Elk land beslist wie recht heeft op een werkloosheidsuitkering, hoeveel deze personen zullen ontvangen en gedurende welke periode. De EU garandeert het volgende:

1. U hebt recht op een werkloosheidsuitkering onder dezelfde voorwaarden als de onderdanen van het land dat uw uitkering betaalt. Dit land is doorgaans het land waar u het laatst gewerkt hebt (tenzij u in een ander land woont).
2. Instanties moeten rekening houden met de periodes waarin u in andere landen verzekerd of tewerkgesteld was, als dat noodzakelijk is om uw recht op een uitkering te bepalen.
3. Als het bedrag van uw werkloosheidsuitkering afhankelijk is van uw vorige beroepsinkomen, dan wordt alleen rekening gehouden met het beroepsinkomen dat u ontving in het land waar u het laatst gewerkt hebt.
4. Als leden van uw gezin in een ander EU-land, IJsland, Liechtenstein, Noorwegen of Zwitserland wonen, en het bedrag van uw werkloosheidsuitkering verhoogd wordt naargelang het aantal leden van uw gezin, dan wordt dit bedrag berekend alsof deze gezinsleden zouden wonen in het land dat uw uitkering betaalt.

U kunt bij de instanties van de landen waar u gewerkt hebt, een U1-document aanvragen. Op basis van dit formulier kan de instantie die uw aanvraag behandelt, rekening houden met de periodes waarin u in andere landen verzekerd of tewerkgesteld was. >> Zoek een contactorgaan in onze lijst.

Als u dit document niet bezorgt aan de instantie die uw aanvraag behandelt, dan zal deze instantie de nodige informatie elektronisch opvragen bij andere landen.

Als u in een EU-land, IJsland, Liechtenstein, Noorwegen of Zwitserland werkt, maar in een ander van deze landen woont en daar dagelijks of minstens eenmaal per week naar terugkeert, dan bent u een grensarbeider, zoals gedefinieerd in artikel 1, onder f, van Verordening 883/2004.

Dit betekent dat als u werkloos wordt, u zich moet inschrijven bij de dienst voor arbeidsvoorziening en een werkloosheidsuitkering moet aanvragen in het land van uw woonplaats.

De informatie met betrekking tot uw laatste beroepsactiviteit wordt elektronisch uitgewisseld tussen de instanties. U kunt bij de instanties van het land waar u gewerkt hebt, ook een U1-document met deze informatie aanvragen. Door dit document voor te leggen aan de dienst voor arbeidsvoorziening van het land van uw woonplaats, kunt u de beslissing over uw aanvraag versnellen.

De Europese wetgeving gaat ervan uit dat u meer kans hebt om een baan te vinden in het land waar u daadwerkelijk woont. Daarom wordt toegestaan dat werkloze grensarbeiders terugkeren naar het land van hun woonplaats en niet 'pendelen' naar de dienst voor arbeidsvoorziening van een ander land.

Hoewel u geen premies of bijdragen betaald hebt aan de instantie van uw thuisland tijdens de laatste periode dat u gewerkt hebt, ontvangt u toch dezelfde uitkering als wanneer u daar verzekerd zou zijn geweest.

Als het bedrag van uw werkloosheidsuitkering afhankelijk is van uw vorige beroepsinkomen, dan zal de instantie die de uitkering toekent, haar berekening baseren op het inkomen dat u effectief ontving in het land waar u het laatst gewerkt hebt.

Als u een grensarbeider bent, dan is het enige land dat u een werkloosheidsuitkering kan toekennen het land van uw woonplaats. Daarom moet u zich inschrijven bij de dienst voor arbeidsvoorziening in dat land. Als u een baan wilt zoeken in het land waar u het laatst gewerkt hebt, dan kunt u zich – als bijkomende stap – inschrijven bij de dienst voor arbeidsvoorziening in dat land.

U moet dan de controleprocedures en verplichtingen van beide landen nakomen. Aangezien de uitkering altijd door uw thuisland betaald wordt, hebben de verplichtingen en maatregelen om een baan te zoeken van dat land prioriteit.

Als u in een ander EU-land woont dan het land waar u werkt, maar daar minder dan eenmaal per week naar terugkeert (d.w.z. u bent geen grensarbeider), dan hebt u twee mogelijkheden: u kunt zich inschrijven bij de dienst voor arbeidsvoorziening en een werkloosheidsuitkering aanvragen in het land waar u het laatst hebt gewerkt of u kunt terugkeren naar uw thuisland om daar een baan te zoeken en een werkloosheidsuitkering aan te vragen.

De berekening van uw werkloosheidsuitkering is in elk geval gebaseerd op het beroepsinkomen dat u ontving tijdens uw laatste activiteit in het land waar u hebt gewerkt.

U kunt zich ook eerst als werkzoekende inschrijven en een uitkering aanvragen in het land waar u het laatst gewerkt hebt en vervolgens terugkeren naar het land van uw woonplaats door uw werkloosheidsuitkering te 'exporteren' (zie hieronder).

Het land van uw woonplaats is de plaats waar u 'doorgaans woont', met andere woorden het land waar zich uw 'belangencentrum' bevindt.

De instanties voor sociale zekerheid kunnen zich baseren op een lijst met criteria om te bepalen welk land als uw woonplaats beschouwd wordt. Deze criteria omvatten de duur van uw aanwezigheid op het grondgebied van de betrokken landen, uw gezinssituatie en familiebanden, uw huisvestingssituatie en hoe permanent deze is, de plaats waar u uw professionele of onbezoldigde werkzaamheden uitoefent, de kenmerken van uw professionele werkzaamheden, waar u woont voor belastingdoeleinden en in het geval van studenten, de bron van uw inkomsten.

De beslissing welk land als uw woonplaats wordt beschouwd, wordt altijd door de instantie voor sociale zekerheid genomen en niet door u.

Als u een baan wilt zoeken in een ander land dan het land dat uw werkloosheidsuitkering betaalt, dan kunt u deze uitkering gedurende een beperkte periode overdragen of 'exporteren' (zie de voorwaarden hieronder). >> Zoek een contactorgaan in onze lijst.

Onder bepaalde voorwaarden (zie hieronder) kunt u uw werkloosheidsuitkering ontvangen gedurende een periode van drie maanden vanaf de datum dat u niet meer beschikbaar was voor de dienst voor arbeidsvoorziening van het land dat uw uitkering betaalt. De bevoegde dienst of instantie van dat land kan deze periode verlengen tot maximaal zes maanden.

Om zeker te zijn dat u uw werkloosheidsuitkering niet verliest, moet u een verlenging aanvragen voordat de eerste drie maanden verstreken zijn. Nationale overheden zijn niet verplicht om een verlenging toe te staan. Zij zullen hun beslissing baseren op een beoordeling van uw situatie.

1. U moet gedurende minstens vier wekennadat u werkloos bent geworden, beschikbaar zijn voor de dienst voor arbeidsvoorziening van het land dat uw uitkering betaalt. Uitzonderingen kunnen worden toegestaan.
2. U moet een U2-document aanvragen bij uw dienst voor arbeidsvoorziening. Met dit document kunt u zich inschrijven bij de dienst voor arbeidsvoorziening in het buitenland.
3. Binnen zeven dagen na uw vertrek moet u zich inschrijven bij de dienst voor arbeidsvoorziening van het land waar u een baan wilt zoeken. U moet dan voldoen aan de verplichtingen en controleprocedures georganiseerd door de dienst voor arbeidsvoorziening in dat land.
4. Als u geen baan kunt vinden, moet u terugkeren voor het einde van de periode vermeld op uw U2-formulier. Als u later terugkeert, zonder de uitdrukkelijke toestemming van de dienst voor arbeidsvoorziening van het land dat uw uitkering betaalt, verliest u al uw resterende rechten.

Als u terugkeert naar het land dat uw uitkering betaalt voor het einde van de periode vermeld op uw U2-formulier door uw dienst voor arbeidsvoorziening, dan blijft u de toegekende werkloosheidsuitkering ontvangen. Als u na afloop van de overeengekomen periode terugkeert, dan kunt u uw recht op deze uitkering verliezen.

Als u terugkeert naar het land dat uw uitkering betaalt voor het einde van de periode vermeld op uw U2-formulier door uw dienst voor arbeidsvoorziening, dan blijft u de toegekende werkloosheidsuitkering ontvangen.

U kunt ook beslissen om naar een ander land te gaan om daar een baan te zoeken en uw werkloosheidsuitkering blijven ontvangen op voorwaarde dat de totale periode in het buitenland maximaal drie maanden is (dit kan door uw instantie tot zes maanden worden verlengd).

Ja, dat is toegestaan in de meeste landen maar:

• België, Duitsland, Frankrijk, Ierland, IJsland, Italië, Liechtenstein, Luxemburg, Malta, Nederland, Noorwegen, Oostenrijk, het Verenigd Koninkrijk en Zwitserland leggen nog steeds beperkingen op aan onderdanen van Bulgarije en Roemenië; en
• Duitsland, Malta, Oostenrijk, het Verenigd Koninkrijk en Zwitserland leggen ook beperkingen op aan onderdanen van Estland, Hongarije, Letland, Litouwen, Polen, Slovenië, Slowakije en Tsjechië.

Al deze beperkingen moeten worden opgeheven tegen:

• 30 april 2011 voor onderdanen van Estland, Hongarije, Letland, Litouwen, Polen, Slovenië, Slowakije en Tsjechië - 31 mei 2011 door Zwitserland.
• 31 december 2013 voor onderdanen van Bulgarije en Roemenië -31 mei 2016 door Zwitserland.

Als u naar uw thuisland (land van uw woonplaats) terugkeert nadat u in het buitenland hebt gewerkt, en dit land uw werkloosheidsuitkering betaalt, dan is dit land ook verantwoordelijk voor uw andere rechten op het gebied van sociale zekerheid. Zelfs als u verzekerd was in een ander EU-land, IJsland, Liechtenstein, Noorwegen of Zwitserland tijdens uw laatste periode van tewerkstelling, dan is het land dat uw werkloosheidsuitkering betaalt, bevoegd.

Als u een werkloosheidsuitkering ontvangt van het land waar u werkloos werd, dan geldt uw ziekteverzekering ook in andere EU-landen. U en uw gezin hebben recht op zorg - maar u moet wel uw Europese ziekteverzekeringskaart (EZVK) voorleggen. Als u er nog geen hebt, kunt u die aanvragen bij uw zorgverzekeraar. >> Bezoek onze pagina's over de Europese ziekteverzekeringskaart.