Strategiczne ramy europejskiej współpracy w dziedzinie kształcenia i szkolenia („ET 2020”) to forum umożliwiające państwom członkowskim współpracę przy tworzeniu najlepszych praktyk. Przyczynia się ono do gromadzenia i rozpowszechniania wiedzy oraz osiągania postępów w reformie polityki edukacyjnej na szczeblu krajowym.
Ramy współpracy opierają się na podejściu zakładającym uczenie się przez całe życie. Obejmują one zatem efekty uczenia się od wczesnego dzieciństwa do szkolenia zawodowego dorosłych i szkolnictwa wyższego. Dotyczą wszystkich kontekstów uczenia się: formalnego, nieformalnego i pozaformalnego.
W ramach ET 2020 realizowane są następujące cztery wspólne cele UE:
- realizacja koncepcji uczenia się przez całe życie i mobilności;
- poprawa jakości i skuteczności kształcenia i szkolenia
- promowanie równości, spójności społecznej i aktywności obywatelskiej
- stymulowanie kreatywności i innowacyjności, a także przedsiębiorczości, na wszystkich poziomach kształcenia i szkolenia.
Celem współpracy w ramach ET 2020 jest również osiągnięcie do 2020 r. następujących benchmarków na poziomie europejskim:
- co najmniej 95 proc. dzieci powinno uczestniczyć we wczesnej edukacji
- odsetek piętnastolatków posiadających niedostateczne umiejętności w dziedzinie czytania, matematyki i nauk przyrodniczych powinien być niższy niż 15 proc.
- odsetek młodych osób w wieku 18-24 lat wcześnie kończących naukę powinien być niższy niż 10 proc.
- co najmniej 40 proc. osób w wieku 30-34 lat powinno mieć ukończoną jakąś formę kształcenia wyższego
- co najmniej 15 proc. dorosłych powinno uczestniczyć w procesie uczenia się
- co najmniej 20 proc. osób kończących studia wyższe i 6 proc. osób w wieku 18-34 lat mających wykształcenie zawodowe, powinno mieć za sobą pobyt edukacyjny lub szkoleniowy za granicą
- odsetek absolwentów (osób w wieku 20-34 lat, które ukończyły z powodzeniem naukę w szkole ponadgimnazjalnej lub wyższej), którzy znajdują zatrudnienie w ciągu 1-3 lat od zakończenia nauki, powinien wynosić co najmniej 82 proc.
Ramy są wdrażane za pomocą różnych narzędzi i instrumentów, takich jak:
- Grupy robocze złożone z ekspertów wyznaczonych przez państwa członkowskie i najważniejsze zainteresowane strony.
- Partnerskie uczenie się – organizowane przez państwa członkowskie wydarzenia, których celem jest prezentacja dobrych praktyk w danym kraju lub analiza konkretnego zagadnienia we współpracy z innymi krajami.
- Wzajemne oceny, w których uczestniczy grupa państw członkowskich zapewniająca wsparcie innemu państwu w zakresie konkretnego zagadnienia.
- Wzajemne doradztwo, w ramach którego mała grupa doświadczonych ekspertów z administracji krajowych doradza, na prośbę państwa członkowskiego, w opracowywaniu lub wdrażaniu polityki w tym państwie w zakresie konkretnego zagadnienia.
- Monitor Kształcenia i Szkolenia, coroczny dokument, w którym przedstawia się postępy państw członkowskich na drodze do osiągnięcia celów i benchmarków ET 2020. Analiza ta jest elementem oceny szerzej rozumianego postępu społeczno-gospodarczego państw członkowskich w ramach europejskiego semestru.
- Wspólne narzędzia odniesienia i podejścia zostały opracowane między innymi w wyniku prac grup roboczych lub w ramach wzajemnego uczenia się.
- Konsultacje i współpraca z zainteresowanymi stronami, w tym ze społeczeństwem obywatelskim i organizacjami przedsiębiorców i partnerów społecznych. Między innymi: europejski szczyt poświęcony edukacji oraz Forum Kształcenia, Szkolenia i Młodzieży.
- Finansowanie projektów wspierających realizację polityki i projektów innowacyjnych w ramach programu Erasmus+.
