24 marca obchodzimy Światowy Dzień Walki z Gruźlicą, który przypomina nam, jak wiele dotychczas zrobiono na rzecz zwalczania tej choroby, i jak wiele trzeba jeszcze zrobić.
Gruźlica (skrót: TB od łac. tubercule bacillus) atakuje społeczeństwa w takim stopniu, jak mało która choroba zakaźna i nadal jest poważnym problemem zdrowia publicznego. Chociaż jest to choroba uleczalna, aktualne możliwości wykrywania, profilaktyki i leczenia wciąż stanowią poważny problem. Walka z gruźlicą wymaga znacznych nakładów finansowych na opracowywanie nowych leków i szczepionek oraz projektowanie nowych urządzeń diagnostycznych.
Ponieważ w UE liczba zachorowań na gruźlicę spada, strategia działania powinna być ukierunkowana głównie na obszary wielkomiejskie oraz na grupy ludności najbardziej narażone na zakażenie gruźlicą, w których wskaźniki zapadalności na tę chorobę przewyższają średnią krajową. Kraje o wysokich wskaźnikach powinny opracować i wdrożyć programy krajowe w ramach europejskiego planu zwalczania gruźlicy.
Walka z gruźlicą w państwach członkowskich wymaga inwestycji zarówno na szczeblu krajowym, jak i unijnym. Trzeba się zająć dwoma ważnymi problemami:
• gruźlica jest główną przyczyną śmierci osób zakażonych HIV/AIDS
• wzrasta liczba chorych na gruźlicę oporną na wiele leków ─ MDR-TB (skrót od ang. multi - drug - resistant tuberculosis).
Poświęcenie i wytężona praca pracowników służby zdrowia może przyczynić się do zahamowania dalszego wzrostu zachorowań. Zaangażowanie społeczeństwa obywatelskiego i podmiotów reprezentujących spółki publiczno-prywatne ma zasadnicze znaczenie przy opracowywaniu i wdrażaniu polityki w zakresie TB i TB/HIV oraz jej ocenie na poziomie krajowym, regionalnym i międzynarodowym.
