του Xavier Prats Monné, γενικού διευθυντή της ΓΔ «Υγεία και Ασφάλεια των Τροφίμων» της Ευρωπαϊκής Επιτροπής
Τελικός σκοπός της οδηγίας για τη διασυνοριακή υγειονομική περίθαλψη είναι να έχουν όλοι οι πολίτες της ΕΕ ισότιμη πρόσβαση σε ποιοτική υγειονομική περίθαλψη που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες τους. Είτε πρόκειται για αναζήτηση μιας δεύτερης γνώμης σε άλλο κράτος μέλος είτε για επίσκεψη παιδιού με σπάνια νόσο σε ειδικό γιατρό, οι πολίτες χρειάζονται την διαβεβαίωση ότι θα λάβουν την καλύτερη δυνατή περίθαλψη και δεν θα επωμιστούν από μόνοι τους τη σχετική οικονομική επιβάρυνση.
Μία από τις σημαντικές μελλοντικές μας προκλήσεις, η οποία άλλωστε επιβεβαιώνεται και από πρόσφατη έρευνα του Ευρωβαρόμετρου, είναι να εξασφαλισθεί η πληροφόρηση των ασθενών σχετικά με τις επιλογές που έχουν και τις διαδικασίες που πρέπει να ακολουθήσουν για να επωφεληθούν από τις δυνατότητες της διασυνοριακής υγειονομικής περίθαλψης. Ωστόσο, σήμερα, λιγότεροι από ένας στους δέκα Ευρωπαίους γνωρίζουν πού μπορούν να βρουν τέτοιες πληροφορίες, ενώ τέσσερις στους πέντε θεωρούν ότι δεν έχουν επαρκή ενημέρωση για τα δικαιώματά τους σε θέματα διασυνοριακής υγειονομικής περίθαλψης.
Όμως, σημαντικά ερωτήματα τίθενται όσον αφορά την αναζήτηση υγειονομικής περίθαλψης στο εξωτερικό: χρειάζεται παραπεμπτικό γιατρού, απαιτείται προηγούμενη έγκριση, προβλέπεται επιστροφή εξόδων, μπορούν οι ασθενείς να ζητήσουν συνέχιση της ιατρικής παρακολούθησης στη χώρα τους ή στο εξωτερικό, καλύπτονται τα μέτρα πρόληψης, ιδίως αν ο ασθενής εργάζεται σε μια χώρα και ζει σε άλλη;
Έτσι, βρισκόμαστε στην ευχάριστη θέση να σας ανακοινώσουμε ότι πετύχαμε έναν σημαντικό στόχο: όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ διαθέτουν πλέον ένα τουλάχιστον εθνικό σημείο επαφής (ΕΣΕ), όπου οι ασθενείς μπορούν να ενημερώνονται για τα δικαιώματά τους και τις διάφορες δυνατότητες που υπάρχουν, καθώς και να βρίσκουν απαντήσεις σε τέτοιου είδους ερωτήσεις. Κάθε εθνικό σημείο επαφής έχει τον δικό του ειδικό πολυγλωσσικό ιστότοπο, ενώ η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρέχει υποστήριξη βοηθώντας στην αποσαφήνιση διαφόρων θεμάτων σχετικά με την οδηγία και τους κανονισμούς περί κοινωνικής ασφάλισης.
Παράλληλα, ενθαρρύνουμε τα εθνικά σημεία επαφής να δημιουργήσουν δίκτυα και να ανταλλάσσουν γνώσεις και εμπειρίες, ώστε να εξασφαλιστούν η διαφάνεια και η προστασία έναντι εκείνων που ενδεχομένως επιθυμούν να προσποριστούν αθέμιτα οφέλη από την ύπαρξη ευρέως διαθέσιμων και ίσων ευκαιριών διασυνοριακής υγειονομικής περίθαλψης. Με την πάροδο του χρόνου, και για να ικανοποιήσουμε σχετικό αίτημα της κοινωνίας των πολιτών, ο ρόλος των εθνικών σημείων επαφής θα μπορούσε να επεκταθεί και στην παροχή πιο εξειδικευμένων πληροφοριών, π.χ. για το πώς μπορούν οι ασθενείς με σπάνιες νόσους να έχουν πρόσβαση σε κατάλληλες υπηρεσίες και ειδικούς στη χώρα τους ή για τη διευκόλυνση της επικοινωνίας με άλλα εθνικά σημεία επαφής του εξωτερικού.
