Ένας ηλικιωμένος Γερμανός που πάσχει από διαβήτη πηγαίνει στην Ιταλία έχοντας μαζί του γερμανικές ιατρικές συνταγές. Θα γίνουν όμως δεκτές από τους φαρμακοποιούς της Ιταλίας; Μια Πολωνή πρέπει να χειρουργηθεί στο ισχίο, αλλά προτιμά η εγχείρηση να γίνει στη χώρα όπου ζουν τα εγγόνια της. Πώς όμως μπορεί να οργανώσει μια τέτοια εγχείρηση από την Πολωνία; Ένας Πορτογάλος θέλει να κάνει εγχείρηση καταρράκτη στην Ισπανία, όμως θα του επιστραφούν τα ιατρικά έξοδα;
Να μερικά παραδείγματα που δείχνουν γιατί χρειάζονται ξεκάθαροι και ενιαίοι κανόνες στη διασυνοριακή υγειονομική περίθαλψη.
Σύντομα πρόκειται να θεσπιστεί νέα ενωσιακή νομοθεσία για τα δικαιώματα των ασθενών σε περίπτωση διασυνοριακής υγειονομικής περίθαλψης. Η νομοθεσία αυτή θα αναφέρει με σαφήνεια ποια είναι τα δικαιώματα των ασθενών για μια ασφαλή και ποιοτική θεραπεία σε άλλες χώρες της ΕΕ καθώς και για επιστροφή των σχετικών εξόδων. Οι ασθενείς που ταξιδεύουν σε μια άλλη χώρα της ΕΕ για ιατρική θεραπεία θα έχουν την ίδια μεταχείριση με τους πολίτες της συγκεκριμένης χώρας.
Η νέα νομοθεσία θα προσφέρει οφέλη στους ασθενείς της ΕΕ και με πολλούς άλλους τρόπους, δεδομένου ότι η νομοθεσία αυτή:
-θα διευκολύνει τις εθνικές αρχές να συνεργάζονται στενότερα μεταξύ τους και ν' ανταλλάσσουν πληροφορίες σχετικά με τα υγειονομικά πρότυπα ποιότητας και ασφάλειας,
-θα παρέχει βοήθεια στους ασθενείς που χρειάζονται ειδική θεραπεία, όπως οι ασθενείς που πάσχουν από σπάνιες παθήσεις,
-θα προωθήσει την αναγνώριση των συνταγών σε όλες τις χώρες της ΕΕ,
-θα βοηθήσει στη δημιουργία "ευρωπαϊκών δικτύων αναφοράς", τα οποία θα φέρνουν σε επαφή μεταξύ τους τα εξειδικευμένα κέντρα εμπειρογνωσίας και θα δίνουν τη δυνατότητα στους ειδικούς όλης την Ευρώπη να ανταλλάσσουν βέλτιστες πρακτικές υγειονομικής περίθαλψης και να αναπτύσσουν πρότυπα αριστείας.
Χάρη στη νέα νομοθεσία, τίθεται τέρμα στην έλλειψη ασφάλειας δικαίου που υπήρχε επί δεκαετίες σχετικά με τη διασυνοριακή υγειονομική περίθαλψη.
