja publiczna i obrona narodowa, obowiązkowe ubezpieczenia społeczne | 1,2 % | 7,5 % |
| Edukacja | 3,7 % | 7,6 % |
| Opieka zdrowotna i pomoc społeczna | 7,6 % | 10,9 % |
| Działalność finansowa i ubezpieczeniowa | 1,1 % | 2,8 % |
Niedostateczna reprezentacja według zawodu
Natomiast obywatele spoza UE byli niedostatecznie reprezentowani w następujących sektorach:
| Grupa zawodowa | Ogólne zatrudnienie obywateli państw spoza UE | Ogólne zatrudnienie obywateli państw UE |
|---|---|---|
| Personel pedagogiczny | 2,5 % | 5,6 % |
| Średni personel w zakresie biznesu i administracji | 2,5 % | 6,8 % |
| Sekretarze, operatorzy urządzeń biurowych i pokrewni | 1,4 % | 4,0 % |
| Średni personel nauk fizycznych, chemicznych i technicznych | 2,0 % | 4,1 % |
| Specjaliści do spraw ekonomicznych i zarządzania | 2,1 % | 4,2 % |
| Rolnicy produkcji towarowej | 1,3 % | 3,1 % |
Źródło: Eurostat.
Uchodźcy w Europie
Na podstawie danych Biura UNHCR na całym świecie było:
- 26,6 mln uchodźców w połowie 2021 r.
- 48,0 mln osób wewnętrznie przesiedlonych (ze względu na konflikty zbrojne) pod koniec 2020 r.
|
Fakt: W UE mieszkało poniżej 10 proc. wszystkich uchodźców na świecie i jedynie ułamek osób wewnętrznie przesiedlonych. |
Odsetek uchodźców w UE wynosi 0,6 proc. w stosunku do całkowitej liczby ludności.
Liczba uchodźców w stosunku do całkowitej liczby ludności
W niektórych krajach na świecie przebywa duża liczba uchodźców:
Źródło: UNHCR
Uwaga: Wykres przedstawia dziesięć krajów przyjmujących większość uchodźców i UE.
|
Fakt: Większość uchodźców z Afryki i Azji nie przybywa do Europy, lecz raczej przenosi się do krajów sąsiadujących. |
Migracja do UE i z UE
W 2020 r.
1,92 mln
imigrantów przybyło do UE
0,96 mln osób wyemigrowało z UE
Całkowita imigracja netto do UE: 0,96 mln osób
|
Fakt: Bez migracji ludność Europy zmniejszyłaby się w 2019 r. o pół miliona, ze względu na fakt, że w UE urodziło się 4,2 mln dzieci, a 4,7 mln osób zmarło. W 2020 r. liczba ludności UE zmniejszyła się o około 100 000 osób (z 447,3 mln osób 1 stycznia 2020 r. do 447,2 mln 1 stycznia 2021 r.) ze względu na łączny skutek takich czynników jak: mniejsza liczba urodzeń, większa liczba zgonów i niższe saldo migracji. |
W 2020 r. w UE wydano około 2,25 mln pierwszych zezwoleń na pobyt, w porównaniu z prawie 3,0 mln w 2019 r. Spadek ten wynikał z ograniczeń w podróżowaniu wprowadzonych w celu ograniczenia rozprzestrzeniania się wirusa COVID-19. Pandemia miała szczególnie negatywny wpływ na zezwolenia na pobyt ze względów edukacyjnych – ich udział zmniejszył się z 14 proc. w 2019 r. do 11 proc. w 2020 r. W 2020 r. pierwsze zezwolenia na pobyt wydano z następujących powodów:
Źródło: Eurostat; „Inne” obejmuje dokumenty wydane wyłącznie ze względu na pobyt, wydane ofiarom handlu ludźmi i małoletnim bez opieki, jak również wszelkie inne dokumenty pobytowe wydane z innych powodów, dla których można wydać dokumenty pobytowe, i które nie są objęte innymi kategoriami.
10 krajów, których obywatelom najczęściej wydawano pierwsze dokumenty pobytowe w państwach członkowskich UE w 2020 r.
Źródło: Eurostat; Chiny (wraz z Hongkongiem)
Ubieganie się o azyl w Europie
Wnioski o udzielenie azylu w UE złożone po raz pierwszy w 2021 r. według kontynentu pochodzenia
Źródło: Eurostat.
15 krajów, których obywatele najczęściej składali po raz pierwszy wniosek o udzielenie azylu w UE w 2021 r.
Źródło: Eurostat.
W 2021 r. osoby ubiegające się o azyl pochodziły z około140 państw.
W 2021 r. w UE złożono 630 500 wniosków, z czego 535 000 wniosków złożono po raz pierwszy. Stanowi to wzrost o 33 proc. w porównaniu z 2020 r., ale spadek o 10 proc. w porównaniu z 2019 r., przed pandemią Covid.
Znaczący odsetek wnioskodawców z państw zwolnionych z obowiązku wizowego wjeżdża do UE legalnie (15 proc. osób składających wniosek po raz pierwszy w 2021 r., w porównaniu z 25 proc. w 2020 r., przede wszystkim z powodu spadku liczby wnioskodawców z Ameryki Łacińskiej), głównie z:
- Wenezueli (2,8 proc. wszystkich wniosków złożonych po raz pierwszy)
- Gruzji (2,3 proc.)
- Kolumbii (2,2 proc.)
- Albanii (1,8 proc.)
- Mołdawii (1,3 proc.).
|
|
Liczba wniosków o udzielenie azylu złożonych po raz pierwszy w 2020 r. na 100 000 mieszkańców:
Źródło: Eurostat.
W 2021 r. 183 600 osób ubiegających się o azyl miało mniej niż 18 lat – prawie 13 proc. z nich (23 200) stanowiły osoby nieletnie pozbawione opieki. Większość dzieci bez opieki pochodziła z Afganistanu, Syrii i Bangladeszu.
Uznawanie uchodźców
W 2021 r. kraje UE wydały 522 400 decyzji azylowych w pierwszej instancji. 39 proc. tych decyzji było pozytywnych:
- 111 700 osób otrzymało status uchodźcy
- 63 000 osób otrzymało status osoby potrzebującej ochrony uzupełniającej
- 27 100 osób otrzymało status humanitarny.
W następstwie odwołania wydano dalsze 155 300 ostatecznych decyzji, w tym:
- 15 900 decyzji o nadaniu statusu uchodźcy
- 14 000 decyzji przyznających status osoby potrzebującej ochrony uzupełniającej
- 24 900 decyzji o przyznaniu statusu humanitarnego.
Ogólnie rzecz biorąc, w 2021 r. kraje UE udzieliły ochrony prawie 257 000 osób.
Skuteczność systemu azylowego
- Zmiany tempa rozpatrywania wniosków
Pod koniec 2021 r. liczba wniosków oczekujących na rozpatrzenie wynosiła 758 600, tj. o 1 proc. mniej niż rok wcześniej (765 700). Zaległości zmniejszyły się w pierwszej połowie roku i spadły do 697 000 wniosków do końca lipca, co stanowi najniższy poziom od połowy 2015 r. Później jednak ponownie się zwiększyły. - Różnice w terminach rozpatrywania wniosków azylowych między państwami członkowskimi
Odsetek spraw w toku i wniosków oczekujących na rozpatrzenie znacznie różni się w poszczególnych państwach członkowskich, co odzwierciedla różnice w czasie rozpatrywania wniosków. Według danych EASO około połowa spraw rozpatrywanych w pierwszej instancji oczekiwała na rozpatrzenie dłużej niż sześć miesięcy.
Liczba wniosków oczekujących na rozpatrzenie w stosunku do całkowitej liczby wniosków złożonych w danym miesiącu
Źródło: Eurostat.
- Różne wskaźniki przyznawania azylu w krajach UE
- Unijny system azylowy nadal jest osłabiony znacznymi różnicami między krajami UE pod względem wskaźników przyznawania azylu. Na przykład w 2021 r. wskaźnik przyznawania azylu obywatelom Afganistanu w pierwszej instancji wahał się od 9 proc. w Bułgarii do 100 proc. w Hiszpanii i Portugalii (spośród tych państw członkowskich, które wydały co najmniej 100 decyzji pierwszej instancji dotyczących obywateli Afganistanu).
- Przepisy rozporządzenia dublińskiego w praktyce W 2020 r. państwa członkowskie zgłosiły na podstawie przepisów dublińskich 94 600 wniosków do innych państw członkowskich i innych krajów uczestniczących w systemie dublińskim o przejęcie odpowiedzialności za rozpatrzenie wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej. Wydano 85 700 decyzji w sprawie takich wniosków, z czego 50 400 (59 proc.) zostało rozpatrzonych pozytywnie. Przekazano 12 500 wniosków, co stanowi 25 proc. zaakceptowanych wniosków.
Przesiedlenia
W 2020 r. z państw spoza UE przesiedlono około 9 100 osób potrzebujących ochrony międzynarodowej do państw członkowskich UE, czyli o 59 proc. więcej niż w 2019 r.
Zdecydowanie największy odsetek osób przesiedlonych (55 proc.) stanowili Syryjczycy.
W ramach wspólnych unijnych programów przesiedleń od 2015 r. ponad 96 000 osób znalazło ochronę w UE. Na takie przesiedlenia państwa członkowskie otrzymują wsparcie z budżetu UE.
Nielegalne przekraczanie granic
Ogólne dane liczbowe
Nielegalne przekraczanie granic UE według obywatelstwa w 2021 r.
Źródło: Frontex
2021 r. |
|
|
199 900 osób nielegalnie przekroczyło granice Wzrost o 60 proc. w porównaniu z 2020 r. |
W tym:
|
|
Rozkład geograficzny
2021 r.
|
|
Powroty
Ogólne dane liczbowe
|
|
Osoby, którym nakazano opuszczenie UE, pochodziły głównie z następujących państw:
- Algieria (8,6 proc. wszystkich osób)
- Maroko (8,5 proc.)
- Albania (5,8 proc.)
- Ukraina (5,4 proc.)
- Pakistan (4,8 proc.)
Skuteczność systemu powrotów
W 2020 r. 70 200 osób niebędących obywatelami UE zostało odesłanych do państw spoza UE. Odpowiada to 18 proc. wszystkich decyzji nakazujących powrót wydanych w ciągu roku, czyli mniej niż w 2019 r., kiedy wskaźnik ten wyniósł 29 proc. Ograniczenia związane z podróżą wprowadzone w następstwie pandemii oraz ograniczona dostępność lotów utrudniły prowadzenie operacji powrotów w 2020 r.
Wśród głównych państw, których obywatele musieli w 2020 r. powrócić do krajów spoza UE, znalazły się:
- Albania (13,9 proc. wszystkich powrotów)
- Gruzja (8,2 proc.)
- Ukraina (7,9 proc.).
Wśród narodowości, w przypadku których wydano co najmniej 5 000 decyzji nakazujących powrót, odsetek powrotów był szczególnie niski w przypadku osób pochodzących z:
- Wybrzeża Kości Słoniowej (2,0 proc.)
- Mali (2,1 proc.)
- Gwinei (2,5 proc.)
- Senegalu (3,2 proc.)
- Algierii (4,8 proc.).
Spośród 17 państw członkowskich, które przedstawiły ten podział w 2020 r., 25 proc. powrotów stanowiły powroty wspomagane, co oznacza, że osoby powracające otrzymały pomoc logistyczną, finansową lub inną pomoc materialną.
Odsetek powrotów wspomaganych był szczególnie wysoki w następujących krajach:
- Węgry (90 proc.)
- Luksemburg (66 proc.).
- Austria (62 proc.)
Wizy krótkoterminowe
W 2020 r. ponad 1 700 konsulatów w krajach UE otrzymało 2,9 mln wniosków o wydanie wizy krótkoterminowej złożonych przez obywateli niebędących obywatelami UE, czyli o 83 proc. mniej niż w 2019 r.
Ogółem wydano 2,5 mln wiz krótkoterminowych, a 0,4 mln wniosków odrzucono, co odpowiada ogólnounijnemu wskaźnikowi odmowy na poziomie 13,6 proc. (wzrost z 9,9 proc. w 2019 r.)
Większość wniosków złożono w następujących krajach:
- Rosja (654 000)
- Turcja (229 000)
- Chiny (209 000)
- Maroko (180 000)
- Indie (168 000).
Większość wniosków wizowych została rozpatrzona przez:
- Francję (658 000)
- Niemcy (412 000)
- Hiszpanię (340 000)
- Włochy (294 000)
- Czechy (177 000).
62 proc. wszystkich wiz wydano na wielokrotny wjazd. Wiza krótkoterminowa uprawnia do podróżowania w każdym z 26 państw Schengen przez okres nieprzekraczający 90 dni w każdym okresie 180-dniowym.
Atlas migracji
Atlas migracji opublikowany przez Centrum Wiedzy na temat Migracji i Demografii Komisji Europejskiej to interaktywne narzędzie ze zharmonizowanymi, aktualnymi i potwierdzonymi danymi na temat stanu migracji i demografii w 27 państwach członkowskich UE oraz 171 państwach i terytoriach spoza UE.
Statystyki europejskie dotyczące migracji i azylu
Aktualne europejskie dane statystyczne dotyczące:
oraz powiązane informacje są dostępne na stronie Eurostatu.
Eurostat gromadzi dane przekazane przez krajowe organy statystyczne państw członkowskich UE i państw EFTA na podstawie rozporządzeń statystycznych przyjętych przez Parlament Europejski i Radę. Jakość danych i powiązanych metadanych jest zapewniana zgodnie z Europejskim kodeksem praktyk statystycznych. Są one regularnie aktualizowane w zależności od zbioru danych. Ustalenia statystyczne są publikowane w artykułach z serii „Statistics Explained” i w innych publikacjach.
Zastrzeżenie: Powyższe dane opierają się na najnowszych dostępnych informacjach, aktualizowanych co kwartał. Ostatnia aktualizacja: 25 kwietnia 2022 r.