Młodym ludziom często powtarza się, że powinni korzystać z uroków młodości, bo to najlepszy okres w ich życiu. Wielu młodych Europejczyków nie radzi sobie jednak z nieustającym stresem związanym z egzaminami, relacjami międzyludzkimi i poszukiwaniami pracy.
Choć pokolenie wkraczające dziś w dorosłość jest najbardziej wykształconym w historii, to jednak młodym ludziom coraz trudniej jest przejść z etapu nauki do życia zawodowego. Z udostępnionych w kwietniu 2011 r. danych Eurostatu wynika, że bezrobocie wśród młodych ludzi w UE wynosi średnio 19,6 proc. – jest więc dwukrotnie wyższe niż ogólna stopa bezrobocia.
Sytuacja ta ma konsekwencje społeczne i zdrowotne. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) potwierdziła, że w ostatnich lata coraz więcej młodych Europejczyków ma problemy ze zdrowiem psychicznym, objawiające się stanami lękowymi, depresją, zaburzeniami odżywiania i samookaleczeniami.
Szczegółowych danych na temat stanu zdrowia psychicznego młodych ludzi brakuje, lecz europejski oddział WHO szacuje, że od 10 do 20 proc. spośród nich cierpi na zaburzenia psychiczne, a odsetek ten jest jeszcze wyższy wśród młodzieży ze środowisk najmniej uprzywilejowanych i w społecznościach imigrantów. Nasilająca się presja społeczna – nacisk kładziony na pieniądze i pracę – może powodować problemy o charakterze psychicznym i stawiać młodych ludzi w sytuacji bez wyjścia. Dalszy dramatyczny wzrost bezrobocia w tej grupie wiekowej w Europie może więc spowodować pogorszenie się sytuacji.
UE poświęca kwestii zdrowia psychicznego dużą wagę: w 2008 r. przyjęła europejski pakt na rzecz zdrowia i dobrostanu psychicznego, a we wrześniu 2009 r. odbyła się konferencja pt.: „Propagowanie zdrowia i dobrostanu psychicznego dzieci i młodzieży – czas na rezultaty” – współorganizowana przez Komisję Europejską oraz szwedzkie ministerstwo zdrowia i spraw społecznych, przy wsparciu ze strony Europejskiego Forum Młodzieży. Niedawno również Rada UE podkreśliła wagę tego problemu i wskazała na konieczność prowadzenia dalszych badań naukowych i podjęcia konkretnych działań w tej dziedzinie.
Uwagą, jaką kwestiom problemów psychicznych u młodych ludzi poświęca UE, to pozytywny sygnał. Pogorszeniu się sytuacji nie da się jednak zaradzić bez większego zaangażowania, ściślejszej współpracy i konsekwentnych działań władz publicznych, służby zdrowia oraz organizacji społeczeństwa obywatelskiego.
