Statistics Explained

Archive:Απασχόληση — Ετήσιες στατιστικές


Στοιχεία Απριλίου του 2020.

Προγραμματισμένη επικαιροποίηση του άρθρου: Σεπτέμβριος 2021.


This Statistics Explained article has been archived on 12 November 2020 - for recent articles on this topic see Employment - annual statistics .


Ενδιαφέροντα σημεία

Το 2019 καταγράφηκε το υψηλότερο, από το 2005, ποσοστό απασχόλησης στην ΕΕ των 27 (για άτομα ηλικίας 20 έως 64 ετών), ύψους 73,1 %.
Σε επίπεδο ΕΕ-27, το χάσμα μεταξύ των φύλων στην απασχόληση μειώθηκε από το 2005, αλλά το ποσοστό απασχόλησης το 2019 ήταν ακόμη 11,7 ποσοστιαίες μονάδες υψηλότερο για τους άνδρες απ’ ό, τι για τις γυναίκες.
Εργαλείο 1: Απασχόληση (συνολική, γυναικών, ανδρών, νέων και ηλικιωμένων), 2005-2019
(% του πληθυσμού ηλικίας 20 έως 64 ετών)
Πηγή: Eurostat

Το παρόν άρθρο παρουσιάζει τις πλέον πρόσφατες Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) απασχόληση στατιστικές με βάση την έρευνα εργατικού δυναμικού της ΕΕ (ΕΕΔ). Συνολικά, οι στατιστικές απασχόλησης καταδεικνύουν σημαντικές διαφορές κατά φύλο, ηλικία και μορφωτικό επίπεδο. Υπάρχουν επίσης σημαντικές αγορά εργασίας ανισότητες μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ.

Σημειώνεται ότι ο αριθμός και τα ποσοστά που εμφανίζονται στα εργαλεία και αναφέρονται στο παρόν άρθρο μπορεί να διαφέρουν σε ορισμένες περιπτώσεις, λόγω της συνεχούς αναθεώρησης των πρωτογενών στοιχείων: τα εργαλεία αναφέρονται στα πλέον πρόσφατα στοιχεία (όπως εμφανίζονται στη βάση δεδομένων της Eurostat Απασχόληση και ανεργία (έρευνα εργατικού δυναμικού)) ενώ το κείμενο αναφέρεται σε στοιχεία του Απριλίου 2020.

Πλήρες άρθρο

Υψηλότερο ποσοστό απασχόλησης που έχει καταγραφεί από το 2005

Το 2019 το EΕ-27 ποσοστό απασχόλησης ατόμων ηλικίας 20 έως 64 ετών, όπως μετρήθηκε από την έρευνα εργατικού δυναμικού (ΕΕΔ-ΕΕ), ανερχόταν σε 73,1 %, το υψηλότερο ετήσιο μέσο ποσοστό που καταγράφηκε στην ΕΕ. Πίσω από αυτόν τον μέσο όρο, μπορούν παρά ταύτα να διαπιστωθούν μεγάλες διαφορές μεταξύ των χωρών (βλ. χάρτη 1 και εργαλείο 1). Η Σουηδία εμφανίζει το υψηλότερο ποσοστό απασχόλησης στην ΕΕ μέχρι σήμερα: 82.1 %. Παρόμοιο υψηλό ποσοστό διαπιστώνεται επίσης ΕΟΧ στην Ισλανδία (85,9 %) και τη Σουηδία (82,9 %).

Χάρτης 1: Ποσοστό απασχόλησης, 20-64 ετών, 2019
(%)
Πηγή: Eurostat (lfsi_emp_a)

Το 2010 το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ενέκρινε τη στρατηγική «Ευρώπη 2020». Έμφαση δόθηκε στην ενίσχυση της οικονομίας της ΕΕ και στην προετοιμασία για την αντιμετώπιση των προκλήσεων για την επόμενη δεκαετία. Ένας από τους κύριους στόχους της εν λόγω στρατηγικής σε επίπεδο ΕΕ είναι η αύξηση, έως το 2020, του ποσοστού απασχόλησης του πληθυσμού ηλικίας 20-64 σε τουλάχιστον 75 %.

Αν και η ΕΕ-27 στο σύνολό της, δεν είχε ακόμη επιτύχει τον στόχο της το 2019, 17 κράτη μέλη της ΕΕ πέτυχαν ή και ξεπέρασαν τον στόχο της στρατηγικής «Ευρώπη 2020». Στις χώρες αυτές περιλαμβάνονται τρία σκανδιναβικά κράτη μέλη (Σουηδία, Δανία και Φινλανδία), τα τρία κράτη μέλη της Βαλτικής (Εσθονία, Λιθουανία και Λετονία), καθώς και οι Κάτω Χώρες, η Γερμανία, η Τσεχία, η Σλοβενία, η Πορτογαλία, η Κύπρος, η Ουγγαρία, η Μάλτα, η Ιρλανδία, η Αυστρία και η Βουλγαρία (Χάρτης 1). Το Ηνωμένο Βασίλειο, καθώς και η Ισλανδία, η Ελβετία και η Νορβηγία είχαν επίσης ποσοστά απασχόλησης άνω του 75 %. Στον αντίποδα, το ποσοστό απασχόλησης απείχε πολύ από τον στόχο της ΕΕ, δηλαδή ήταν χαμηλότερο του 70 %, στην Κροατία, την Ιταλία, την Ισπανία και την Ελλάδα, με την Ελλάδα να καταγράφει το χαμηλότερο ποσοστό μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ (61,2 %). Οι υποψήφιες χώρες Μαυροβούνιο, Βόρεια Μακεδονία, Σερβία και Τουρκία κατέγραψαν ποσοστά απασχόλησης 65 % ή χαμηλότερα.

Εργαλείο 1: Απασχόληση (συνολική, γυναικών, ανδρών, νέων και ηλικιωμένων), 2005-2019
(% του πληθυσμού ηλικίας 20 έως 64 ετών)
Πηγή: Eurostat (lfsi_emp_a)



Την περίοδο 2005-2019, το ποσοστό απασχόλησης για τον συνολικό πληθυσμό ηλικίας 20-64 ετών αυξήθηκε κατά 6,3 ποσοστιαίες μονάδες στην ΕΕ-27, από 66,8 % σε 73,1 %. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια οι χώρες έχουν αντιμετωπίσει πολύ διαφορετικές καταστάσεις στην αγορά εργασίας. Το ποσοστό απασχόλησης αυξήθηκε κατά την προαναφερθείσα περίοδο σε όλες τις χώρες εκτός από την Ελλάδα (-3,2 ποσοστιαίες μονάδες). Οι μεγαλύτερες αυξήσεις παρατηρούνται στη Μάλτα (19,8 ποσοστιαίες μονάδες: από 57,4 % σε 77,2 %) και στην Πολωνία (14,7 ποσοστιαίες μονάδες: από 58,3 % σε 73,0 %).

Το ποσοστό της γυναικείας απασχόλησης αυξάνεται με την πάροδο του χρόνου

Το ποσοστό απασχόλησης για τους άνδρες ήταν υψηλότερο από αυτό των γυναικών το 2019 και για τα 27 κράτη μέλη της ΕΕ. Αυτό ισχύει επίσης για όλη την περίοδο από το 2005 έως το 2019, με δύο εξαιρέσεις: Τη Λετονία το 2010 και τη Λιθουανία το 2009 και το 2010. Ωστόσο, η εξέλιξη του ποσοστού απασχόλησης ανδρών και γυναικών κατά την περίοδο από το 2005 έως το 2019 ήταν διαφορετική (δεύτερο και τρίτο εικονίδιο του εργαλείου 1).

Από το 2005, το ποσοστό απασχόλησης των γυναικών αυξήθηκε συνολικά στην Ευρώπη, παρουσιάζοντας αύξηση 8,6 ποσοστιαίων μονάδων σε επίπεδο ΕΕ. Οι μεγαλύτερες αυξήσεις για τα ποσοστά απασχόλησης των γυναικών μεταξύ του 2005 και του 2019 παρατηρήθηκαν στη Μάλτα (+31,9 ποσοστιαίες μονάδες), τη Βουλγαρία και την Πολωνία (αμφότερες +13,6 ποσοστιαίες μονάδες). Το 2019, τα υψηλότερα ποσοστά απασχόλησης για τις γυναίκες σημειώθηκαν στη Σουηδία (79,7 %), ενώ τα χαμηλότερα ποσοστά γυναικείας απασχόλησης καταγράφηκαν στην Ιταλία (53,8 %) και την Ελλάδα (51,3 %).

Αντιθέτως, η αύξηση του ποσοστού απασχόλησης των ανδρών σε επίπεδο ΕΕ ήταν πιο περιορισμένη (+3,9 ποσοστιαίες μονάδες) απ’ ό, τι για τις γυναίκες κατά την περίοδο από το 2005 έως το 2019. Μάλιστα, το ποσοστό απασχόλησης των ανδρών μειώθηκε σε επτά κράτη μέλη της ΕΕ, με τις πιο ορατές αλλαγές να σημειώνονται στην Ελλάδα (-8,0 ποσοστιαίες μονάδες: από 79,3 % το 2005 σε 71,3 % το 2019) και στην Ισπανία (-5,8 ποσοστιαίες μονάδες: από 79,8 % σε 74,0 %).

Κατά συνέπεια, το χάσμα μεταξύ των δύο φύλων όσον αφορά το ποσοστό απασχόλησης μειώθηκε σε επίπεδο ΕΕ από 16,4 ποσοστιαίες μονάδες το 2005 σε 11,7 ποσοστιαίες μονάδες το 2019. Η ίδια τάση παρατηρήθηκε σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ, εκτός από την Ουγγαρία, την Πολωνία, την Εσθονία και τη Ρουμανία. Η μείωση ήταν ιδιαίτερα έντονη στη Μάλτα (η διαφορά στην απασχόληση μεταξύ των δύο φύλων άλλαξε κατά -24,9 ποσοστιαίες μονάδες) λόγω του αυξανόμενου ποσοστού απασχόλησης των γυναικών. Το χάσμα συρρικνώθηκε επίσης στην Ισπανία (-12,8 ποσοστιαίες μονάδες) και στο Λουξεμβούργο (-11,9 ποσοστιαίες μονάδες), λόγω της συνδυασμένης μείωσης του ποσοστού απασχόλησης των ανδρών και της αύξησης του ποσοστού απασχόλησης των γυναικών.

Η απασχόληση των ηλικωμένων αυξάνεται, η απασχόληση των νέων τείνει να μειώνεται

Αν και το ποσοστό απασχόλησης των νέων (άτομα ηλικίας 15-24 ετών) παρουσιάζει ελαφρά αύξηση σε επίπεδο ΕΕ μεταξύ 2005 και 2019 (+0,2 ποσοστιαίες μονάδες), σχεδόν τα μισά κράτη μέλη της ΕΕ (13 χώρες) παρουσιάζουν μείωση στα εθνικά τους στοιχεία. Η μείωση της απασχόλησης των νέων είναι ιδιαίτερα αισθητή στην Ιρλανδία, την Ισπανία, την Ελλάδα, τη Δανία, την Πορτογαλία, την Ιταλία και την Κύπρο. Το ποσοστό απασχόλησης ηλικιωμένων (άτομα ηλικίας 55-64 ετών), από την άλλη πλευρά, αυξήθηκε συνολικά κατά την ίδια περίοδο, με τη Βουλγαρία, τη Γερμανία, τη Σλοβακία και τις Κάτω Χώρες να καταγράφουν τις μεγαλύτερες αυξήσεις στο ποσοστό απασχόλησης ηλικιωμένων (τέταρτο και πέμπτο εικονίδιο του εργαλείου 1).

Όσο πιο υψηλό το μορφωτικό επίπεδο, τόσο μεγαλύτερα τα ποσοστά απασχόλησης

Το μορφωτικό επίπεδο μπορεί να επηρεάσει σημαντικά τα ποσοστά απασχόλησης (εργαλείο 2). Το ποσοστό απασχόλησης των ατόμων (ηλικίας 20-64 ετών) που είχαν ολοκληρώσει υψηλό επίπεδο εκπαίδευσης, δηλαδή τριτοβάθμια εκπαίδευση σύντομου κύκλου, πτυχίο πανεπιστημίου, μεταπτυχιακό ή διδακτορικό επίπεδο (ή ισοδύναμα επίπεδα) (επίπεδα ISCED 5-8) ήταν 84,8 % σε επίπεδο ΕΕ το 2019. Το ποσοστό αυτό είναι πολύ υψηλότερο από το ποσοστό των ατόμων που έχουν ολοκληρώσει μόνο χαμηλού επιπέδου εκπαίδευση, δηλαδή πρωτοβάθμια ή κατώτερη δευτεροβάθμια εκπαίδευση (επίπεδα ISCED 0-2), το οποίο ανερχόταν σε 55,8 %. Το ποσοστό απασχόλησης στην ΕΕ-27 ατόμων που έχουν ολοκληρώσει, μεσαίου επιπέδου εκπαίδευση, το πολύ, δηλαδή ανώτερη δευτεροβάθμια ή μεταδευτεροβάθμια μη τριτοβάθμια εκπαίδευση (επίπεδα ISCED 3-4) κυμαίνεται μεταξύ των δύο προηγούμενων ποσοστών, σε 73,4 %. Οι αριθμοί αυτοί μπορεί να αποτελούν ένδειξη ότι, με την αύξηση του μορφωτικού επιπέδου, η πιθανότητα εύρεσης εργασίας θα αυξηθεί επίσης.

Εκτός από τη χαμηλότερη πιθανότητα εύρεσης εργασίας (μεταξύ των τριών ομάδων επιπέδου εκπαίδευσης), τα άτομα με χαμηλό μορφωτικό επίπεδο επλήγησαν περισσότερο κατά τη διάρκεια της τελευταίας κρίσης: το ποσοστό απασχόλησης για την εν λόγω ομάδα μειώθηκε κατά 5,4 ποσοστιαίες μονάδες μεταξύ 2007 και 2013 σε επίπεδο ΕΕ. Η αντίστοιχη μείωση για τα άτομα με μεσαίο ή υψηλό επίπεδο εκπαίδευσης ήταν 1,8 ποσοστιαίες μονάδες (και για τα δύο επίπεδα).

Εργαλείο 2: Ποσοστό απασχόλησης ανά εκπαιδευτικό επίπεδο, 2005-2019
(% του πληθυσμού με χαμηλό/μέσο/υψηλό επίπεδο εκπαίδευσης, ηλικίας 20 έως 64 ετών)
Πηγή: Eurostat


Το εργαλείο 2 παρέχει μια ένδειξη της σημασίας της εκπαίδευσης για την αύξηση των πιθανοτήτων εύρεσης εργασίας. Πράγματι, για παράδειγμα στη Σλοβακία, το 2019 το ποσοστό απασχόλησης των ατόμων με χαμηλό μορφωτικό επίπεδο ήταν 36,1 %· το ποσοστό αυτό ήταν μικρότερο από το ποσοστό απασχόλησης των ατόμων με μέσο και υψηλό μορφωτικό επίπεδο (75,6 % και 80,6 % αντίστοιχα). Η κατάσταση αυτή είναι συγκρίσιμη με την κατάσταση στην Κροατία (39,5 % για το χαμηλό επίπεδο έναντι 66,6 % για το μέσο επίπεδο), την Τσεχία (53,4 % έναντι 81,3 %), τη Βουλγαρία (51,2 % έναντι 76,0 %) και την Πολωνία (44,6 % έναντι 69,2 %). Αξίζει να σημειωθεί και η περίπτωση της Γαλλίας, όπου τα ποσοστά απασχόλησης για τα άτομα με χαμηλό, μέσο και υψηλό μορφωτικό επίπεδο ήταν 51,7 %, 70,1 % και 83,3 % νατίστοιχα, λαμβάνοντας υπόψη και τα υπερπόντια διαμερίσματα. Ωστόσο, εξαιρώντας τα υπερπόντια διαμερίσματα, τα ποσοστά απασχόλησης των ατόμων με χαμηλό, μέσο και υψηλό μορφωτικό επίπεδο ανέρχονται σε 52,5 %, 70,4 % και 83,4 % αντίστοιχα. Η διαφορά μεταξύ της μητροπολιτικής Γαλλίας (χωρίς τα υπερπόντια διαμερίσματα) και του συνόλου της Γαλλίας (με τα υπερπόντια διαμερίσματα) μειώνεται κατά συνέπεια με την αύξηση του μορφωτικού επιπέδου.

Οι επαγγελματίες αντιπροσωπεύουν τη μεγαλύτερη ομάδα στην ΕΕ-27

Όσον αφορά το επάγγελμα (ISCO), οι επαγγελματίες αντιπροσώπευαν τη μεγαλύτερη ομάδα στην ΕΕ-27 το 2019 (αριστερό ήμισυ του σχήματος 1) με 19,5 % των απασχολουμένων. Ακολουθούν οι τεχνικοί και τα συναφή επαγγέλματα (16,9 %) και οι εργαζόμενοι στις υπηρεσίες και τις πωλήσεις (16,3 %). Στον αντίποδα, οι δύο μικρότερες ομάδες ήταν οι ειδικευμένοι εργαζόμενοι στη γεωργία, τη δασοκομία και την αλιεία (3,3 %) και τα επαγγέλματα των ενόπλων δυνάμεων (0,6 %).

Ωστόσο, η εξέταση μόνο του επαγγέλματος παρέχει περιορισμένη εικόνα των οικονομικών, κοινωνικών και πολιτιστικών χαρακτηριστικών των μισθωτών. Για τον λόγο αυτό, θεσπίστηκε μια ευρύτερη ταξινόμηση ανά κοινωνικοοικονομική ομάδα με την ονομασία «ESEG» (Ευρωπαϊκές Κοινωνικοοικονομικές ομάδες). Συνδυάζει το επάγγελμα με το καθεστώς απασχόλησης. Βάσει αυτής της ταξινόμησης, οι επαγγελματίες παραμένουν η μεγαλύτερη ομάδα στην ΕΕ-27 το 2019 (19,4 % των απασχολουμένων, δεξί ήμισυ του σχήματος 1), αλλά ακολουθούν πλέον οι απασχολούμενοι με χαμηλότερο επίπεδο θέσεων εργασίας (18,6 %), και οι ειδικευμένοι βιομηχανικοί εργαζόμενοι (17,1 %).

Σχήμα 1: Απασχολούμενοι ανά επάγγελμα και κοινωνικοοικονομική ομάδα ηλικίας 20-64 ετών, EΕ-27, 2019
(% της συνολικής απασχόλησης)
Πηγή: Eurostat (lfsa_egais) και (lfsa_esega)

Πηγή δεδομένων για πίνακες και γραφήματα

Πηγές δεδομένων

Πηγή: Η έρευνα για το εργατικό δυναμικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕΔ της ΕΕ) είναι η μεγαλύτερη ευρωπαϊκή έρευνα για τα νοικοκυριά, η οποία παρέχει τριμηνιαία και ετήσια αποτελέσματα για τη συμμετοχή στην εργασία των ατόμων ηλικίας 15 ετών και άνω, καθώς και για άτομα εκτός του εργατικού δυναμικού. Καλύπτει κατοίκους ιδιωτικών νοικοκυριών. Η θητεία σε στρατιωτική ή κοινοτική υπηρεσία δεν περιλαμβάνεται στα αποτελέσματα. Η ΕΕΔ της ΕΕ βασίζεται στους ίδιους πληθυσμούς-στόχους και χρησιμοποιεί τους ίδιους ορισμούς σε όλες τις χώρες, επομένως τα αποτελέσματα είναι συγκρίσιμα μεταξύ των χωρών. Η ΕΕΔ της ΕΕ αποτελεί σημαντική πηγή πληροφοριών για την κατάσταση και τις τάσεις στις εθνικές και ενωσιακές αγορές εργασίας. Κάθε τρίμηνο πραγματοποιούνται περίπου 1,8 εκατομμύρια συνεντεύξεις σε όλες τις συμμετέχουσες χώρες για την απόκτηση στατιστικών πληροφοριών για περίπου 100 μεταβλητές. Λόγω της πολυμορφίας των πληροφοριών και του μεγάλου μεγέθους του δείγματος, η ΕΕΔ της ΕΕ αποτελεί επίσης σημαντική πηγή για άλλες ευρωπαϊκές στατιστικές, όπως είναι οι στατιστικές για την εκπαίδευση ή οι περιφερειακές στατιστικές.

Περίοδος αναφοράς: Τα ετήσια αποτελέσματα λαμβάνονται ως μέσοι όροι των τεσσάρων τριμήνων του έτους.

Κάλυψη: Τα αποτελέσματα της έρευνας καλύπτουν όλα τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το Ηνωμένο Βασίλειο, την ΕΖΕΣ κράτη μέλη, την Ισλανδία, τη Νορβηγία και την Ελβετία, καθώς και τις υποψήφιες χώρες Μαυροβούνιο, Βόρεια Μακεδονία, Σερβία και Τουρκία. Για την Κύπρο, η έρευνα καλύπτει μόνο τις περιοχές της Κύπρου που ελέγχονται από την κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Ευρωπαϊκά συγκεντρωτικά στοιχεία: Ως «ΕΕ» και «ΕΕ-27» νοείται το σύνολο των 27 κρατών μελών της ΕΕ. Εάν δεν υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία για μια χώρα, ο υπολογισμός των αντίστοιχων συγκεντρωτικών στοιχείων λαμβάνει υπόψη τα στοιχεία για την ίδια χώρα για την πλέον πρόσφατη διαθέσιμη περίοδο. Οι περιπτώσεις αυτές επισημαίνονται.

Ορισμοί: Οι έννοιες και οι ορισμοί που χρησιμοποιούνται στην έρευνα ακολουθούν τις κατευθυντήριες γραμμές της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας. Η απασχόληση καλύπτει άτομα ηλικίας 15 ετών και άνω (16 και άνω στην Ισπανία και την Ιταλία, 15-74 ετών στην Εσθονία, τη Λετονία, την Ουγγαρία, τη Φινλανδία, τη Σουηδία, τη Νορβηγία και τη Δανία, και 16-74 ετών στην Ισλανδία), που ζουν σε ιδιωτικά νοικοκυριά, τα οποία εργάζονταν κατά τη διάρκεια της εβδομάδας αναφοράς, ακόμη και για μία ώρα, για αμοιβή, κέρδος ή οικογενειακό όφελος, ή δεν εργάζονταν μεν αλλά είχαν εργασία ή επιχείρηση από την οποία απουσίαζαν προσωρινά, για παράδειγμα λόγω ασθένειας, διακοπών, εργατικών διαφορών ή εκπαίδευσης και κατάρτισης.

Η απασχόληση μπορεί να μετράται με βάση τον αριθμό των ατόμων ή θέσεων εργασίας σε ισοδύναμα πλήρους απασχόλησης ή σε εργατοώρες. Όλες οι εκτιμήσεις που παρουσιάζονται στο παρόν άρθρο αναφέρονται σε αριθμό ατόμων· οι πληροφορίες που αφορούν τα ποσοστά απασχόλησης βασίζονται επίσης σε εκτιμήσεις για τον αριθμό των ατόμων. Οι στατιστικές απασχόλησης αναφέρονται συχνά ως ποσοστά απασχόλησης, έτσι ώστε να μειωθεί το διαχρονικά μεταβαλλόμενο μέγεθος των πληθυσμών των χωρών και να διευκολυνθούν οι συγκρίσεις μεταξύ χωρών διαφορετικών μεγεθών. Τα εν λόγω ποσοστά δημοσιεύονται συνήθως για τον πληθυσμό εργάσιμης ηλικίας, ο οποίος γενικά θεωρείται ότι είναι τα άτομα ηλικίας μεταξύ 15 και 64 ετών, μολονότι η ηλικιακή ομάδα από 16 έως 64 ετών χρησιμοποιείται στην Ισπανία και το Ηνωμένο Βασίλειο, καθώς και στην Ισλανδία. Η ηλικιακή ομάδα μεταξύ 15 και 64 ετών αποτελεί επίσης πρότυπο που χρησιμοποιείται από άλλους διεθνείς στατιστικούς οργανισμούς (μολονότι στην ηλικιακή ομάδα από 20 έως 64 ετών δίνεται αυξανόμενη έμφαση από ορισμένους φορείς χάραξης πολιτικής, καθώς ένα συνεχώς αυξανόμενο ποσοστό του πληθυσμού της ΕΕ συνεχίζει τις σπουδές του στην τριτοβάθμια εκπαίδευση).

Η έννοια της απασχόλησης στην ΕΕΔ διαφέρει από τους εθνικούς λογαριασμούς εγχώριας απασχόλησης, καθώς η τελευταία δεν θέτει όριο στην ηλικία ή τον τύπο νοικοκυριού και περιλαμβάνει επίσης τους μη μόνιμους κατοίκους που συμβάλλουν στο ΑΕγχΠ, καθώς και τους κληρωτούς που υπηρετούν σε στρατιωτικές ή κοινοτικές υπηρεσίες.

Από τη σελίδα επισκόπησης Έρευνα εργατικού δυναμικού της ΕΕυπάρχουν σύνδεσμοι προς πέντε άρθρα σχετικά με τεχνικές και μεθοδολογικές πληροφορίες.

Να σημειωθεί ότι η Eurostat παρέχει δύο σύνολα δεικτών που συνδέονται με το ετήσιο ποσοστό απασχόλησης, τα οποία εξυπηρετούν διαφορετικούς σκοπούς και, σε ορισμένες περιπτώσεις, διαφέρουν μεταξύ τους:

1) Τους κύριους δείκτες, που προσαρμόζονται εποχιακά. Περιλαμβάνουν τους κρίσιμους δείκτες στο πλαίσιο της στρατηγικής «Ευρώπη 2020» και χρησιμοποιούνται συστηματικά για την παρακολούθηση των στόχων της στρατηγικής «Ευρώπη 2020» (σε ενωσιακό και εθνικό επίπεδο). Διαθέτουν λίγες μόνο αναλύσεις και κατά κανόνα αναφέρονται στην ηλικιακή ομάδα 20-64 ετών. Επισημαίνεται ότι για τη Γαλλία δημοσιεύονται δύο σειρές: μία που περιλαμβάνει τα υπερπόντια διαμερίσματα, με έναρξη το 2003, και μία για τη μητροπολιτική Γαλλία, με εξαίρεση τα υπερπόντια διαμερίσματα, με έναρξη το 1992. Η δεύτερη σειρά αξιολογείται στη στρατηγική «Ευρώπη 2020» και περιλαμβάνεται επίσης στα σχετικά συγκεντρωτικά μεγέθη της ΕΕ και της ζώνης του ευρώ.

2) Τα αναλυτικά αποτελέσματα, που δεν προσαρμόζονται εποχιακά. Έχουν μεγάλο αριθμό κατανομών και, ως εκ τούτου, μπορούν να χρησιμοποιηθούν για λεπτομερέστερη ανάλυση. Για τη Γαλλία δημοσιεύεται μόνο μία σειρά δεδομένων. Οι σειρές αυτές περιλαμβάνουν στοιχεία για τη μητροπολιτική Γαλλία μέχρι το τέταρτο τρίμηνο του 2013 και, από το 2014 και μετά, και για τα γαλλικά υπερπόντια διαμερίσματα.

Το άρθρο αυτό παρουσιάζει τα ετήσια αποτελέσματα για τους περισσότερους δείκτες από το σύνολο «κύριοι δείκτες».

Κυριότερες έννοιες: Ορισμένα κύρια χαρακτηριστικά της απασχόλησης, όπως ορίζονται από την ΕΕΔ της ΕΕ, είναι μεταξύ άλλων:

  • Ως μισθωτοί ορίζονται τα άτομα που εργάζονται για δημόσιο ή ιδιώτη εργοδότη και τα οποία λαμβάνουν αποζημίωση υπό μορφή ημερομισθίου, μισθού, πληρωμής βάσει αποτελεσμάτων ή πληρωμής σε είδος· περιλαμβάνονται επίσης τα μη κληρωτά μέλη των ενόπλων δυνάμεων·
  • Οι αυτοαπασχολούμενοι εργάζονται στη δική τους επιχείρηση, στο δικό τους αγρόκτημα ή γραφείο. Ένας αυτοαπασχολούμενος θεωρείται ότι εργάζεται κατά την εβδομάδα αναφοράς αν πληροί ένα από τα ακόλουθα κριτήρια: εργάζεται με σκοπό την εξασφάλιση κέρδους· δαπανά χρόνο για τη λειτουργία μιας επιχείρησης· ή είναι στη φάση ίδρυσης μιας επιχείρησης·
  • η διάκριση μεταξύ πλήρους και μερικής απασχόλησης γίνεται κατά κανόνα βάσει αυθόρμητης απάντησης από τον απαντώντα στην έρευνα. Τις κυριότερες εξαιρέσεις αποτελούν οι Κάτω Χώρες και η Ισλανδία στις οποίες εφαρμόζεται το κατώτατο όριο των 35 ωρών, η Σουηδία στην οποία ισχύει ένα κατώτατο όριο για τους αυτοαπασχολούμενους και η Νορβηγία στην οποία τα άτομα που εργάζονται μεταξύ 32 και 36 ωρών ερωτώνται αν πρόκειται για θέση πλήρους ή μερικής απασχόλησης·
  • οι δείκτες για τους απασχολουμένους με δεύτερη εργασία αναφέρονται μόνο σε άτομα με περισσότερες από μία εργασίες ταυτόχρονα· τα άτομα που άλλαξαν την εργασία τους κατά την εβδομάδα αναφοράς δεν θεωρείται ότι έχουν δύο εργασίες·
  • ένας μισθωτός θεωρείται ότι έχει προσωρινή εργασία αν ο εργοδότης και ο μισθωτός συμφωνήσουν ότι το πέρας της καθορίζεται από αντικειμενικούς όρους, όπως μια συγκεκριμένη ημερομηνία, την ολοκλήρωση ενός έργου ή την επιστροφή ενός μισθωτού ο οποίος αντικαθίσταται προσωρινά. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι μεταξύ άλλων: τα άτομα με εποχιακή εργασία· τα άτομα που απασχολούνται από γραφείο απασχόλησης ή από γραφείο εύρεσης εργασίας και διατίθενται σε κάποιον τρίτο, με σκοπό την εκτέλεση συγκεκριμένου έργου (εκτός αν υπάρχει γραπτή σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου)· τα άτομα με συγκεκριμένες συμβάσεις κατάρτισης.

Το επίπεδο εκπαίδευσης αφορά το μορφωτικό επίπεδο, δηλαδή το υψηλότερο επίπεδο εκπαίδευσης που ολοκληρώθηκε με επιτυχία. Το χαμηλό επίπεδο εκπαίδευσης αναφέρεται στα επίπεδα ISCED 0-2 (κατώτερο από την πρωτοβάθμια, πρωτοβάθμια και κατώτερη δευτεροβάθμια εκπαίδευση), το μέσο επίπεδο αναφέρεται στα επίπεδα ISCD 3 και 4 (ανώτερη δευτεροβάθμια και μεταδευτεροβάθμια μη τριτοβάθμια εκπαίδευση) και το υψηλό επίπεδο εκπαίδευσης αναφέρεται στα επίπεδα ISCED 5-8 (τριτοβάθμια εκπαίδευση).

Οι ευρωπαϊκές κοινωνικοοικονομικές ομάδες (ESEG) αποτελούν παράγωγη ταξινόμηση που επιτρέπει την ομαδοποίηση ατόμων με παρόμοια οικονομικά, κοινωνικά και πολιτιστικά χαρακτηριστικά σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση, με βάση μόνο τις βασικές κοινωνικές μεταβλητές, ώστε να εξασφαλίζεται άνετη χρήση σε όλες τις κοινωνικές έρευνες που παρέχουν συγκρίσιμα αποτελέσματα. Οι κύριες βασικές κοινωνικές μεταβλητές που χρησιμοποιούνται είναι η «κατάσταση εργασίας της ΔΟΕ», το «Καθεστώς απασχόλησης», το «Είδος απασχόλησης» (σύμφωνα με την ISCO-08) και η «Αυτοαναφερόμενη εργασιακή κατάσταση». Αναλυτική ταξινόμηση και επεξηγηματικές σημειώσεις παρέχονται στη σελίδα ESeG του εξυπηρετητή ταξινόμησης RAMON της Eurostat: ESeG page on the Eurostat classification server RAMON.

Πλαίσιο

Οι στατιστικές απασχόλησης μπορούν να χρησιμοποιούνται για πολλές διαφορετικές αναλύσεις, μεταξύ άλλων για μακροοικονομικές μελέτες (όπου η εργασία εξετάζεται ως συντελεστής παραγωγής), για μελέτες παραγωγικότητας ή για μελέτες ανταγωνιστικότητας. Μπορούν επίσης να χρησιμοποιούνται για τη μελέτη ενός φάσματος κοινωνικών και συμπεριφορικών πτυχών που σχετίζονται με την εργασιακή κατάσταση ενός ατόμου, όπως η κοινωνική ένταξη των μειονοτήτων ή η απασχόληση ως πηγή εισοδήματος νοικοκυριών.

Η απασχόληση είναι τόσο διαρθρωτικός δείκτης όσο και βραχυπρόθεσμος δείκτης. Ως διαρθρωτικός δείκτης, μπορεί να περιγράψει τη διάρθρωση των αγορών εργασίας και των οικονομικών συστημάτων, όπως μετρώνται μέσω του ισοζυγίου προσφοράς και ζήτησης εργασίας, ή την ποιότητα της απασχόλησης. Ως βραχυπρόθεσμος δείκτης, η απασχόληση ακολουθεί τον επιχειρηματικό κύκλο· ωστόσο, έχει εν προκειμένω όρια, καθώς η απασχόληση αναφέρεται συχνά ως υστερούμενος δείκτης.

Οι στατιστικές απασχόλησης είναι στον πυρήνα πολλών πολιτικών της ΕΕ. Η ευρωπαϊκή στρατηγική απασχόλησης (ΕΣΑ) δρομολογήθηκε στη σύνοδο κορυφής για την απασχόληση που πραγματοποιήθηκε στο Λουξεμβούργο τον Νοέμβριο του 1997 και αναδιαμορφώθηκε το 2005, ώστε να ευθυγραμμιστεί καλύτερα η στρατηγική της ΕΕ για την απασχόληση με ένα σύνολο αναθεωρημένων στόχων της Λισαβόνας, ενώ τον Ιούλιο του 2008 επικαιροποιήθηκαν οι κατευθυντήριες γραμμές της πολιτικής για την απασχόληση για την περίοδο 2008 έως 2010. Τον Μάρτιο του 2010 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δρομολόγησε τη στρατηγική «Ευρώπη 2020» για μια έξυπνη, βιώσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη· η εν λόγω στρατηγική εγκρίθηκε επισήμως από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο τον Ιούνιο του 2010. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο συμφώνησε σχετικά με πέντε πρωταρχικούς στόχους, ο πρώτος από τους οποίους ήταν η αύξηση του ποσοστού απασχόλησης για τις γυναίκες και τους άνδρες ηλικίας 20 έως 64 ετών σε 75 % έως το 2020. Τα κράτη μέλη της ΕΕ δύνανται να θέσουν τους δικούς τους εθνικούς στόχους με βάση τους εν λόγω πρωταρχικούς στόχους και να καταρτίσουν εθνικά μεταρρυθμιστικά προγράμματα, τα οποία να περιλαμβάνουν τις δράσεις που σκοπεύουν να αναλάβουν για να εφαρμόσουν τη στρατηγική. Σύμφωνα με τη στρατηγική «Ευρώπη 2020» η ΕΣΑ ενθαρρύνει μέτρα για την επίτευξη τριών κρίσιμων στόχων πριν από το 2020, συγκεκριμένα:

- 75 % των ατόμων ηλικίας 20 ως 64 ετών να έχουν εργασία·
- μείωση των ποσοστών πρόωρης εγκατάλειψης του σχολείου κάτω του 10 % και, τουλάχιστον για το 40 % των ατόμων ηλικίας 30 ως 34 ετών, ολοκλήρωση τριτοβάθμιας εκπαίδευσης
- μείωση τουλάχιστον κατά 20 εκατομμύρια των ατόμων που βρίσκονται σε κατάσταση ή αντιμετωπίζουν κίνδυνο φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού.

Ο αργός ρυθμός της ανάκαμψης από τη χρηματοπιστωτική και οικονομική κρίση και τα ολοένα και περισσότερα στοιχεία που μαρτυρούν άνοδο της ανεργίας οδήγησαν την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να υποβάλει σειρά προτάσεων, στις 18 Απριλίου 2012, για την τόνωση της απασχόλησης μέσω μιας δέσμης μέτρων ειδικά αφιερωμένων στην απασχόληση . Οι προτάσεις αυτές στοχεύουν, μεταξύ άλλων, στην από πλευράς ζήτησης δημιουργία θέσεων απασχόλησης, παρουσιάζοντας τρόπους με τους οποίους μπορούν τα κράτη μέλη να ενθαρρύνουν τις προσλήψεις με τη μείωση της φορολόγησης της εργασίας ή με την υποστήριξη νεοσύστατων επιχειρήσεων. Οι προτάσεις αποσκοπούν επίσης να εντοπίσουν οικονομικούς τομείς που διαθέτουν δυναμικό δημιουργίας θέσεων απασχόλησης - όπως η πράσινη οικονομία, οι υπηρεσίες υγείας και η τεχνολογία των πληροφοριών και των επικοινωνιών.

Τον Δεκέμβριο του 2012, για την αντιμετώπιση της υψηλής και διαρκώς αυξανόμενης ανεργίας των νέων σε πολλά κράτη μέλη της ΕΕ, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρότεινε (COM(2012) 727 final). Η εν λόγω δέσμη μέτρων αποτελεί συνέχεια των δράσεων για τη νεολαία που περιλαμβάνονται στην ευρύτερη δέσμη για την απασχόληση και υπέβαλε σειρά προτάσεων, όπως:

  • όλοι οι νέοι ηλικίας έως 25 ετών πρέπει να λαμβάνουν μια ποιοτική προσφορά για εργασία, συνεχή εκπαίδευση, μαθητεία ή άσκηση εντός τεσσάρων μηνών από τη στιγμή που εξέρχονται από την επίσημη εκπαίδευση ή καθίστανται άνεργοι (εγγύηση για τη νεολαία)·
  • διαβούλευση με τους ευρωπαίους κοινωνικούς εταίρους σχετικά με ένα ποιοτικό πλαίσιο για τις περιόδους πρακτικής άσκησης, ώστε να παρέχεται η δυνατότητα στους νέους να αποκτούν επαγγελματική εμπειρία υψηλής ποιότητας υπό ασφαλείς συνθήκες·
  • σύσταση ευρωπαϊκής συμμαχίας για θέσεις μαθητείας, ώστε να βελτιωθεί η ποιότητα και η προσφορά των προγραμμάτων μαθητείας που θα είναι διαθέσιμα και να καθορίζονται οι τρόποι για τη μείωση των εμποδίων στην κινητικότητα των νέων.

Οι προσπάθειες για τη μείωση της ανεργίας των νέων συνεχίστηκαν το 2013, καθώς η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρουσίασε την Πρωτοβουλία για την απασχόληση των νέων (COM(2013) 144 final) που αποσκοπεί στην ενίσχυση και την επιτάχυνση των μέτρων που καθορίζονται στη δέσμη μέτρων για την απασχόληση των νέων. Συγκεκριμένα, η πρωτοβουλία στόχευε στην ενίσχυση των νέων που βρίσκονται εκτός εκπαίδευσης, απασχόλησης ή κατάρτισης, στις περιφέρειες με ποσοστό ανεργίας των νέων πάνω από 25 %. Ακολούθησε η ανακοίνωση με τίτλο Συνεργασία για τους νέους της Ευρώπης — Πρόσκληση για δράση κατά της ανεργίας των νέων [COM(2013) 447 final] η οποία έχει ως στόχο να επιταχύνει την εφαρμογή των εγγυήσεων για τη νεολαία και την παροχή βοήθειας στα κράτη μέλη της ΕΕ και στις επιχειρήσεις, ώστε να προσλαμβάνουν περισσότερους νέους.

Μία από τις κύριες προτεραιότητες του Σώματος των Επιτρόπων, το οποίο ανέλαβε τα καθήκοντά του το 2014, είναι να δοθεί έμφαση στην τόνωση της απασχόλησης, της ανάπτυξης και των επενδύσεων, με στόχο την μείωση των νομοθετικών ρυθμίσεων, την αποτελεσματικότερη αξιοποίηση των διαθέσιμων χρηματοοικονομικών πόρων και δημόσιων πόρων. Τον Φεβρουάριο του 201, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δημοσίευσε μια σειρά από εκθέσεις ανά χώρα, στις οποίες αναλύονται οι οικονομικές πολιτικές των κρατών μελών της ΕΕ και παρέχονται πληροφορίες σχετικά με τις προτεραιότητες των κρατών μελών της ΕΕ για το επόμενο έτος, με σκοπό την τόνωση της ανάπτυξης και τη δημιουργία θέσεων εργασίας. Τον ίδιο μήνα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρότεινε επίσης να διατεθεί 1 δισεκατομμύριο ευρώ από την πρωτοβουλία για την απασχόληση των νέων το 2015, ώστε να αυξηθεί έως και 30 φορές η προχρηματοδότηση που λαμβάνουν τα κράτη μέλη για την ώθηση των ποσοστών απασχόλησης των νέων, με σκοπό να βοηθηθούν έως 650 000 νέοι ώστε να εισέλθουν στην αγορά εργασίας.

Τον Ιούνιο του 2016 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενέκρινε θεματολόγιο δεξιοτήτων για την Ευρώπη [COM(2016) 381/2] υπό τον τίτλο «Συνεργασία για την ενίσχυση του ανθρώπινου δυναμικού, της απασχολησιμότητας και της ανταγωνιστικότητας». Αυτό έχει ως στόχο να εξασφαλίσει ότι οι πολίτες θα αναπτύξουν τις αναγκαίες δεξιότητες για το παρόν και το μέλλον, με σκοπό την τόνωση της απασχολησιμότητας, της ανταγωνιστικότητας και της ανάπτυξης σε ολόκληρη την ΕΕ.

Πιο πρόσφατα, στις 17 Νοεμβρίου 2017 συνυπογράφηκε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο και την Επιτροπή ο Ευρωπαϊκός πυλώνας κοινωνικών δικαιωμάτων. Οι πολιτικές απασχόλησης και οι κοινωνικές πολιτικές είναι οι κύριοι τομείς ενδιαφέροντος του ευρωπαϊκού πυλώνα κοινωνικών δικαιωμάτων, ο οποίος αφορά την παροχή νέων και πιο αποτελεσματικών δικαιωμάτων στους πολίτες. Περιλαμβάνει 3 κύριες κατηγορίες: (1) ίσες ευκαιρίες και πρόσβαση στην αγορά εργασίας, (2) δίκαιες συνθήκες εργασίας, και (3) κοινωνική προστασία και ένταξη. Συγκεκριμένα, οι σημερινές πιο ευέλικτες ρυθμίσεις εργασίας προσφέρουν μεν νέες ευκαιρίες εργασίας για τους νέους, μπορούν ωστόσο να προκαλέσουν, πιθανώς, νέες μορφές επισφαλούς εργασίας και ανισοτήτων. Η οικοδόμηση μιας δικαιότερης Ευρώπης και η ενίσχυση της κοινωνικής διάστασής της αποτελεί βασική προτεραιότητα για την παρούσα Επιτροπή. Ο ευρωπαϊκός πυλώνας κοινωνικών δικαιωμάτων συνοδεύεται από «πίνακα αποτελεσμάτων στον κοινωνικό τομέα», βάσει του οποίου θα παρακολουθείται η υλοποίηση του πυλώνα μέσω της διερεύνησης των τάσεων και των επιδόσεων σε όλες τις χώρες της ΕΕ σε 12 τομείς και ο οποίος θα λαμβάνεται υπόψη στο Ευρωπαϊκό Εξάμηνο για τον συντονισμό των οικονομικών πολιτικών. Επίσης, ο πίνακας αποτελεσμάτων θα χρησιμεύει για την αξιολόγηση της προόδου προς την κατεύθυνση της «κοινωνικής βαθμολόγησης τριπλού Α» για την ΕΕ στο σύνολό της.

Άμεση πρόσβαση σε

Άλλα άρθρα
Πίνακες
Βάση δεδομένων
Θεματική ενότητα
Δημοσιεύσεις
Μεθοδολογία
Απεικονίσεις




Κύριοι δείκτες ΕΕΔ (t_lfsi)
Πληθυσμός, ενεργός και μη ενεργός – Προσαρμοσμένες σειρές ΕΕΔ (t_lfsi_act)
Απασχόληση – Προσαρμοσμένες σειρές ΕΕΔ (t_lfsi_emp)
Ανεργία – Προσαρμοσμένες σειρές ΕΕΔ (t_une)
Σειρές ΕΕΔ – Ετήσια αναλυτικά αποτελέσματα της έρευνας (t_lfsa)
Σειρές ΕΕΔ - Ειδικά θέματα (t_lfst)
Κύριοι δείκτες της ΕΕΔ (lfsi)
Απασχόληση και επαγγελματική δραστηριότητα — Προσαρμοσμένες σειρές ΕΕΔ (lfsi_emp)
Ανεργία – Προσαρμοσμένες σειρές ΕΕΔ (une)
Μεταβάσεις στην αγορά εργασίας - διαχρονικά στοιχεία ΕΕΔ (lfsi_long)
Σειρές ΕΕΔ – Αναλυτικά αποτελέσματα τριμηνιαίων ερευνών (από το 1998 και μετά) (lfsq)
Σειρές ΕΕΔ – Αναλυτικά αποτελέσματα ετησίων ερευνών (lfsa)
Σειρές ΕΕΔ –Ειδικά θέματα (lfst)
Αd-hoc ενότητες ΕΕΔ (lfso)

Δημοσιεύσεις

Αρχεία μεταδεδομένων ESMS και μεθοδολογία ΕΕ-ΕΕΔ

Retrieved from "https://ec.europa.eu/eurostat/statistics-explained/index.php?title=Archive:Employment_statistics/el&oldid=505324"