Ramy ET 2020 stwarzają możliwości opracowywania najlepszych praktyk w polityce edukacyjnej, gromadzenia i rozpowszechniania wiedzy oraz rozwoju reform polityki edukacyjnej na szczeblu krajowym i regionalnym.

Ramy współpracy opierają się na podejściu zakładającym uczenie się przez całe życie. Obejmują one zatem efekty uczenia się od wczesnego dzieciństwa do szkolenia zawodowego dorosłych i szkolnictwa wyższego. Dotyczą wszystkich kontekstów uczenia się: formalnego, nieformalnego i pozaformalnego.

W ramach ET 2020 realizowane są następujące cztery wspólne cele UE:

• realizacja koncepcji uczenia się przez całe życie i mobilności
• poprawa jakości i skuteczności kształcenia i szkolenia
• promowanie równości, spójności społecznej i aktywności obywatelskiej
• stymulowanie kreatywności i innowacyjności, a także przedsiębiorczości, na wszystkich poziomach kształcenia i szkolenia

Celem współpracy jest również osiągnięcie do 2020 r. następujących benchmarków na poziomie europejskim:

• co najmniej 95 proc. dzieci powinno uczestniczyć we wczesnej edukacji
• odsetek piętnastolatków posiadających niedostateczne umiejętności w dziedzinie czytania, matematyki i nauk przyrodniczych powinien być niższy niż 15 proc.
• odsetek młodych osób w wieku 18-24 lat wcześnie kończących naukę powinien być niższy niż 10 proc.
• co najmniej 40 proc. osób w wieku 30-34 lat powinno mieć ukończoną jakąś formę kształcenia wyższego
• co najmniej 15 proc. dorosłych powinno uczestniczyć w procesie uczenia się
• co najmniej 20 proc. osób kończących studia wyższe i 6 proc. osób w wieku 18-34 lat mających wykształcenie zawodowe, powinno mieć za sobą pobyt edukacyjny lub szkoleniowy za granicą
• odsetek absolwentów (osób w wieku 20-34 lat, które ukończyły z powodzeniem naukę w szkole ponadgimnazjalnej lub wyższej), którzy znajdują zatrudnienie w ciągu 1-3 lat od zakończenia nauki, powinien wynosić co najmniej 82 proc.

Ramy są wdrażane za pomocą różnych narzędzi i instrumentów, takich jak:

• Grupy robocze złożone z ekspertów wyznaczonych przez państwa członkowskie i najważniejsze zainteresowane strony.
• Partnerskie uczenie się – organizowane przez państwa członkowskie wydarzenia, których celem jest prezentacja dobrych praktyk w danym kraju lub analiza konkretnego zagadnienia we współpracy z innymi krajami.
• Wzajemne oceny, w których uczestniczy grupa państw członkowskich zapewniająca wsparcie innemu państwu w zakresie konkretnego zagadnienia.
• Wzajemne doradztwo, w ramach którego mała grupa doświadczonych ekspertów z administracji krajowych doradza, na prośbę państwa członkowskiego, w opracowywaniu lub wdrażaniu polityki w tym państwie w zakresie konkretnego zagadnienia.
• Monitor Kształcenia i Szkolenia, coroczne sprawozdania, w których przedstawia się postępy państw członkowskich na drodze do osiągnięcia celów i benchmarków ET 2020. Analiza ta jest elementem oceny szerzej rozumianego postępu społeczno-gospodarczego państw członkowskich w ramach europejskiego semestru.
• Wspólne narzędzia odniesienia i podejścia zostały opracowane w wyniku prac grup roboczych lub w ramach wzajemnego uczenia się.
• Konsultacje i współpraca z zainteresowanymi stronami, w tym ze społeczeństwem obywatelskim i organizacjami przedsiębiorców i partnerów społecznych. Między innymi: europejski szczyt poświęcony edukacji oraz Forum Kształcenia, Szkolenia i Młodzieży.
• Finansowanie projektów wspierających realizację polityki i projektów innowacyjnych w ramach programu Erasmus+.